Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η καταπολέμηση του Ισλαμικού Κράτους απασχόλησε τον αμερικανικό πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα και τον τούρκο ομόλογό του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν

Η καταπολέμηση του Ισλαμικού Κράτους απασχόλησε τον αμερικανικό πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα και τον τούρκο ομόλογό του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, που επικοινώνησαν τηλεφωνικά.
Η ασφάλεια της Συρίας και του Ιράκ εξακολουθεί να αποτελεί προτεραιότητα, υπογράμμισε η αμερικανική κυβέρνηση και υποσχέθηκε να συνεργαστεί στενά με την Τουρκία σε διάφορα θέματα.
Οι δύο ηγέτες μίλησαν για τη «συνεργασία που συνεχίζεται και εντείνεται για την καταπολέμηση του ΙΚ, για τις κοινές τους προσπάθειες με στόχο την αποκατάσταση της ασφάλειας και της σταθερότητας στο Ιράκ,
όπως και για μια πολιτική επίλυση της σύγκρουσης στη Συρία», διευκρίνισε ο Λευκός Οίκος.
Ο πρόεδρος Ομπάμα εξέφρασε επίσης τα συλλυπητήριά του στην Τουρκία, η οποία επλήγη από αρκετές αιματηρές επιθέσεις, συμπεριλαμβανομένης αυτής που αποδόθηκε στους τζιχαντιστές, την Τρίτη, στην νότια πόλη Σουρούτς, κοντά στα σύνορα με τη Συρία, η οποία προκάλεσε τον θάνατο 32 ανθρώπων και τον τραυματισμό 100.
Η επίθεση αυτή, η φονικότερη στην Τουρκία από το 2013, προκάλεσε τα αντίποινα χθες από τους αντάρτες του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (ΡΚΚ). Οι αντάρτες σκότωσαν δύο αστυνομικούς, εξηγώντας ότι αυτοί αντιπροσώπευαν το τουρκικό κράτος το οποίο, κατά τη γνώμη τους, «έχει συνεργαστεί» με τους τζιχαντιστές.
Οι ΗΠΑ και η Τουρκία «παραμένουν ενωμένες στον αγώνα τους κατά της τρομοκρατίας», πρόσθεσε ο Λευκός Οίκος.
Οι δύο ηγέτες δήλωσαν επίσης ότι θα ενισχύσουν τις προσπάθειές τους για να ανακοπεί η ροή ξένων μαχητών που μεταβαίνουν στο Ιράκ και τη Συρία, και για την ασφάλεια των τουρκικών συνόρων, μέσω των οποίων διέρχονται πολλοί μαχητές που θέλουν να ενταχθούν στις δυνάμεις του ΙΚ. «Ο πρόεδρος Ομπάμα επαναβεβαίωσε τη δέσμευση των ΗΠΑ προς την Τουρκία στο θέμα της εθνικής ασφάλειας», σύμφωνα με τον Λευκό Οίκο.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Οι «μπουκαδόροι» του Υπουργείου Άμυνας

Του Χρήστου Καπούτση Υπάρχουν όρια στην παρακμή, στη σήψη , στη βλακεία; Υπάρχει κάποιο οριακό σημείο, που δεν μπορεί να ξεπεραστεί; Δύσκολη η απάντηση, αφού και σε αυτό τον τομέα,    οι «δυνατότητες» των ανθρώπων είναι απεριόριστες. Ωστόσο, συνιστά έσχατο σημείο παρακμής και παραλογισμού, η εκθεμελίωση θεσμών, η απαξίωση αρχών και η τυφλή βία εναντίον ανθρώπων. Αναφέρομαι στην βίαιη εισβολή   κάποιων απόστρατων στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, φαινόμενο πρωτοφανές παγκοσμίως!! Η περιοριστική δημοσιονομική πολιτική της Κυβέρνησης πλήττει τους Δημόσιους υπαλλήλους και του ευρύτερου και του στενού Δημόσιου τομέα. Άρα και τους στρατιωτικούς, εν ενεργεία και απόστρατους. Οι απόστρατοι υποστηρίζουν ότι έχουν μειωθεί οι συντάξιμες αποδοχές τους κατά 40%. Πιθανόν να έχουν δίκαιο. Όμως το ίδιο έχει συμβεί και με ΟΛΟΥΣ τους συνταξιούχους του Δημόσιου τομέα.    Οι απόστρατοι ζητούν να εξαιρεθούν από τις μειώσεις των αποδοχών τους, επειδή υπηρέτησαν στις Έν...

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσω...

Ο Κουρτ Γκέντελ Godel ΚΑΙ Το θεώρημα της μη πληρότητας και οι πεπερασμένες δυνατότητες του ανθρώπινου μυαλού

ο Godel έδειξε ότι σε οποιοδήποτε τυπικό σύστημα, υπάρχει πάντα μια δήλωση για τους φυσικούς αριθμούς που είναι αληθινή, αλλά που δεν μπορεί να αποδειχθεί στο σύστημα. Με άλλα λόγια, τα μαθηματικά δεν θα είναι ποτέ το αυστηρό κι ακλόνητο σύστημα που οι μαθηματικοί ονειρεύονταν επί χιλιετίες. ο πολυπόθητος στόχος της διαμόρφωσης ενός τέλειου τυπικού συστήματος αποκαλύπτεται ότι είναι χιμαιρικός. Όλα τα τυπικά συστήματα - τουλάχιστον αυτά που είναι αρκετά ισχυρά να είναι ενδιαφέροντα - αποδεικνύονται ελλιπή επειδή είναι σε θέση να διατυπώσουν δηλώσεις που λένε για το εαυτό τους ότι δεν μπορούν να αποδειχθούν. Αυτό, εν συντομία, εννοούμε όταν λέμε ότι ο Godel το 1931 κατέδειξε τη «μη πληρότητα των μαθηματικών». Δεν είναι ακριβώς τα μαθηματικά τα ίδια που δεν έχουν πληρότητα, αλλά οποιοδήποτε τυπικό σύστημα που προσπαθεί να συλλάβει όλες τις αλήθειες των μαθηματικών σε πεπερασμένο σύνολό αξιωμάτων και κανόνων . Ίσως πλέον αυτό να μη μας κλονίζει τόσο, αλλά για τους μαθηματικούς στ...