Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

κρεσεντο (βαθμιαία αύξηση της έντασης ενός μουσικού κομματιού ώστε να παρατηρείται κορύφωση σε κάποιο υψηλό σημείο ) ανθελληνισμού απο το Πρόεδρο της Κύπρου ΝΙΚΟ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗ

Η αρχή του τέλους του Αναστασιάδη Email Facebook Tweet| Εκτύπωση | 23 Ιούνιος 2015, 09:40 | Με τον Λάζαρο Μαύρο Δ Ε Ν ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ να παρατεθούν επιχειρήματα έναντι της αξιοθρήνητης δήλωσης του οψίμως εμφανιζόμενου ως ουραγού της αηδιαστικής θεωρίας του κλοτσηδόν αποπεμφθέντος Χριστόφια, περί δήθεν «δύο μητέρων πατρίδων», νυν (δυστυχώς - δυστυχέστατα) ΠτΔ κ. Νίκου Αναστασιάδη. Πολύ μικρή η στήλη, για να χωρέσει ψήγματα έστω της πολυαίωνης ιστορίας και τ’ αδιάκοπου επί χιλιάδες χρόνια πολιτισμού του Ελληνισμού στην Κύπρο. Αποτελεί ματαιοπονία να επιχειρήσει κανείς να μεταπείσει τους αυτομολήσαντες στον όψιμο οθωμανισμό, οι οποίοι πρεσβεύουν ότι, αμφότερες οι Τουρκοκρατίες (α) 1571-1878 και (β) 1974-2015, μετέτρεψαν αίφνης τον Κατακτητή - Τουρκία, ως… «μία από τις δύο μητέρες πατρίδες». Θλιβεροί εκτελεστές των κακουργηματικών, κατά σύμπαντος του Ελληνισμού, προϊόντων κι αποτρόπαιων αποτελεσμάτων της ανθελληνικής (Α-Ν-Θ-Ε-Λ-Λ-Η-Ν-Ι-Κ-Η-Σ), Αμερικανοκίνητης Χούντας των Αθηνών, για την υποταγή του Ελληνισμού στη Διζωνική - Δικοινοτική επέκταση της Τουρκοκρατίας εφ’ ολοκλήρου της Κύπρου. Α Π Ο ΠΡΟΧΘΕΣ Κυριακή, 21η Ιουνίου 2015, με την ομιλία του στο χωρίο Καλοπαναγιώτης, για «τις δύο μητέρες πατρίδες» και για «αποκοπή του ομφάλιου λώρου», ο κ. Αναστασιάδης άνοιξε οριστικά και τελεσίδικα τον δικό του πολιτικό τάφο. Γιατί περιφρόνησε σαδιστικά και πρόσβαλε αηδιαστικά την ψυχή της ψυχής των Ελλήνων της Κύπρου.
Την ουσιωδέστερη ουσία της ύπαρξής τους. Κρατήστε, όσοι ασχολείστε με τις αρχειοθετήσεις, την ημερομηνία της 21ης Ιουνίου 2015 και τον τόπο διάπραξης: Χωρίο Καλοπαναγιώτης. Για να 'χετε επακριβώς την αρχή του πολιτικού τέλους του νυν ΠτΔ. Την αρχή του τέλους όσων με την πολιτική του ήδη επισώρευσε και όσων, με την πολιτική του, χειρότερων επαπειλούνται. Δ Ι Ο Τ Ι ΣΚΑΙΩΣ αντιγράφοντας τις δόλιες θεωρίες των σατραπίσκων Εγγλέζων κυβερνητών της Αποικιοκρατίας κατά του κυπριακού Ελληνισμού και τις θεωρίες των ιδεολογικών μηχανισμών προέλασης της Τουρκοκρατίας, εξύβρισε τον κεντρικό πυρήνα της επί χιλιετιών επιβίωσης των Ελλήνων στην Κύπρο: Την έννοια, Μητέρα Ελλάδα. Που δεν ήταν ποτέ και δεν περιοριζόταν ποτέ στους εκάστοτε ανίκανους ή και τρισάθλιους ή και ανθέλληνες του αθηναϊκού κράτους. Αλλ’ ήταν και είναι και θα είναι πάντα οι ίδιοι οι Έλληνες Κύπριοι μαζί με όλους τους άλλους Έλληνες, «ελιές τζιαι τερατσιές πάνω στον ρότσο τους». Επειδή: «Είμαστε Έλληνες του πικρού καιρού και της Απελπισίας. Στην καρδιά του πελάγου. Στο σταυρό του ορίζοντα. Κραυγή κι οιμωγή η πατρίδα μας. Αγρυπνούμε σ’ αυτή τη γωνιά στ’ άκρο πέλαγο, στη μικρή μας πατρίδα επάνω. Η φωνή μας - αιώνες παλιοί που δεν χάθηκαν. Τ’ όνειρό μας - αιώνες που θα 'ρθουν»… ΛΑΖΑΡΟΣ Α. ΜΑΥΡΟΣ - See more at: http://www.sigmalive.com/simerini/columns/iristho/243341/i-arxi-tou-telous-tou-anastasiadi#sthash.1kYmr4Ho.dpuf

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Οι «μπουκαδόροι» του Υπουργείου Άμυνας

Του Χρήστου Καπούτση Υπάρχουν όρια στην παρακμή, στη σήψη , στη βλακεία; Υπάρχει κάποιο οριακό σημείο, που δεν μπορεί να ξεπεραστεί; Δύσκολη η απάντηση, αφού και σε αυτό τον τομέα,    οι «δυνατότητες» των ανθρώπων είναι απεριόριστες. Ωστόσο, συνιστά έσχατο σημείο παρακμής και παραλογισμού, η εκθεμελίωση θεσμών, η απαξίωση αρχών και η τυφλή βία εναντίον ανθρώπων. Αναφέρομαι στην βίαιη εισβολή   κάποιων απόστρατων στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, φαινόμενο πρωτοφανές παγκοσμίως!! Η περιοριστική δημοσιονομική πολιτική της Κυβέρνησης πλήττει τους Δημόσιους υπαλλήλους και του ευρύτερου και του στενού Δημόσιου τομέα. Άρα και τους στρατιωτικούς, εν ενεργεία και απόστρατους. Οι απόστρατοι υποστηρίζουν ότι έχουν μειωθεί οι συντάξιμες αποδοχές τους κατά 40%. Πιθανόν να έχουν δίκαιο. Όμως το ίδιο έχει συμβεί και με ΟΛΟΥΣ τους συνταξιούχους του Δημόσιου τομέα.    Οι απόστρατοι ζητούν να εξαιρεθούν από τις μειώσεις των αποδοχών τους, επειδή υπηρέτησαν στις Έν...

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσω...

Ο Κουρτ Γκέντελ Godel ΚΑΙ Το θεώρημα της μη πληρότητας και οι πεπερασμένες δυνατότητες του ανθρώπινου μυαλού

ο Godel έδειξε ότι σε οποιοδήποτε τυπικό σύστημα, υπάρχει πάντα μια δήλωση για τους φυσικούς αριθμούς που είναι αληθινή, αλλά που δεν μπορεί να αποδειχθεί στο σύστημα. Με άλλα λόγια, τα μαθηματικά δεν θα είναι ποτέ το αυστηρό κι ακλόνητο σύστημα που οι μαθηματικοί ονειρεύονταν επί χιλιετίες. ο πολυπόθητος στόχος της διαμόρφωσης ενός τέλειου τυπικού συστήματος αποκαλύπτεται ότι είναι χιμαιρικός. Όλα τα τυπικά συστήματα - τουλάχιστον αυτά που είναι αρκετά ισχυρά να είναι ενδιαφέροντα - αποδεικνύονται ελλιπή επειδή είναι σε θέση να διατυπώσουν δηλώσεις που λένε για το εαυτό τους ότι δεν μπορούν να αποδειχθούν. Αυτό, εν συντομία, εννοούμε όταν λέμε ότι ο Godel το 1931 κατέδειξε τη «μη πληρότητα των μαθηματικών». Δεν είναι ακριβώς τα μαθηματικά τα ίδια που δεν έχουν πληρότητα, αλλά οποιοδήποτε τυπικό σύστημα που προσπαθεί να συλλάβει όλες τις αλήθειες των μαθηματικών σε πεπερασμένο σύνολό αξιωμάτων και κανόνων . Ίσως πλέον αυτό να μη μας κλονίζει τόσο, αλλά για τους μαθηματικούς στ...