Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η Ε.Ε. υποβαθμίζει την γεωπολιτική αξία της Ελλάδας, όχι όμως οι ΗΠΑ και η Ρωσία.


του Χρήστου Καπούτση

Η ανεξαρτησία μιας χώρας στο σημερινό πολύπλοκο και αλληλοεξαρτώμενο διεθνές σύστημα , είναι συνάρτηση της οικονομικής της ευρωστίας. Και κατά λογική συνέπεια η εξωτερική και αμυντική πολιτική ενός κράτους, εξαρτάται από την οικονομία, την γεωγραφική θέση του και τις διακρατικές συμμαχίες που έχει συνάψει στη βάση της προώθησης Στρατηγικών πολιτικο-οικονομικών και γεωπολιτικών συμφερόντων.
H σοβαρή οικονομική κρίση που μαστίζει τη χώρας μας, έχει , εκτός των άλλων, αποδυναμώσει και την εξωτερική μας πολιτική.

 Ουσιαστικά όλα τα εκκρεμή ζωτικά θέματα της εξωτερικής μας πολιτικής, όπως  τα ελληνοτουρκικά, το Κυπριακό  και το Σκοπιανό, παραμένουν σε στασιμότητα, αλλά  και η διεθνής παρουσία της Ελλάδας, είτε παρεμβατική, είτε διαμεσολαβητική, στο ευρύτερο βαλκανικό τόξο, στον μεσοανατολικό και  μεσογειακό χώρο είναι σαφώς υποβαθμισμένη. Ακόμη και στα θεσμικά όργανα της Ε.Ε., εύστοχες πρωτοβουλίες της Ελληνικής διπλωματίας, δεν έχουν την αναμενόμενη απήχηση, επειδή ακριβώς προτείνονται από την Ελλάδα.
Για παράδειγμα, με αφορμή την  κτηνώδη δράση των τζιχαντιστών του Ισλαμικού Κράτους (ISIS)  και τα περιστατικά της κλιμακούμενης θρησκευτικής μισαλλοδοξίας, ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς κατέθεσε πρόταση για την προστασία των χριστιανικών κοινοτήτων στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής και Βόρειας Αφρικής, στο πρόσφατο Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων της ΕΕ στις Βρυξέλλες (09.02.2015), που υποστηρίχτηκε μόνο από την Κύπρο, ενώ  αγνοήθηκε επιδεικτικά από τους άλλους ευρωπαίους εταίρους μας. Λίγες μέρες αργότερα,  είχαμε τη στυγερή δολοφονία 21 Αιγυπτίων Χριστιανών, στη Λιβύη, από  ακραία ισλαμική οργάνωση που συνδέεται με την οργάνωση «Ισλαμικό Κράτος».
  Η Γερμανοκρατούμενη Ε.Ε. σκόπιμα επιχειρεί να υποβαθμίσει, σε πολιτικο-διπλωματικό επίπεδο, την γεωπολιτική αξία της Ελλάδας, για λόγους που σχετίζονται με την οικονομική κρίση. Η Κοινή Ευρωπαϊκή Εξωτερική πολιτική, κινείται σε ασφυκτικά πλαίσια, που προσδιορίζει η Οικονομική και Νομισματική πολιτική της Ε.Ε., γι’ αυτό ακριβώς,  η παρεμβατική ευρωπαϊκή διπλωματία είναι ανύπαρκτη.
Στον αντίποδα, οι ΗΠΑ και η Ρωσία, αξιολογούν ως πολύ σημαντική την γεωστρατηγική αξία και τον γεωπολιτικό ρόλο της Ελλάδας, σε μια ιδιαίτερα ασταθή γεωγραφική περιοχή, στην οποία διακυβεύονται τεράστια οικονομικά, πολιτικά, ενεργειακά και στρατιωτικά συμφέροντα.

Η νέα Κυβέρνηση συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ,  ουδέποτε αμφισβήτησε την προσήλωση της χώρας μας στους ευρωατλαντικούς θεσμούς (ΝΑΤΟ, Ε.Ε., ΟΑΣΕ).  Ωστόσο, το «ξεπάγωμα» των ελληνορωσικών σχέσεων, προκάλεσε ανησυχία στις ΗΠΑ. Το ενδεχόμενο  μιας γεωπολιτικής στροφής της Ελλάδας προς την Ρωσία με αφορμή και την βαρύτατη οικονομική κρίση που «πνίγει» την Ελλάδα και γίνεται αφόρητη καθώς μάλιστα οι Ευρωπαίοι σύμμαχοι των Γερμανών εσκεμμένα την επιβαρύνουν, έχει προβληματίσει τους  Αμερικανούς. Ο Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ  Τζον Κέρι είχε τηλεφωνική επικοινωνία με τον  υπουργό Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς και συζήτησαν για μια σειρά ζητημάτων,  που άπτονται όχι μόνο των οικονομικών της Ελλάδας,  αλλά και της εξωτερικής πολιτική που σχεδιάζει να ακολουθήσει  η νέα ηγεσία του Υπουργείου Εξωτερικών.
Ο επικεφαλής του Στέιτ Ντιπάρτμεντ επανέλαβε την υποστήριξη των ΗΠΑ για την ευόδωση των προσπαθειών της Ελλάδας και εξέφρασε την ικανοποίησή του για τη διαβεβαίωση που είχε από τον Ν. Κοτζιά, ότι οι ελληνοαμερικανικές σχέσεις θα παραμείνουν αδιατάρακτες.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει και η επίσκεψη του ΥΠΕΞ Ν. Κοτζιά στη Μόσχα και η συνάντησή του με τον ρώσο ομόλογό τους Σεργκει Λαβρώφ. «Εκτιμούμε την εποικοδομητική στάση της Ελλάδα στις σχέσεις μεταξύ Ρωσίας και Ευρωπαϊκής Ένωσης.  Τάσσομαι υπέρ της στρατηγικής  συνεργασίας Ρωσίας- Ελλάδας, δίχως προσπάθειες πολιτικοποίησης και ιδεολογικοποίησης ή της θυσίας υπέρ γεωπολιτικών φιλοδοξιών τρίτων χωρών», δήλωσε ο επικεφαλής της ρωσικής Διπλωματίας, μετά την συνάντησή του στη Μόσχα με τον  Ν. Κοτζιά.
Απαντώντας, ο Έλληνας Υπουργός Εξωτερικών είπε: «Η Ελληνική Κυβέρνηση έχει μια μεγάλη ανησυχία, διότι υπάρχουν πολλές εστίες συγκρούσεων στην περιοχή γύρω από την Ελλάδα, οι οποίες μπορούν να αποσταθεροποιήσουν συνολικά την Ευρώπη. Υπάρχει η κρίση της Ουκρανίας, ως μία κορυφή ενός τριγώνου, υπάρχει η κρίση στη Λιβύη, που είναι η άλλη πλευρά ενός τριγώνου, και υπάρχει η μεγάλη κρίση στη Μέση Ανατολή, το τρίτο σημείου του τριγώνου αποσταθεροποίησης. Ενημερώσαμε τον Υπουργό κ. Lavrov για τις ανησυχίες μας από την επιδεικνυόμενη αδιαφορία κάποιων, για τη σταθερότητα της ευρύτερης γεωγραφικής περιοχής.»

Σχετικά με τα διμερή ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, όπως ελληνοτουρκικά, Σκοπιανό, Κυπριακό, η νέα πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εξωτερικών (ΥΠΕΞ Ν. Κοτζιάς και ΑΝΥΠΕΞ Ευκλ. Τσακαλώτος και Ν. Χουντής), δεν σχεδιάζει να προβεί σε θεαματικές αλλαγές.  Ειδικά στο Κυπριακό και στα ελληνοτουρκικά οι κυβερνητικοί εταίροι και τα συναρμόδια Υπουργεία Εξωτερικών και Εθνικής Άμυνας (Π. Καμμένος και Κ. Ήσυχος), έχουν ταυτόσημες απόψεις. Διαφορές όμως και μάλιστα σοβαρές υπάρχουν στο λεγόμενο Σκοπιανό, δηλαδή στην ονομασία του γειτονικού κράτους της FYROM.
ΣΚΟΠΙΑΝΟ: Η θέση της Ελλάδος ήταν και παραμένει (Κυβερνήσεις Ν.Δ. , ΠΑΣΟΚ, και ο βασικός κυβερνητικός κορμός  ΣΥΡΙΖΑ),  υπέρ ενός σύνθετου ονόματος με γεωγραφικό προσδιορισμό πριν τη λέξη «Μακεδονία» και όχι πριν τη λέξη «Δημοκρατία» (π.χ. Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας),  που θα χρησιμοποιείται έναντι πάντων (erga omnes), για κάθε χρήση, εσωτερική και διεθνή. Επί τη βάσει της θέσης αυτής μετέχει ο Έλληνας εκπρόσωπος στη διαδικασία του ΟΗΕ υπό τον κ. Nimetz. Τις Ελληνο – σκοπιανές σχέσεις υπονομεύει η  Γερμανία, που  πιέζει την Ελλάδα, να μην ασκήσει βέτο και να ξεκινήσουν αμέσως οι διαδικασίες ένταξης της FYROM στην Ε.Ε., ενώ οι ΗΠΑ ζητούν από την Ελλάδα να άρει το βέτο και η FYROM να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ με το συνταγματικό της όνομα «Μακεδονία». Ο Κυβερνητικός εταίρος οι ΑΝΕΛ, έχουν διαχωρίσει τη θέση από τον ΣΥΡΙΖΑ και υποστηρίζουν ότι, αποτελεί αιτία κυβερνητικής ρήξης, εφόσον εκχωρηθεί το όνομα «Μακεδονία» στους Σκοπιανούς.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Οι «μπουκαδόροι» του Υπουργείου Άμυνας

Του Χρήστου Καπούτση Υπάρχουν όρια στην παρακμή, στη σήψη , στη βλακεία; Υπάρχει κάποιο οριακό σημείο, που δεν μπορεί να ξεπεραστεί; Δύσκολη η απάντηση, αφού και σε αυτό τον τομέα,    οι «δυνατότητες» των ανθρώπων είναι απεριόριστες. Ωστόσο, συνιστά έσχατο σημείο παρακμής και παραλογισμού, η εκθεμελίωση θεσμών, η απαξίωση αρχών και η τυφλή βία εναντίον ανθρώπων. Αναφέρομαι στην βίαιη εισβολή   κάποιων απόστρατων στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, φαινόμενο πρωτοφανές παγκοσμίως!! Η περιοριστική δημοσιονομική πολιτική της Κυβέρνησης πλήττει τους Δημόσιους υπαλλήλους και του ευρύτερου και του στενού Δημόσιου τομέα. Άρα και τους στρατιωτικούς, εν ενεργεία και απόστρατους. Οι απόστρατοι υποστηρίζουν ότι έχουν μειωθεί οι συντάξιμες αποδοχές τους κατά 40%. Πιθανόν να έχουν δίκαιο. Όμως το ίδιο έχει συμβεί και με ΟΛΟΥΣ τους συνταξιούχους του Δημόσιου τομέα.    Οι απόστρατοι ζητούν να εξαιρεθούν από τις μειώσεις των αποδοχών τους, επειδή υπηρέτησαν στις Ένοπλες Δυνάμεις!    Γιατί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί