Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

«Δυσκίνητο» ΝΑΤΟ ειδικά στις ανάγκες του «υβριδικού πολέμου»


Ιδιαίτερα σημαντική ήταν η διήμερη Σύνοδος των Υπουργών Εξωτερικών του ΝΑΤΟ, που ολοκληρώθηκε χθες στην Αττάλεια. Διαπιστώθηκε η αδυναμία του ΝΑΤΟ να ανταποκριθεί επαρκώς στις σύγχρονες μορφές απειλών, ειδικά στις ανάγκες του «υβριδικού πολέμου».
Συμφώνησαν, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ να συνεργαστούν στενότερα, για την αντιμετώπιση του «υβριδικού πολέμου», της εμπλοκής στρατευμάτων αγνώστου ταυτότητας, της επικοινωνιακής προπαγάνδας, ειδικά της διαδικτυακής και της οικονομικής πίεσης,  που η στρατιωτική συμμαχία υποστηρίζει ότι η Ρωσία χρησιμοποίησε εναντίον της Ουκρανίας.

Η ύπατη εκπρόσωπος της ΕΕ για θέματα εξωτερικής πολιτικής Φεντερίκα Μογκερίνι ενημέρωσε επίσης τους υπουργούς εξωτερικών των χωρών μελών του ΝΑΤΟ στην Τουρκία σχετικά  τα σχέδια για μια επιχείρηση της ΕΕ με σκοπό την καταστροφή πλοίων που χρησιμοποιούνται για την διακίνηση χιλιάδων μεταναστών από τη Λιβύη στην Ευρώπη, επειδή η αθρόα ροή μεταναστών θεωρείται  μείζονα απειλή  για την Ασφάλεια,
αλλά και για την πολιτική και οικονομική σταθερότητα της Ε.Ε., γι' αυτό εντάσσεται στις μορφές του υβριδικού πολέμου. 

Ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ δήλωσε πως συμφώνησαν με την Μογκερίνι «να εντείνουν την συνεργασία ΝΑΤΟ και ΕΕ στην καταπολέμηση του υβριδικού πολέμου». «Θα διασφαλίσουμε ότι οι στρατηγικές που αναπτύσσουμε είναι συμπληρωματικές ώστε να μπορούμε να συνεργαζόμαστε ταχύτατα και αποτελεσματικά στην περίπτωση μιας υβριδικής απειλής ενάντια σε οποιοδήποτε μέλος μας», δήλωσε σε συνέντευξη Τύπου ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ.

Αξιωματούχοι του ΝΑΤΟ εξετάζουν πως θα απαντήσουν σε μια επιχείρηση αντίστοιχη με αυτή στην Κριμαία, σε μια σύμμαχο χώρα της Βαλτικής, όπως η Εσθονία ή η Λετονία, που έχει μεγάλες εθνοτικές ρωσικές μειονότητες και δεν αποκλείονται ρωσικές επιχειρήσεις στην Βαλτική όπως στην Κριμαία.  Παράλληλα, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ ανησυχούν,  για την εσκεμμένη παραπληροφόρηση που συντονίζει το Κρεμλίνο σχετικά με το ρόλο της Μόσχας και τους στόχους της, η οποία έχει απήχηση στην Παγκόσμια Κοινή Γνώμη.

«Υβριδικός πόλεμος»

«Είναι δελεαστικό να συμπεράνουμε ότι ο «υβριδικός πόλεμος» είναι ένα δημιούργημα του 21ου αιώνα, στον οποίο η τεχνολογία πλέον προσφέρει μία εναλλακτική λύση και μάλιστα ενίσχυση στην τυφλή χρήση στρατιωτικής βίας. Με βάση την επιτυχή ρωσική επέμβαση στην Ουκρανία και την κατάληψη της Κριμαίας με τακτικές υβριδικού πολέμου, είναι λογικό να ρωτήσουμε εάν αυτό θα μπορούσε να συμβεί στα κράτη της Βαλτικής. Θεωρήστε την Εσθονία ως έναν υποψήφιο στόχο για την Μόσχα. Υποθέστε ότι η Εσθονία έχει γίνει αντικείμενο προσπαθειών ανατροπής από τον γιγαντιαίο γείτονά της στα ανατολικά. Η ρωσική προπαγάνδα κατηγορεί την κυβέρνηση της Εσθονίας ότι καταπιέζει τις ρωσόφωνες μειονότητες νομιμοποιώντας μία εισβολή με το δικαίωμα της προστασίας τους. Ρώσοι στρατιώτες με πολιτικά ρέουν κατά μήκος των συνόρων. Το κέντρο τηλεπικοινωνιών του Ταλίν είναι ο πρώτος στόχος. Ελέγξτε τις τηλεπικοινωνίες και ελέγξτε την χώρα. Αυτό όλο μπορεί να ονομαστεί υβριδικός πόλεμος». (απόσπασμα από ομιλία του Ειδικού Αναλυτή σε θέματα Ασφάλειας Harlan Ullman)
Πιο συγκεκριμένα, για τις επιχειρήσεις που εντάσσονται στον υβριδικό πόλεμο: Το κλείσιμο της ροής πετρελαίου ή φυσικού αερίου είναι καλύτερος τρόπος επιβολής της επιθυμίας κάποιου. Ομοίως, ο αποκλεισμός από τις χρηματαγορές και από την ικανότητα μεταφοράς χρήματος μπορεί να είναι οικονομικά εξίσου καταστροφικός με την ρίψη βομβών και την εκτόξευση πυραύλων κατά της υποδομής ενός κράτους.

Επειδή ο κόσμος και οι άνθρωποι είναι τόσο εξαρτημένοι από το διαδίκτυο, από τα smartphones («έξυπνα κινητά») μέχρι την παροχή βασικών αγαθών και υπηρεσιών όπως το ηλεκτρικό ρεύμα και το νερό, οι κυβερνοεπιθέσεις μπορούν να κάνουν πραγματική ζημιά μέσω της παρεμβολής ή διακοπής. Ο ιός Stuxnet που σακάτεψε τις ιρανικές συσκευές φυγοκέντρισης είναι ένα καλό παράδειγμα. Οι ρωσικές κυβερνοεπιθέσεις κατά της Ουκρανίας και των κρατών της Βαλτικής, η επίθεση της Βόρειας Κορέας στην Sony, και η κινέζικη ηλεκτρονική διείσδυση σε επιχειρήσεις για την απόκτηση εμπορικών μυστικών, ομοίως επιδεικνύουν υβριδικές τακτικές.

Παράδειγμα υβριδικών επιχειρήσεων το Ισλαμικό κράτος. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό για την εξουδετέρωση επαναστατικών κινημάτων όπως το Ισλαμικό Κράτος, το οποίο χρησιμοποιεί την διαστρέβλωση του Ισλάμ για να νομιμοποιήσει και να δικαιολογήσει πολιτικούς σκοπούς και στόχους, μέσω επικοινωνιακής προπαγάνδας, δηλαδή επιχειρήσεων υβριδικού πολέμου,  η κατανόηση ότι αυτά τα μέσα  συνιστούν έναν πολλαπλασιαστή δύναμης και ισχύος, που δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί από ισχυρές στρατιωτικές δυνάμεις, πολεμικό ναυτικό και αεροπορικές δυνάμεις, όπως αυτές που διαθέτει το ΝΑΤΟ.


Χρήστος Καπούτσης

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Οι «μπουκαδόροι» του Υπουργείου Άμυνας

Του Χρήστου Καπούτση Υπάρχουν όρια στην παρακμή, στη σήψη , στη βλακεία; Υπάρχει κάποιο οριακό σημείο, που δεν μπορεί να ξεπεραστεί; Δύσκολη η απάντηση, αφού και σε αυτό τον τομέα,    οι «δυνατότητες» των ανθρώπων είναι απεριόριστες. Ωστόσο, συνιστά έσχατο σημείο παρακμής και παραλογισμού, η εκθεμελίωση θεσμών, η απαξίωση αρχών και η τυφλή βία εναντίον ανθρώπων. Αναφέρομαι στην βίαιη εισβολή   κάποιων απόστρατων στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, φαινόμενο πρωτοφανές παγκοσμίως!! Η περιοριστική δημοσιονομική πολιτική της Κυβέρνησης πλήττει τους Δημόσιους υπαλλήλους και του ευρύτερου και του στενού Δημόσιου τομέα. Άρα και τους στρατιωτικούς, εν ενεργεία και απόστρατους. Οι απόστρατοι υποστηρίζουν ότι έχουν μειωθεί οι συντάξιμες αποδοχές τους κατά 40%. Πιθανόν να έχουν δίκαιο. Όμως το ίδιο έχει συμβεί και με ΟΛΟΥΣ τους συνταξιούχους του Δημόσιου τομέα.    Οι απόστρατοι ζητούν να εξαιρεθούν από τις μειώσεις των αποδοχών τους, επειδή υπηρέτησαν στις Ένοπλες Δυνάμεις!    Γιατί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί