Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ο Γερμανός φιλόσοφος, Γιούργκεν Χάμπερμας ΚΑτηγορεί Μερκελ για ΕΛΛΑΔΑ.

Σκληρή κριτική στην Άγκελα Μέρκελ άσκησε ένας από τους μεγαλύτερους διανοητές και υποστηρικτής της ευρωπαϊκής ενοποίησης, Γερμανός φιλόσοφος, Γιούργκεν Χάμπερμας.
Ο κ. Χάμπερμας ουσιαστικά κατηγορεί την κυβέρνηση της Γερμανίδας καγκελαρίου ότι, με τη σκληρή στάση της έναντι της Ελλάδας και την απόφασή της να «τιμωρήσει» την κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα, «έπαιξε και έχασε μέσα σε μια νύχτα» όλη την κοπιώδη προσπάθεια ολόκληρων γενεών για να ανοικοδομηθεί η φήμη της χώρας στην Ευρώπη, μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
«Φοβούμαι ότι η γερμανική κυβέρνηση, συμπεριλαμβανομένης της σοσιαλδημοκρατικής της πτέρυγας, έπαιξε κι έχασε μέσα σε μια νύχτα όλο το πολιτικό κεφάλαιο που μια καλύτερη Γερμανία είχε συσσωρεύσει σε μισό αιώνα δείχνοντας «μεγαλύτερη πολιτική ευαισθησία και μετα-εθνική νοοτροπία», ανέφερε ο Γερμανός φιλόσοφος σε δήλωσή του στη βρετανική εφημερίδα Guardian.
habermas_merkel
Συνεχίζοντας την επίθεσή του, ο 86χρονος Χάμπερμας κατηγόρησε την Άγκελα Μέρκελ ότι με τη στάση της, ανερυθρίαστα, παρουσίασε τη Γερμανία «ως τη δύναμη που επιβάλλει την πειθαρχία στην Ευρώπη» που για πρώτη φορά διεκδίκησε ανοικτά την ηγεμονία της Ευρώπης», επισημαίνοντας επίσης ότι η Ε.Ε. βρίσκεται πιασμένη στην αρπάγη μιας «πολιτικής παγίδας».
Όπως υποστηρίζει «το αποτέλεσα των διαπραγματεύσεων ανάμεσα στην Ελλάδα και τα άλλα κράτη-μέλη της ευρωζώνης δεν έχει νόημα σε οικονομικούς όρους, λόγω της τοξικής ανάμιξης των απαραίτητων διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων στο κράτος και στην οικονομία με περαιτέρω νεοφιλελεύθερα επιβαλλόμενα μέτρα που θα αποθαρρύνουν εντελώς τους εξαντλημένους Έλληνες και θα σκοτώσουν κάθε αναπτυξιακή ορμή».
Αυτό, όπως υποστηρίζει ο Χάμπερμας, οδηγεί στην ανατροπή της ισορροπίας ανάμεσα στην «πολιτική και στην αγορά», με τίμημα «το κράτος πρόνοιας».

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Οι «μπουκαδόροι» του Υπουργείου Άμυνας

Του Χρήστου Καπούτση Υπάρχουν όρια στην παρακμή, στη σήψη , στη βλακεία; Υπάρχει κάποιο οριακό σημείο, που δεν μπορεί να ξεπεραστεί; Δύσκολη η απάντηση, αφού και σε αυτό τον τομέα,    οι «δυνατότητες» των ανθρώπων είναι απεριόριστες. Ωστόσο, συνιστά έσχατο σημείο παρακμής και παραλογισμού, η εκθεμελίωση θεσμών, η απαξίωση αρχών και η τυφλή βία εναντίον ανθρώπων. Αναφέρομαι στην βίαιη εισβολή   κάποιων απόστρατων στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, φαινόμενο πρωτοφανές παγκοσμίως!! Η περιοριστική δημοσιονομική πολιτική της Κυβέρνησης πλήττει τους Δημόσιους υπαλλήλους και του ευρύτερου και του στενού Δημόσιου τομέα. Άρα και τους στρατιωτικούς, εν ενεργεία και απόστρατους. Οι απόστρατοι υποστηρίζουν ότι έχουν μειωθεί οι συντάξιμες αποδοχές τους κατά 40%. Πιθανόν να έχουν δίκαιο. Όμως το ίδιο έχει συμβεί και με ΟΛΟΥΣ τους συνταξιούχους του Δημόσιου τομέα.    Οι απόστρατοι ζητούν να εξαιρεθούν από τις μειώσεις των αποδοχών τους, επειδή υπηρέτησαν στις Ένοπλες Δυνάμεις!    Γιατί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί