Η ελληνικότητα της Συρίας

Η ελληνικότητα της Συρίας

(και η ανθελληνικότητα του Υπουργείου Εξωτερικών)

‘(…) σημαίνει τοις Βυβλίοις τα πένθεα,

 μυθέονται δε ότι ταύτησι τήσι ημέρησιν ο Άδωνις

 ανά τον Λίβανον τιτρώσκεται  (…),

 τα δε ποιέοντες Δευκαλίωνα εν τω ιρώ τόνδε

 νόμον θέσθαι λέγουσι συμφορής τε

 και ευεργεσίης μνήμα έμμεναι’.[1]

Λουκιανού ‘Περί της Συρίης Θεού’

Η αποστολή του Υπουργείου Εξωτερικών (και του Υπουργού) με την καθοδήγηση του Πρωθυπουργού (και δεσμευτική για όλα τα μέλη της Κυβέρνησης) είναι η διαφύλαξη του κύρους της χώρας και η σύναψη συμμαχιών και συμφωνιών με γνώμονα τα καλώς νοούμενα συμφέροντά  της, στη βάση του αλληλοσεβασμού των εθνών/ κρατών.

Αυτές τις απλές όσο και θεμελιώδεις αρχές της διπλωματικής πολιτικής, η παρούσα Κυβέρνηση δια στόματος τού νυν υπουργού εξωτερικών, του κ. Ευάγγελου Βενιζέλου, όχι μόνο τις αμέλησε, αλλά τις παραβίασε κατάφωρα προς ζημίαν της χώρας και αμαύρωση (αν όχι γελοιοποίηση) της εικόνας τής Ελλάδος στη διεθνή κοινότητα. Στις δηλώσεις τού κ. Υπουργού περίσσεψε η έλλειψη ευαισθησίας για την αξιοπρέπεια της χώρας και η έλλειψη σεβασμού για την τύχη ενός ολόκληρου έθνους (και της κληρονομιάς του),  με αφορμή την σχεδιαζόμενη  ‘τιμωρία’ τής Συρίας για  υποτιθέμενη χρήση χημικών όπλων από το καθεστώς του Μπασάρ αλ Άσσαντ.

 Συγκεκριμένα, ο Eυάγγελος Βενιζέλος, υπουργός εξωτερικών τής δικομματικής κυβέρνησης, την 28^η και την 29^η Αυγούστου προέβη σε δημόσιες δηλώσεις σε ελληνικά και ξένα μέσα ενημέρωσης (πρακτορείο Reuters) σχετικά με το μείζον θέμα της χρήσης χημικών όπλων από το καθεστώς Άσαντ, που αγωνίζεται εδώ και τρία σχεδόν χρόνια να αντιμετωπίσει την οργανωμένη επιχείρηση αποσταθεροποίησης και διάλυσης της χώρας από τις δυτικές δυνάμεις με πρωτεργάτες την Αμερική, την Τουρκία και το Ισραήλ.

Οι απαράδεκτες όσο και προκλητικές  δηλώσεις του κ. Βενιζέλου (στα ελληνικά ΜΜΕ αλλά και στο Reuters) έχουν ως εξής :

 «Έχουμε καταδικάσει με πολύ καθαρό και απερίφραστο τρόπο τη χρήση χημικών όπλων, που είναι απάνθρωπη, που είναι ένα ειδεχθές έγκλημα, που παραβιάζει, προφανώς, αυστηρούς κανόνες του Διεθνούς Δικαίου και άρα πρέπει να υπάρξει μια διεθνής απάντηση στο όνομα της νομιμότητας και στο όνομα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων(…) αυτή είναι μία θέση που την υποστηρίζουν όλες οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, φυσικά και η Ελλάδα (…)  την «καθαρή απάντηση στο θέμα των χημικών όπλων». (Eλευθεροτυπία/ 29.8.13).

To διπλωματικό ολίσθημα του κ. Βενιζέλου είναι ολοφάνερο. Ο κ. Ευάγγελος Βενιζέλος, καλώντας την διεθνή κοινότητα να τιμωρήσει το καθεστώς Άσαντ, ουδεμία απόδειξη προσκόμισε παραβιάζοντας κάθε έννοια διπλωματικής συμπεριφοράς, και φυσικά χωρίς να λαμβάνει υπόψη του τις επιπτώσεις στα οικονομικά και στρατηγικά συμφέροντα της χώρας μας. Η κατηγορία περί χρήσεως χημικών όπλων από τον συριακό στρατό, εντάσσεται στην στρατηγική ενοχοποίησης/δαιμονοποίησης της Συρίας χωρίς στοιχεία : οι καταγγελίες διαδίδονται μονομερώς από την πλευρά των δυτικών μέσων ‘ενημέρωσης’, η δε Συρία αρνείται κατηγορηματικά ότι χρησιμοποίησε χημικά και μιλά για ‘προβοκάτσια’. Η υποκριτική και προσχηματική ‘ευαισθησία’ τής ‘διεθνούς κοινότητας’ (δηλαδή της αμερικής και τών δύο συμμάχων της) γίνεται ολοφάνερη, αν σκεφθεί κανείς ότι στα τρία χρόνια τού ‘εμφυλίου’ έχουν σκοτωθεί πάνω από εκατό χιλιάδες στρατού και  αμάχων, έχει ξεσπιτωθεί πάνω από ένα εκατομμύριο κατοίκων και έχει ισοπεδωθεί το ένα τρίτο της χώρας χωρίς ουδείς να ανησυχήσει! Μόνο οι νεκροί των ‘χημικών’ αφύπνισαν τις συνειδήσεις τους...  Είναι άλλωστε ενδεικτικό ότι την πρώτη μέρα που η Επιτροπή του ΟΗΕ, η οποία ωρίσθηκε για την εξέταση τού θέματος, δεν μπόρεσε να πλησιάσει τις πληγείσες περιοχές, διότι ‘ελεύθεροι σκοπευτές’ πυροβολούσαν την ομάδα και κατέστρεψαν ένα όχημα της, με αποτέλεσμα να επιστρέψει στην έδρα της άπρακτη.

Εν προκειμένω, ο κ. Βενιζέλος δεν συνεννοήθηκε, όπως ώφειλε,  προηγουμένως με την πολιτική και πολιτειακή ηγεσία της χώρας για ένα τόσο ευαίσθητο θέμα. Τουλάχιστον δεν ανακοινώθηκε απολύτως τίποτα σχετικό -  ο δε πρόεδρος της Δημοκρατίας  εκφράσθηκε τελείως αντίθετα από τον κ. Υπουργό για το θέμα). Ο κ. Βενιζέλος δεν έλαβε υπόψη, ως ώφειλε,  τις επιφυλάξεις τών Ρώσων, των Κινέζων, των Ιρανών και των Ευρωπαίων, θεωρώντας ότι αυτοί ψεύδονται! Κατόπιν αυτού, οι ΄Ελληνες (και η κυβέρνηση) δεν θα πρέπει να απορούν, όταν ο κ. Πούτιν δήλωσε ότι ‘η Ελλάδα είναι προβληματική χώρα για επενδύσεις’, σε μια στιγμή κατά την οποία η χώρα αναζητά αγωνιωδώς επενδυτές... Αλλά αυτό ως φαίνεται δεν απασχολεί τον συνταγματολόγο!

 Επίσης, ο κ. υπουργος προσέβαλε ολόκληρη την διεθνή κοινότητα, διότι προέβη στις δηλώσεις  πριν εκδοθεί το πόρισμα της επιτροπής που σύστησε ο ΟΗΕ για την έρευνα των καταγγελιών, ενεργώντας ως αυτόκλητος κομιστής και κήρυκας αποφάσεων τών δυνάμεων, που επιθυμούν την ανάφλεξη της περιοχής (και της Ελλάδος συμπεριλαμβανομένης). Ο κ. Βενιζέλος συντάχθηκε με την ψευδή και ατεκμηρίωτη πληροφορία εκ ‘μυστικών πηγών’ ότι το καθεστώς Άσαντ χρησιμοποίησε χημικά όπλα και μάλιστα κάλεσε  τον ‘διεθνή παράγοντα’ να επέμβει και να τιμωρήσει το καθεστώς.

Τέλος, από στρατηγικής σκοπιάς εξεταζομένη η δήλωση, ο επι των εξωτερικών υποθέσεων, δεν έλαβε καν υπόψη τί ακριβώς σημαίνει η μετατροπή του συριακού ‘εμφυλίου’ σε διεθνή σύρραξη! Αγνοεί  ότι η Συρία έχει συμμάχους, όπως και οι αντίπαλοί της και ο κ. υπουργός τους καλεί σε μετωπική σύγκρουση; Υπολόγισε πώς θα βγεί η Ελλάδα από μια ενδεχομένη γενική σύρραξη στην περιοχή; Τα συμβάντα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και τις επιπτώσεις για την Ελλάδα τα διάβασε ο κ. ανεύθυνο/υπεύθυνος; Ο κ. Βενιζέλος ενδεχομένως δεν μπορεί να κάνει παρόμοιους πολύπλοκους ιστορικούς παραλληλισμούς και συλλογισμούς! Η κυβέρνηση, όμως, πώς επέτρεψε στον υπουργό της να γίνει κήρυκας ανάφλεξης της περιοχής; Τι είδους πολιτική ανικανότητα είναι αυτή; Πώς επέτρεψε σ΄ ένα πρωτεργάτη του Πασόκ που οδήγησε την χώρα στην οικονομική καταστροφή να γίνει και κήρυκας ολοκληρωτικής στρατιωτικής διάλυσης  τής Ελλάδος;

Με τις παραλείψεις αυτές και τον διπλωματικό ερασιτεχνισμό ο κ. Υπουργός φανερώνει ότι αγνοεί επίσης ποια χώρα εκπροσωπεί! Οι δηλώσεις του περί εφαρμογής του διεθνούς δικαίου (της διεθνούς νομιμότητας!) και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, θυμίζουν την  πρεμούρα και το έντονο ‘ενδιαφέρον’ του φαιδρού γκρουέφσκυ των sκοπίων για τον ‘αγώνα των συμμάχων εναντίον των Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν’! (Τα sκόπια είχαν στείλει μερικούς ετοιμοπόλεμους για τα μαγειρεία να ενισχύσουν την συμμαχία...). Πράγματι, ο κ. Βενιζέλος δεν έχει την αίσθηση του μέτρου και των δυνατοτήτων της χώρας που εκπροσωπεί. Την διεθνή νομιμότητα και τα ανθρώπινα δικαιώματα τα ‘προασπίζονται’ (και δίνουν ‘απαντήσεις’) αυτοί που έχουν αεροπλανοφόρα, πυραύλους, αυτοί που έχουν πυρηνικά και όχι αυτοί που ‘έχουν απλωμένο το χέρι’... Ουδείς ζήτησε από τον κ. Βενιζέλο να τεθεί επικεφαλής (δηλαδή να θέσει επικεφαλής την Ελλάδα) σε εκστρατεία προστασίας τής διεθνούς νομιμότητας και του διεθνούς δίκαιου, όταν ό ίδιος δεν μπορεί να προστατέψει την χώρα του από τις τουρκικές αθλιότητες στην Κύπρο (και στο Αιγαίο), από την πλημμύρα των λαθρομεταναστών και να ‘βάλει στη θέση’, όπως λέμε, τον προκλητικό κ. Νίμιτς.

Ο κ. υπουργός με τις δηλώσεις του προκατέλαβε τις αποφάσεις της επιτροπής του ΟΗΕ και την στάση των ευρωπαϊκών χωρών. Ουδεμία συμφωνία υπήρξε των Ευρωπαϊων για το θέμα. Και μάλιστα,  η διάψευση δεν άργησε να έλθει. Την ίδια ώρα που ο κ. υπουργός μιλούσε για κοινή ευρωπαϊκή γραμμή, οι ευρωπαϊκές χώρες με πρώτη και σημαντικώτερη την Αγγλία, δια του αγγλικού Κοινοβουλίου της, απέρριψε την πρόταση Κάμερον (και της Αμερικής) για επέμβαση, με το αιτιολογικό ότι δεν πρέπει να επαναληφθούν τα ψεύδη (και τα εγκλήματα) της εισβολής στο Ιράκ του 2003, η Γερμανία αρνείται να συμμετάσχει, η Ιταλία επίσης δεν επιθυμεί την ‘τιμωρία’/επέμβαση, η Ισπανία και ο Καναδάς το ίδιο, και φυσικά η Κίνα, η Ρωσία και το Ιράν απορρίπτουν κάθε συζήτηση. Συνεπώς, εκτός από τον κ. Βενιζέλο, οι χώρες της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης και η διεθνής κοινότης κάθε άλλο παρά συμφωνούν μαζί του, όπως παραπλανητικώς ισχυρίσθηκε... Αλλά δεν πρόκειται μόνο περί τής πολιτικής ανωριμότητας όσων η διπλωματική διορατικότητα δεν ξεπερνά τα όρια του F.I.R Aθηνών... Ατυχώς, το νόημα της απόφασης τού αγγλικού Κοινοβουλίου δεν είναι μόνο ο κ..Βενιζέλος που δεν το κατάλαβε... ολόκληρο το αμερικανο/κρατούμενο δίκτυο ‘ενημέρωσης’ (εγχώριο και ευρωπαϊκό) που κραυγάζει υπέρ της επέμβασης, αντί να αναλύσει τί ακριβώς σημαίνει αυτή η απόφαση για τις χώρες τής περιοχής, κατηγορούν τον Κάμερον ότι ηττήθη και απέτυχε! Οι κουτοπόνηροι ‘αναλυτές’ δεν κατανόησαν ποιος παίρνει τις αποφάσεις στην Αγγλία, ούτε κατάλαβαν ποιος ήταν αυτός που διηύθυνε (και κέρδισε) τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο (προς όφελός τους!). Ο Ουίνστον Τσώρτσιλ ‘εκλήθη’ να διοικήσει τις επιχειρήσεις και δεν ‘εξελέγη’! Ο εκλεγμένος απλώς αντικαταστάθηκε με συνοπτικές διαδικασίες!

*

Και ερχόμαστε στην ουσιαστική πλευρά του ζητήματος, που  αφορά άμεσα την Ελλάδα και την ευαίσθητη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου..

Κατ΄ αρχήν, ο ‘εμφύλιος’ που μαίνεται εδώ και τρία χρόνια στην Συρία είναι μέρος του σχεδίου αποσταθεροποίησης του αραβικού κόσμου (που ονομάσθηκε ευφημιστικώς ‘αραβική άνοιξη’!) με αποκλειστικό στόχο τα τυχοδιωκτικά σχέδια της Αμερικής, την αρπακικότητα και γενοκτονικότητα της Τουρκίας και την παράνοια του Ισραήλ. Με την επίθεση στην Συρία, η Αμερική επιδιώκει να πλήξει την συμμαχία Ρωσίας/Κίνας, η Τουρκία να αρπάξει οικόπεδα  στα ΝΑ σύνορα με την Περσία, και το Ισραήλ επιθυμεί να διατηρήσει την παράνομη κατοχή/επέκταση οικισμών (πράξη που δεν αναγνωρίζει ούτε η ΕΕ) και να τιμωρήσει την Συρία που βοηθά την Χεζμπολάχ, την οποία δεν μπορεί να συγχωρήσει για την ταπεινωτική του ήττα.

Αλλά εκτός της συγκεκριμένης ‘στρατηγικής’, ειδικά η Τουρκία, εδώ και μισό αιώνα, παραβιάζει κάθε έννοια του διεθνούς δικαίου και της διεθνούς νομιμότητας στην Κύπρο και το Αιγαίο, χωρίς ουδείς να εισηγηθεί μέτρα εναντίον της, ενώ αντιθέτως έχει την πλήρη υποστήριξη τών ‘εγγυητών της διεθνούς νομιμότητας’, που θελουν να ‘τιμωρήσουν’ τον Μπασάρ αλ Άσαντ και τα χημικά του, αλλά και του κ. Βενιζέλου.

 Αυτοί που εισέβαλαν στην Κύπρο για να την ‘σώσουν’ και την διατηρούν υπό κατοχή καταστρατηγώντας κάθε έννοια διεθνούς δικαίου, έχουν την αμέριστη υποστήριξη της Αμερικής και των λοιπών ‘συμμάχων’. Αλλά το πλέον τραγικό είναι ότι η επιθετικότητα και η περιφρόνηση των ελληνικών συμφερόντων δεν αφορούν τις  ‘παλιές’ παρανομίες της Τουρκίας.

Η Τουρκία είναι ο κύριος υποστηρικτής των ‘εξεγερμένων’. Ο κ. Βενιζέλος ώφειλε να γνωρίζει ότι οι ‘αγωνιστές της δημοκρατίας’ εναντίον της Συρίας, με την πλήρη συνενοχή της Τουρκίας αποκεφάλισαν τους δύο ιερωμένους (τον Έλληνα μητροπολίτη Χαλεπίου Παύλο Γιατζιτζή και τον Συρορθόδοξο μητροπολίτη Ιμπραχίμ Γιοχάνα  μαζί με τον οδηγό τους) πανηγυρίζοντας μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες, θηριωδία την οποία παρακολούθησε ολόκληρη η υφήλιος (εκτός βέβαια της Ελλάδος, η οποία εύχεται να ‘είναι καλά ο γέροντας’!). Οι ‘εξεγερμένοι’ και η τουρκία εργάζονται για την εξάλειψη και των τελευταίων υπολειμμάτων του ελληνισμου στην περιοχή. Ως φαίνεται, ο κ. υπουργός δεν κατάλαβε ότι  συντάσσεται μ΄ αυτή την εγκληματική ανθελληνικότητα...

Το επόμενο στοιχείο που καθιστά απαγορευτική κάθε μονομερή καταδίκη του καθεστώτος Άσαντ και υποστήριξη τής ‘αντιπολίτευσης’ είναι το ότι οι ‘εξεγερμένοι’ είναι στο μεγαλύτερο ποσοστό μισθοφόροι από ισλαμικές χώρες,  οι οποίοι εισέρχονται στην Συρία μέσω Τουρκίας. Η ‘εξεγερμένοι’ είναι μισθοφόροι και τυχοδιώκτες (μερικοί εκ των οποίων αποδείχθηκε –μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες! ότι είναι ανθρωποφάγοι), προερχόμενοι από την Σομαλία, την Τσετσενία και το Αφγανιστάν [2] (και συνολικά από είκοσι τον αριθμό χώρες, όπως καταγγέλθηκε στην αγγλική Βουλή/29.8.13). Οι μισθοφόροι προσποιούμενοι τους εξεγερμένους αντικαθεστωτικούς της Συρίας, αγωνίζονται εναντίον του υποτιθέμενου ‘φασιστικού’ καθεστώτος του Άσαντ. Την ‘αντίσταση’ βοηθά και η ‘καλή’ Αλ Κάϊντα, όπως βεβαιώνει και ο αγγλικός ‘Ανεξάρτητος’ : ‘Η πλέον αποτελεσματική δύναμη στην μάχη υπήρξε η αλ Κάϊντα που συνδέεται με το ισλαμικό καθεστώς του Ιράκ’! [3]. Καταλαβαίνει ο κ. υπουργός ότι επιβραβεύει αυτή την βαρβαρότητα και αυτή τη διεθνή πολιτική απάτη;

Ο κ. Υπουργός παρότι συνταγματολόγος, αγνοεί πότε πρέπει να μιλά και πότε να σιωπά : Διότι, εκτός του ότι  συντάσσεται με τις θέσεις της τουρκίας (που δεν σέβεται καμιά νομιμότητα) και της αμερικής (που κυκλοφορεί με αεροπλανοφόρα και πυρηνικά και τρομοκρατεί την ανθρωπότητα : αυτή την στιγμή η Αμερική είναι ο κατεξοχήν τρομοκράτης της ανθρωπότητας), συντάσσεται με τις εκβιαστικές αποφάσεις τους, οι οποίες χωρίς αδιαμφισβήτητα στοιχεία, καταλογίζουν την ευθύνη στο καθεστώς της Συρίας.

Εκτός όμως όλων αυτών, ο κ. Βενιζέλος και οι ‘αναλυτές’ (και ιδιαίτερα οι Έλληνες) ξεχνούν ότι η Συρία δεν ταυτίζεται με το ‘αυταρχικό καθεστώς’ τής οικογενείας Άσαντ, όποιες και αν είναι οι αδυναμίες του, ή τα ‘εγκλήματά’ του. Σε καμία περίπτωση και με καμία λογική δεν μπορεί κανείς να ταυτίσει ένα καθεστώς με ολόκληρο το έθνος.

 Στο καθαρά ιστορικό και της ιστορίας τού μεσογειακού πολιτισμού επίπεδο,  οι πολεμοχαρείς και αιμοδιψείς  ξεχνούν (και αυτό αφορά ιδιαίτερα τους Έλληνες), ότι η Συρία δεν είναι απλώς μια φίλη χώρα, η Συρία έχει αιώνων δεσμούς με την Ελλάδα. Η Συρία  υπήρξε ένα από τα μεγαλύτερα (αν όχι το μεγαλύτερο) κέντρο τού ελληνικού πολιτισμού (αλλά και της Ορθοδοξίας) στη Μέση Ανατολή, είναι η κατεξοχήν χώρα στην οποία άνθισαν τα ελληνικά γράμματα, όπως αποδεικνύουν τα αρχαιολογικά μνημεία και οι γραπτές μαρτυρίες (σαν αυτή του Λουκιανού). Η Συρία και όχι μόνο μετά την Αλεξανδρινή περίοδο, αλλά από την Μινωϊκή Εποχή, θα πρέπει να ενταχθεί στον ελληνικό κόσμο. Η Συρία πολύ πριν έλθουν οι νέοι κάτοικοι των οθωμανο/κεμαλιστών και των ‘εκλεκτών’ του Κυρίου ανήκε στον ελληνικό κόσμο. [4]. Θυμίζω ότι ο τελευταίος Σχολάρχης της Ακαδημίας Αθηνών, ο τελευταίος μεγάλος φιλόσοφος τού Νεο/Πλατωνισμού, ο  Δαμάσκιος, κατάγεται από την Δαμασκό, είναι τέκνο της Συρίας. Αλλά και ο αξιόλογος θεολόγος, ο Ιωάννης ο Δαμασκηνός από την Δαμασκό κατάγεται, παρότι οι ‘φανατικοί’ εικονολάτρες τής Ορθοδοξίας, γνωρίζουν μόνο την εικόνα του (ενώ αγνοούν τους υπέρ των εικόνων Λόγους…) και τον θυμούνται αποκλειστικά, όταν διαφημίζουν συναξάρια! Η μεγάλη πολιτιστική κληρονομιά της Συρίας είναι κυρίως ελληνική! Η Παλμύρα και το Χαλέπι είναι γεμάτες ελληνικά μνημεία, ναούς και θέατρα... Κάτω από το φως αυτής της ιστορικής αλήθειας, μιας ιστορίας που πάει έξη η επτά χιλιετίες πίσω, ο τελευταίος που θα έπρεπε να ζητήσει την καταστροφή της Συρίας είναι ο Έλληνας Υπουργός Εξωτερικών, ο οποίος έκανε και Υπουργός Πολιτισμού  και συνέγραψε πόνημα περί (κομματικών) ‘συμβόλων και συμβολισμών’… Η Ιρίνα Μπόκοβα (βουλγαρκής καταγωγής) επέδειξε απείρως μεγαλύτερη ευαισθησία από τους ‘αρχαιολάτρεις’ του Πασοκ (και της Ν.Δ.). Ας ακούσουμε την δραματική έκκληση της Ιρίνας Μπόκοβα, Γενικής Γραμματέως της UNESCO :

"Ικετεύω όλους τους εμπλεκομένους να λάβουν τις απαραίτητες προφυλάξεις να σταματήσει η καταστροφή της πολιτιστικής κληρονομιάς της Συρίας που περιλαμβάνει μερικά από τα πολυτιμώτερα μνημεία του κόσμου. Δεν υπάρχει κουλτούρα χωρίς ανθρώπους, και ουδεμία κοινωνία ζη χωρίς πολιτισμό. Η προστασία της κληρονομιάς είναι αδιαχώριστη από την προστασία του πληθυσμού διότι η πολιτιστική κληρονομιά ενσαρκώνει και διασώζει τις ταυτότητες και τις αξίες του λαού’ [5].

