Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Μορφή υβριδικού πολέμου κάνει η Ρωσία σε βάρος της Δύσης, υποστηρίζει αμερικανός Στρατηγός Διοικητής του ΝΑΤΟ σε Σύνοδο στο Γ’ Σώμα Στρατού στη Θεσσαλονίκη.



«Η Ρωσία χρησιμοποιεί όλα τα εθνικά της εργαλεία, με διπλωματικές πιέσεις, επικοινωνιακή επίθεση, ευθείες στρατιωτικές ενέργειες και οικονομικό πόλεμο με τις ενεργειακές πιέσεις,  για να πετύχει τους στόχους της. Διεξάγει μια μορφή «υβριδικού πολέμου» σε βάρος της Δύσης»,  είπε  επικεφαλής (SACEUR) των συμμαχικών δυνάμεων του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη στρατηγός  Phillip Breedlove, στην παρέμβασή του στις εργασίες της Συνόδου  χερσαίων ευρωπαϊκών στρατηγείων του ΝΑΤΟ που έγινε στο Γ’ΣΣ / NRDC-GR στη Θεσσαλονίκη.  Στη συνέχεια ο αμερικανός ανώτατος Διοικητής του ΝΑΤΟ , επισήμανε ότι:   «Οι ενέργειες της Ρωσίας αντιπροσωπεύουν μια καθαρή απόφαση από τη Μόσχα να αψηφήσει τις νόρμες που αναμέναμε και προσδοκούσαμε να ζούμε μαζί τους στην Ευρώπη εδώ και εικοσιπέντε χρόνια, με ένα όραμα μιας Ευρώπης ολόκληρης, ελεύθερης και ειρηνικής. Δεν υπάρχει πια αμφιβολία για την ευθεία ανάμιξη της Ρωσίας στις πράξεις που είδαμε στην Κριμαία και ακόμη βλέπουμε στην Ανατολική Ουκρανία». Αργότερα στη συνέντευξη τύπου ο κ. Breedlove  είπε: «τα τελευταία δέκα ή δώδεκα χρόνια συμπεριφερόμασταν στη Ρωσία σα να ήταν εταίρος και οι χώρες - μέλη της συμμαχίας έπαιρναν αποφάσεις και σχεδίαζαν, υπολογίζοντας και την προοπτική αυτής της σχέσης. Πριν από έξι μήνες είδαμε ένα πολύ εξελιγμένο νέο είδος, «υβριδικού» πολέμου. Ένα από τα στοιχεία αυτού του υβριδικού είδους πολέμου είναι πολύ εξελιγμένη πληροφοριακή και προπαγανδιστική καμπάνια.»
Στην εισήγησή του στα υψηλόβαθμα στελέχη του ΝΑΤΟ ο κ. Breedlove σημείωσε ότι και οι νότιοι σύμμαχοι του ΝΑΤΟ έχουν να αντιμετωπίσουν σοβαρές προκλήσεις. 
«Το Ισλαμικό Κράτος τώρα αντιπροσωπεύει μια μεγάλη απειλή σε όλη τη νότια πλευρά της συμμαχίας». Όπως εξήγησε στη συνέντευξη τύπου σε ό,τι αφορά τα γεγονότα στα νότια σύνορα της Τουρκίας, ο κ. Breedlove είπε ότι το ΝΑΤΟ έχει ήδη ανταποκριθεί σταθερά τα τελευταία δύο και πλέον χρόνια στην τουρκική έκκληση για βοήθεια στην αεροπορική άμυνα και τη βαλλιστική πυραυλική άμυνα.
Oι νότιοι σύμμαχοι του ΝΑΤΟ έχουν να αντιμετωπίσουν σοβαρές προκλήσεις  «Είχαμε άμεση ανταπόκριση από τρία κράτη, για τους πυραύλους, που σταθερά είναι εκεί πάνω από ένα χρόνο και μπορεί να παραμείνουν εκεί μέχρι το τέλος του επόμενου χρόνου. Έχουμε ήδη ανταποκριθεί σε αυτό το αίτημα». Πρόσθεσε ότι «η συμμαχία δεν μπορεί να είναι πιο ξεκάθαρη για την απόλυτη δέσμευσή της στο άρθρο 5. Αν η σύμμαχος Τουρκία ζητήσει διαβουλεύσεις σχετικά με επιδρομές του ISIS μέσα στην Τουρκία, ή την ανάγκη για υπεράσπιση, το ΝΑΤΟ θα ανταποκριθεί εάν το ISIS περάσει μέσα στην Τουρκία. Αυτό που κάνουμε είναι συλλογική άμυνα» σημείωσε με έμφαση ο Ανώτατος Στρατιωτικός Διοικητής του ΝΑΤΟ.   Χαιρετισμό στους Συνέδρους απεύθυνε ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ Στρατηγός Μιχάλης Κωσταράκος.


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα