Ο μύθος της μιας ψήφου ή πως η Ελληνική δεν έγινε η επίσημη γλώσσα στον ΟΗΕ!!

Ο μύθος της μίας ψήφου αναφέρεται σε πλήθος παραλλαγών ενός αστικού μύθου σύμφωνα με τον οποίο κάποια γλώσσα δεν έγινε επίσημη γλώσσα ενός κράτους ή διεθνής γλώσσα εξαιτίας της έλλειψης μιας και μοναδικής καθοριστικής ψήφου σε κάποια υποτιθέμενη ψηφοφορία. Ο μύθος εμφανίζεται σε διάφορες περιοχές του κόσμου, όπως τις ΗΠΑ, την Γερμανία, αλλά και την Ελλάδα μέσα από διαφορετικές εκδοχές με εναλλαγή της πρωταγωνίστριας γλώσσας σε γερμανικά, ολλανδικά, ελληνικά, ισπανικά, γαλλικά ή εβραϊκά.

Ο κόκκος της αλήθειας πίσω από αυτήν την εκδοχή βρίσκεται σε μια ψηφοφορία της Βουλής των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ του 1794, όπου μια ομάδα Γερμανών μεταναστών ζήτησε την μετάφραση ορισμένων νόμων στα γερμανικά. Η αίτηση αυτή απορρίφθηκε με 42 ψήφους υπέρ και 41 κατά και για τον Μούλενμπεργκ, ο ίδιος γερμανικής καταγωγής και Πρόεδρος της Βουλής, ειπώθηκε ότι ανέφερε πως «όσο πιο γρήγορα οι Γερμανοί μετανάστες γίνουν Αμερικάνοι, τόσο το καλύτερο». Παρόλα αυτά δεν είναι εφικτό να διαπιστωθεί εάν ο Μούλενμπεργκ απήχε από την συγκεκριμένη ψηφοφορία ή έριξε την καθοριστική ψήφο.[1][2]

Οι ΗΠΑ δεν έχουν κάποια θεσμικά κατοχυρωμένη επίσημη γλώσσα, με τα αγγλικά να είναι η εκ των πραγμάτων γλώσσα που χρησιμοποιείται καθημερινώς και ευρέως και επομένως να κερδίζει την δεσπόζουσα θέση ως κυρίαρχη γλώσσα του κράτους. Ανά διαστήματα, συγκεκριμένες πολιτείες έχουν θεσπίσει δικούς τους νόμους για τις επίσημες γλώσσες τους

Εκδοχή της ελληνικής γλώσσας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

 Στην Ελλάδα ο μύθος έγινε γνωστός με την θέση της γερμανικής να παίρνει η ελληνική γλώσσα. Σύμφωνα με αυτήν την εκδοχή, σε μια καθοριστική ψηφοφορία που τοποθετείται χρονικά αμέσως μετά την έγκριση της διακήρυξης της ανεξαρτησίας των ΗΠΑ από το Κογκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών, δηλαδή γύρω στο 1776 σε συμφωνία με την εκδοχή Μούλενμπεργκ, οι νεοσύστατες Ηνωμένες Πολιτείες καλούνταν να αποφασίσουν την επίσημη γλώσσα του κράτους. Εξαιτίας της θύμησης της αποικιοκρατίας που προκαλούσαν τα αγγλικά για τους Αμερικανούς, υπήρξε η πρόταση τα ελληνικά να γίνει επίσημη γλώσσα, μιας και θύμιζαν το μέρος που γεννήθηκε το πολίτευμα της δημοκρατίας.[22][23]

 Η εκδοχή αυτή φέρεται να αποδίδεται από κάποιες πηγές στον Ξενοφών Ζολώτα, σύμφωνα με τις οποίες δήλωσε γύρω στα μέσα του 20ου αι., πως «ο Ουάσιγκτον, ο Τζέφερσον, ο Άνταμς και άλλοι όταν συνέτασσαν το Σύνταγμα των Ηνωμένων Πολιτειών στα 1787 – που ισχύει με μερικές νέες παραγράφους, που ψηφίστηκαν για προσαρμογή στις νέες εξελίξεις, μέχρι σήμερα στον αρχικό κορμό του – είχαν προτείνει η γλώσσα του νέου κράτους να είναι η ελληνική, προς τιμή της γλώσσας του Έθνους εκείνου, που πρώτο γέννησε και ελίκνισε τη Δημοκρατία και τη διέδωσε στον κόσμο. Για μία ψήφο μόνο προκρίθηκε και υιοθετήθηκε τελικά η αγγλική αντί της ελληνικής».[22]

 Υπάρχει και μια δεύτερη εκδοχή με πρωταγωνίστρια την ελληνική γλώσσα, όπου για μια ψήφο δεν ήταν ικανή να γίνει η επίσημη διεθνής γλώσσα της υφηλίου.