Αλλά ακόμα και αν είναι αληθείς οι καταγγελίες, ουδείς δικαιούται να καταστρέφει συστηματικώς τον πολιτισμό της Μεσογείου, να καταστρέφει το θεμέλιο τού δυτικού πολιτισμού, στο όνομα μιας αμφιβόλου αξιοπιστίας πολεμικής πράξης και, ακόμα χειρότερα, στο όνομα ψευδών δημοκρατικών επιχειρημάτων. Οι πολεμοχαρείς και οι ‘ευαίσθητοι’ στα ‘εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας’  (αλλά και ο κ. Ευάγγελος Βενιζέλος που προσήλθε απρόσκλητος συνήγορος) έπρεπε να γνωρίζουν ότι ουδεμία εγκληματική πράξη του καθεστώτος, οποιουδήποτε καθεστώτος, μπορεί να αποτελέσει το άλλοθι για την καταστροφή ενός έθνους και της πολιτιστικής του κληρονομιάς. Ουδεμία εγκληματική πράξη μπορεί να δικαιολογήσει τα όσα διαπράττουν στην Συρία και όσα –με πρόσχημα τη χρήση χημικών- ετοιμάζονται να διαπράξουν αμερικανοί, τούρκοι και σιωνιστές σε βάρος της πανάρχαιας κληρονομιάς της Συρίας, καταστρέφοντας τους αρχαιολογικούς  της θησαυρους  (όπως εκείνους της Απάμειας).

  Θα ενέκρινε ποτέ ο κ. Βενιζέλος (ή οποιοσδήποτε άλλος ‘ευαίσθητος’ στην παραβίαση των δημοκρατικών ελευθεριών) τον βομβαρδισμό των Αθηνών (με ενδεχόμενη καταστροφή της Ακροπόλεως) για να απαλλαγεί η χώρα από την χούντα των Απριλιανών; Προφανώς όχι. Τα καθεστώτα είναι προσωρινά, οι τύραννοι είναι περαστικοί, αλλά τα μνημεία (η ιστορική μνήμη των εθνών) είναι αιώνια.  

Η ‘δημοκρατική’ ευαισθησία Αμερικής, Τουρκίας και του Ισραήλ, εκτός από τις απανωτές γενοκτονίες διαλύει συστηματικά όλα τα πολιτιστικά κέντρα της περιοχής ξεκινώντας από την Ελλάδα, γεγονός που φανερώνει ότι δεν τους ενδιαφέρει η τύχη των αμάχων, δεν τους ενδιαφέρουν τα ‘ανθρωπιστικά’, δεν τους ενδιαφέρει η πολιτιστική κληρονομιά, αλλά η καταστροφή, τους ενδιαφέρει η εδραίωση του μίσους. Τα όσα συνέβησαν στο Ιράκ, τα όσα διέπραξε η αμερικανική βαρβαρότητα στο Ιράκ (με την βοήθεια των ιδίων ‘συμμάχων’) της αφαιρεί κάθε δικαίωμα να ομιλεί εν ονόματι του δικαίου, της νομιμότητας και της διεθνούς τάξης. Και είναι προς τιμή του αγγλικού Κοινοβουλίου το οποίο απέρριψε την επανάληψη του εγκλήματος, καταδικάζοντας εμμέσως και την εισβολή στο Ιράκ, έστω και με καθυστέρηση μιας δεκαετίας.

*

 Καταλήγοντας. Μεγαλύτερο διπλωματικό σφάλμα, μεγαλύτερο διπλωματικό έγκλημα σε βάρος της Ελλάδος (εναντίον των συμφερόντων και της Ιστορίας της) δεν θα μπορούσε να γίνει. Όχι μόνο διέσυρε την σοβαρότητα, την αξιοπιστία και την αξιοπρέπεια της Ελλάδος, αλλά καταδίκασε χωρίς λόγο και χωρίς αξιόπιστα στοιχεία ένα ολόκληρο έθνος  (την Συρία). Ο Ευάγγελος Βενιζέλος θα μείνει ως η μεγαλύτερη διπλωματική ντροπή στην ιστορία της Ελλάδος.

Σε πιο ήρεμους και φυσιολογικούς καιρούς, ο Ευάγγελος Βενιζέλος, μετά την απόφαση του αγγλικού Κοινοβουλίου, θα έπρεπε να κληθεί να λογοδοτήσει στην Βουλή, ο πρωθυπουργός να παράσχει εξηγήσεις για τις απαράδεκτες δηλώσεις και, εν συνεχεία, να απομακρυνθεί αμέσως  από την θέση του Υπουργού Εξωτερικών και από την Κυβέρνηση. Αλλά αυτά γίνονται σε άλλους καιρούς, και όχι όταν το κόμμα που οδήγησε προσχεδιασμένα την Ελλάδα στο ΔΝΤ (στην ολική καταστροφή) με παραποιημένα και ψευδή στοιχεία, καλείται να συγκυβερνήσει για να την ‘σώσει’!

