Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Πολωνός ευρωβουλευτής: «Χρειάζεται έναν δικτάτορα Πινοσέτ η Ελλάδα. Με ποιούς εχουμε μπλέξει;

ΑΚΡΑΙΟΣ ΠΟΛΩΝΟΣ, ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ

Πολωνός ευρωβουλευτής: «Χρειάζεται έναν δικτάτορα Πινοσέτ η Ελλάδα» [εικόνες]

Πολωνός ευρωβουλευτής: «Χρειάζεται έναν δικτάτορα Πινοσέτ η Ελλάδα» [εικόνες]
-A +A
Ακούστηκαν όλες οι ακροδεξιές και ακραίες φωνές σήμερα στο ευρωκοινοβούλιο, με αφορμή την παρουσία του Αλέξη Τσίπρα. Αλλά ο Πολωνός που ζήτησε δικτατορία στην Ελλάδα, το παράκανε.

Ποιoς είναι
Ακραιφνής νεοφιλελεύθερος με κατηγορίες εναντίον του για αντισημιτισμό, φίλος του Μίλτον Φρίντμαν και οπαδός του Χάγιεκ και της Θάτσερ.
Αυτό είναι grosso modo το προφίλ του πολωνού ευρωβουλευτή Janusz Korwin-Mikke ο οποίος υποστήριξε μια λύση τύπου... Πινοσέτ για την Ελλάδα
Από τους βασικούς εκφραστές του φιλελευθερισμού στην Πολωνία έχει κατηγορηθεί για αντισημιτικά σχόλια σε εφημερίδα που εξέδιδε στις αρχές της δεκαετίας του 90.
Μερικές από τις προκλητικές απόψεις που έχει εκφράσει κατά καιρούς:
  • Δεν υπάρχει καμία απόδειξη πως ο Χίτλερ γνώριζε για το ολοκαύτωμα
  • Να απαγορευτεί η αναμετάδοση των παραολυμπιακών αγώνων από την τηλεόραση καθώς ο κόσμος δεν πρέπει να βλέπει ανθρώπους με προβλήματα κίνησης.
  • Να καταργηθεί το δικαίωμα ψήφου των γυναικών, με το επιχείρημα ότι ανάμεσα στους 100 καλύτερους σκακιστές στον κόσμο δεν υπάρχει ούτε μια γυναίκα.
Ιδρυτής του KNP στην Πολωνία, το ευρωσκεπτικιστικό κόμμα της Νέας Δεξιάς από τις 25 Μαρτίου του 2011.

Ποιoς ήταν ο δικτάτορας Πινοσέτ
Τον Σεπτέμβριο του 1973, ενώ ο πληθωρισμός ήταν πλέον ανεξέλεγκτος και η οικονομία επιβαρύνονταν με απεργίες διαρκείας η Χιλή συγκλονίστηκε από το αιματηρό πραξικόπημα του στρατηγού Αουγούστο Πινοσέτ που κατέληξε στη δολοφονία του Αγιέντε, την ανατροπή του σοσιαλιστικού καθεστώτος και την επιβολή δικτατορίας.
Σε ένα δημοψήφισμα στις 5 Οκτωβρίου του 1988, ο στρατηγός Πινοσέτ καταψηφίστηκε ως υποψήφιος πρόεδρος για μία δεύτερη οκταετή θητεία (56% κατά - 44% υπέρ).

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Οι «μπουκαδόροι» του Υπουργείου Άμυνας

Του Χρήστου Καπούτση Υπάρχουν όρια στην παρακμή, στη σήψη , στη βλακεία; Υπάρχει κάποιο οριακό σημείο, που δεν μπορεί να ξεπεραστεί; Δύσκολη η απάντηση, αφού και σε αυτό τον τομέα,    οι «δυνατότητες» των ανθρώπων είναι απεριόριστες. Ωστόσο, συνιστά έσχατο σημείο παρακμής και παραλογισμού, η εκθεμελίωση θεσμών, η απαξίωση αρχών και η τυφλή βία εναντίον ανθρώπων. Αναφέρομαι στην βίαιη εισβολή   κάποιων απόστρατων στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, φαινόμενο πρωτοφανές παγκοσμίως!! Η περιοριστική δημοσιονομική πολιτική της Κυβέρνησης πλήττει τους Δημόσιους υπαλλήλους και του ευρύτερου και του στενού Δημόσιου τομέα. Άρα και τους στρατιωτικούς, εν ενεργεία και απόστρατους. Οι απόστρατοι υποστηρίζουν ότι έχουν μειωθεί οι συντάξιμες αποδοχές τους κατά 40%. Πιθανόν να έχουν δίκαιο. Όμως το ίδιο έχει συμβεί και με ΟΛΟΥΣ τους συνταξιούχους του Δημόσιου τομέα.    Οι απόστρατοι ζητούν να εξαιρεθούν από τις μειώσεις των αποδοχών τους, επειδή υπηρέτησαν στις Ένοπλες Δυνάμεις!    Γιατί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί