Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η ΕΥΡΩΔΟΥΛΕΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΜΟΡΦΗ ΡΑΓΙΑΔΙΣΜΟΥ


Ή πώς η «αριστερή» Κοινοβουλευτική Χούντα ακύρωσε το ΟΧΙ στα Μνημόνια και εισήγαγε το χειρότερο Μνημόνιο όλων


ΤΑΚΗΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ

Η διαδικασία του εξανδραποδισμού του Ελληνικού λαού δεν συντελείται μόνο από τις ξενες ελίτ, δηλαδή την Υ/Ε (Υπερεθνική Ελίτ), όπως εκπροσωπείται απο την ΕΕ (Ευρωπαϊκή Επιτροπή και ΕΚΤ) και το ΔΝΤ. Καθοριστικό ρόλο στη διαδικασία αυτή παίζουν και οι ντόπιες (οικονομικές, πολιτικές, ακαδημαϊκές και μιντιακές) ελίτ, χωρίς την αμέριστη συνδρομή των οποίων ο σημερινός εξανδραποδισμός θα ήταν αδύνατος. Και αυτό παρά τις απατηλές κραυγές των πολιτικών και ακαδημαϊκών ελίτ του ΣΥΡΙΖΑ (π.χ. Δουζίνας, Βεργόπουλος, Μελάς κ.α.) ότι για όλα φταίνε οι «κακοί» Σόιμπλε και σία στην Υ/Ε. Όμως, στο κάτω-κάτω αυτοί «τη δουλειά τους κάνουν» σαν επιφανή όργανα των οικονομικών ελίτ μέσα στην Υ/Ε. Το θέμα είναι αν θα μπορούσαν να κάνουν έτσι αποτελεσματικά τη δουλειά τους αν δεν είχαν τους διάφορους Τσίπρες, Δραγασάκηδες, Τσακαλώτους, Βαρουφάκηδες, Σταθάκηδες, Λιανούς, Φλαμπουράρηδες κ.α. (και από πίσω τους τις στημένες δημοσκοπήσεις και μίντια να τους στηρίζουν), οι οποίοι έδωσαν αποφασιστική βοήθεια, όπως θα δούμε, στην Υ/Ε για να μετατρέψει σήμερα την Ελλάδα και σε τυπικό προτεκτοράτο της Υ/Ε. Καθώς και να οδηγήσει βέβαια στο οριστικό θάψιμο της παγκοσμιοποιητικής Αριστεράς στην Ελλάδα, μαζί με τα κατάλοιπά της στην Ισπανία (Podemos) και αλλού. Αυτό άλλωστε είχε σαν στόχο η Υ/Ε με την παραδειγματική «τιμωρία» και εξευτελισμό που επιφύλλασσε στον ΣΥΡΙΖΑ. Όχι βέβαια γιατί φοβόταν την «αριστερά» αυτή, όπως λένε τα παπαγαλάκια της, αλλά για να κάνει φανερό το μάθημα ότι κανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσει την Νέα Διεθνή Τάξη της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, έστω και έμμεσα σχετικά με τις πολιτικές λιτότητας που αναπόφευκτα απορρέουν από αυτήν...
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΕΔΩ:
http://www.antipagkosmiopoihsh.gr/2015/07/14/i-efrodoulia-ine-i-chiroteri-morfi-ragiadismou-takis-fotopoulos/

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Οι «μπουκαδόροι» του Υπουργείου Άμυνας

Του Χρήστου Καπούτση Υπάρχουν όρια στην παρακμή, στη σήψη , στη βλακεία; Υπάρχει κάποιο οριακό σημείο, που δεν μπορεί να ξεπεραστεί; Δύσκολη η απάντηση, αφού και σε αυτό τον τομέα,    οι «δυνατότητες» των ανθρώπων είναι απεριόριστες. Ωστόσο, συνιστά έσχατο σημείο παρακμής και παραλογισμού, η εκθεμελίωση θεσμών, η απαξίωση αρχών και η τυφλή βία εναντίον ανθρώπων. Αναφέρομαι στην βίαιη εισβολή   κάποιων απόστρατων στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, φαινόμενο πρωτοφανές παγκοσμίως!! Η περιοριστική δημοσιονομική πολιτική της Κυβέρνησης πλήττει τους Δημόσιους υπαλλήλους και του ευρύτερου και του στενού Δημόσιου τομέα. Άρα και τους στρατιωτικούς, εν ενεργεία και απόστρατους. Οι απόστρατοι υποστηρίζουν ότι έχουν μειωθεί οι συντάξιμες αποδοχές τους κατά 40%. Πιθανόν να έχουν δίκαιο. Όμως το ίδιο έχει συμβεί και με ΟΛΟΥΣ τους συνταξιούχους του Δημόσιου τομέα.    Οι απόστρατοι ζητούν να εξαιρεθούν από τις μειώσεις των αποδοχών τους, επειδή υπηρέτησαν στις Έν...

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσω...

Ο Κουρτ Γκέντελ Godel ΚΑΙ Το θεώρημα της μη πληρότητας και οι πεπερασμένες δυνατότητες του ανθρώπινου μυαλού

ο Godel έδειξε ότι σε οποιοδήποτε τυπικό σύστημα, υπάρχει πάντα μια δήλωση για τους φυσικούς αριθμούς που είναι αληθινή, αλλά που δεν μπορεί να αποδειχθεί στο σύστημα. Με άλλα λόγια, τα μαθηματικά δεν θα είναι ποτέ το αυστηρό κι ακλόνητο σύστημα που οι μαθηματικοί ονειρεύονταν επί χιλιετίες. ο πολυπόθητος στόχος της διαμόρφωσης ενός τέλειου τυπικού συστήματος αποκαλύπτεται ότι είναι χιμαιρικός. Όλα τα τυπικά συστήματα - τουλάχιστον αυτά που είναι αρκετά ισχυρά να είναι ενδιαφέροντα - αποδεικνύονται ελλιπή επειδή είναι σε θέση να διατυπώσουν δηλώσεις που λένε για το εαυτό τους ότι δεν μπορούν να αποδειχθούν. Αυτό, εν συντομία, εννοούμε όταν λέμε ότι ο Godel το 1931 κατέδειξε τη «μη πληρότητα των μαθηματικών». Δεν είναι ακριβώς τα μαθηματικά τα ίδια που δεν έχουν πληρότητα, αλλά οποιοδήποτε τυπικό σύστημα που προσπαθεί να συλλάβει όλες τις αλήθειες των μαθηματικών σε πεπερασμένο σύνολό αξιωμάτων και κανόνων . Ίσως πλέον αυτό να μη μας κλονίζει τόσο, αλλά για τους μαθηματικούς στ...