Εν πάση περιπτώσει, η Βουλή έχει την υποχρέωση, έστω και κατόπιν εορτής, να συμβουλεύσει την Κυβέρνηση να παράσχει διευκρινίσεις στην Συρία για το ολίσθημα του κ. Υπουργού. Το διπλωματικό έγκλημα που διέπραξε δεν είναι απλώς παρόμοιο με κείνο που διέπραξε το Πασοκ του Κ. Σημίτη, (που ανέλαβε με την Υπόθεση Οτσαλάν να γελοιοποιήσει την χώρα και να διαλύσει προς ώρας το διπλωματικό δίκτυο στις ευρωπαϊκές χώρες [6], εξυπηρετώντας την εγκληματική στρατηγική τής Τουρκίας), θα μείνει ως το μελανώτερο σημείο στην ιστορία των διεθνών σχέσεων της Ελλάδος. Εδώ δεν πρόκειται για την τιμωρία ενός ανθρώπου, αλλά για την αξίωση τιμωρίας (καλύτερα διάλυσης) ενός ολοκλήρου έθνους. Κι αυτό στο όνομα μιας ύποπτης προπαγάνδας περί ‘δημοκρατικής εξεγέρσεως’, που διακινεί η κυνική και εγκληματική αμερικανο/σιωνιστική και τουρκική προπαγάνδα. Όλοι ξεχνούν ότι εδώ και τρία χρόνια επιχειρείται η καταστροφή ενός έθνους, ακριβώς όπως συνέβη και με το Ιράκ.

Τέλος, πρέπει να σημειωθεί ότι  είναι ντροπή για την Ελλάδα και τους πολίτες της το ότι ολόκληρο το δίκτυο της ενημέρωσης, όλες οι εφημερίδες (εκτός της Ελευθεροτυπίας η οποία κυκλοφόρησε την 29^η Αυγούστου 2013 με τον ολοσελιδο τίτλο ‘Ντροπή κ. Βενιζέλο’) δεν καταδίκασαν τον κ. Υπουργό και συντάχθηκαν ανεπιφύλαχτα με τις ανεπιβεβαίωτες διαδόσεις, περί χρήσεως χημικών από την κυβέρνηση της Συρίας και αναμένουν αγωνιωδώς (!) την απόφαση επιθέσεως! Φυσικά, δεν περιμένει κανείς από υποτακτικές φυλλάδες, από τον ξεδιάντροπο ερυθροκιτρινισμό της νεοελληνικής ‘ενημέρωσης’, από τα υποτακτικά πρακτορεία αναπαραγωγής της ανθελληνικής και αμερικανο/σιωνιστικής προπαγάνδας, να ασκήσουν κριτική, θα περίμενε όμως να έχουν τουλάχιστον επίγνωση μέχρι ποίου σημείου επιτρέπεται η αυτογελοιοποίηση, η στήριξη της υποτέλειας τής χώρας,  ο ευτελισμός της πνευματικής ζωής και η δημόσια κοροϊδία των ελλήνων πολιτών...    Περιττό να προσθέσω ότι οι ‘ευαίσθητοι στον ρατσισμό διανοούμενοι, δεν εμφανίσθηκαν πουθενά να καταγγείλλουν, τουλάχιστο την καταστροφή της πολιτιστικής κληρονομιάς της Συρίας...[7].

*

Σημειώσεις

[1] Ολόκληρο το χωρίο από το μοναδικής αξίας κείμενο του Λουκιανού για την ‘Θεά της Συρίας’, με το οποίο αποδεικνεύεται η ελληνικότητα της περιοχής και η οποία απροκρύβεται επιμελώς προς όφελος των ... Φοινίκων (και των κοντοχωριανών τους) που αναφέρεται στο Ιερό τής Βύβλου το αφιερωμένο στον ΄Αδωνι και τον Δευκαλίωνα, τον οποίο τιμούσε ολόκληρη η Μέση Ανατολή έχει ως εξής :

‘Ένι δε και άλλο θωύμα εν τη χώρα τη Βυβλίη. ποταμός εκ του Λιβάνου του ούρεος ες την άλα εκδιδοί (...) ούνομα τω ποταμώ Άδωνις επικέαται, ο δε ποταμός εκάστου έτεος αιμάσσεται και την χροίην ολέσας εσπίπτει ες την θάλασσαν και φοινίσσει το πολλόν τού πελάγεος και σημαίνει τοις Βυβλίοις τα πένθεα, μυθέονται δε ότι ταύτησι τήσι ημέρησιν ο Άδωνις ανά τον Λίβανον τιτρώσκεται, και το αίμα ες το ύδωρ ερχόμενον αλλάσσει τον ποταμόν και τω ρόω την επωνυμίην διδοί. ταύτα μεν οι πολλοί λέγουσι (...) Το δε από τούτου λέγεται λόγος υπό των εν τη ιρή πόλει μεγάλως άξιος θωυμάσαι ότι εν τη σφετέρη χώρη χάσμα μέγα εγένετο και το σύμπαν ύδωρ κατεδέξατο Δευκαλίων δε, επεί τάδε εγένετο, βωμούς τε έθετο και νηόν επί χάσματι Ήρης άγιον εστήσατο. εγώ δε και το χάσμα είδον, και έστιν υπό τω νηώ κάρτα μικρόν, ει μεν ων πάλαι και μέγα εόν νυν τοιόνδε εγένετο, ουκ οίδα. το δε εγώ είδον, μικρόν εστιν. Σήμα δε της ιστορίης τόδε πρήσσουσιν. δις εκάστου έτεος εκ θαλάσσης ύδωρ ες τον νηόν απικνέεται. φέρουσι δε ουκ ιρέες μούνον, αλλά πάσα Συρίη και Αραβίη, και πέρηθεν του Ευφρήτεω πολλοί άνθρωποιες θάλασσαν έρχονται και πάντες ύδωρ φέρουσιν, ο πρώτα μεν εν τω νηώ εκχέουσι, μετά δε ες το χάσμα κατέρχεται, αιδέκεται το χάσμα μικρόν εόν ύδατος χρήμα πολλόν, τα δε ποιέοντες Δευκαλίωνα εν τω ιρώ τόνδε νόμον θέσθαι λέγουσι συμφορής τε και ευεργεσίης μνήμα έμμεναι’.

Όπως εύκολα διαπιστώνει ο αναγνώστης η περιοχή λάτρευε τον Έλληνα Δευκαλίωνα και τον΄Αδωνι. Ο Νώε  και το σόϊ του θα έλθουν πολύ αργότερα και θα αντικαταστήσουν τον Δευκαλίωνα με την βοήθεια τού ‘Φάρου της Ορθοδοξιας’, του παρανοϊκού Ιερατείου τού Βυζαντίου…

 [2] Βλ. τις συγκλονιστικές αποκαλύψεις των μοναχών που αφηγήθηκαν την περιπέτεια διασώσεως και τον θάνατο του μητροπολίτη Χαλεπίου. (Καθημερινή/ 18.8.2013).

[3] ‘The most effective force in the battle was the al-Qa’ida-linked Islamic State of Iraq (…)’. Βλ. το άρθρο ‘Is the West prepared to cross the Rubicon over Syria? Propably’, ‘Independent’/25.8.13). Επίσης τις δηλώσεις βουλευτών της αγγλικής Βουλής στην κρίσιμη συνεδρίαση τής 29ης Αυγούστου 2013 κατά την οποία καταψηφίστηκε η πρόταση του πρωθυπουργού Κάμερον.

 [4] Παρακαλώ τους ευαίσθητους στα εθνικο/ρατσιστικά να μην μπερδεύουν την παρούσα ανάλυση με τις αντίστοιχες των ‘υπερπατριωτών’ τής ‘διεθνιστικής’ Αριστεράς των ‘εθνικών! αγώνων’ και της οικουμενικής ορθοδόξου  εθνικο/ φροσύνης... ΄Αλλο η καταγγελία τής ιστορικής παραχάραξης (προς όφελος λαθρεπιβατών και λαθρομεταναστών)  και άλλο η ιστορική καπηλεία (προς όφελος κατακτητών και κουτοπόνηρων επιστατών).

[5] Έκκληση της Ιρίνας Μπόκοβα (Γ.Γ. τής UNESCO) για τον περιορισμό των καταστροφών που βρίσκονται σε εξέλιξη με τον ‘εμφύλιο’ στη Συρία. Προσθέτοντας  "Η UNESCO είναι αποφασισμένη να χρησιμοποιήσει τους εμπειρογνώμονες και τα δίκτυά της να βοηθήσουν τον Συριακό πληθυσμό να διατηρήσουν την εξαιρετική τους πολιτιστική κληρονομιά. Η προστασία της πολιτιστικής  κληρονομιάς είναι αδιαχώριστη από την προστασία των πληθυσμών διότιη πολιτιστική κληρονομιά ενσαρκώνει τις αξίες και τις ταυτότητες των λαών.’ Με άλλη ευκαιρία δήλωσε  ‘συγκλονισμένη από την καταστροφή που συντελείται στη Συρία’.

 [6] Όταν με αδικαιολόγητη διπλωματική ανικανότητα η κυβέρνηση Σημίτη (και με υπουργό Εξωτερικών τον κ. Πάγκαλο) παρέδωσαν (16.2.1999) τον Οτσαλάν στην Τουρκία, Κούρδοι (και συμπαθούντες) εισέβαλαν  σε Προξενεία και  Ελληνικές πρεσβείες της Ευρώπης έκαψαν έγγραφα, ξυλοκόπησαν υπαλλήλους και τις διέλυσαν…

[7] Και το απίστευτο : κάποιος δημοσιογράφος που ανήκει στο ‘δημοκρτατικό τόξο’ της δημοσιογραφίας προέτρεψε τους διανοουμένους να παρέμβουν υπέρ της ανάφλεξης και των βομβαρδισμών, αναφέροντας ως παράδειγμα την παρέμβαση τού Έκο και του Ανρύ Λεβί σε ανάλογη επέμβαση!