Προς το έσχατο όριο του Απείρου;

Οι επιστήμονες που ασχολούνται με την εξέλιξη του Σύμπαντος, πρόσθεσαν μία ακόμη θεωρία, για το μέλλον Του, που ωστόσο, παραμένει αβέβαιο και αινιγματικό... 

Το Σύμπαν δείχνει να διαστέλλεται 8% ταχύτερα από το αναμενόμενο αναφέρει η ομάδα του Άνταμ Ρις στο Πανεπιστήμιο της Βαλτιμόρης στο Μέριλαντ.  «Νομίζω πως υπάρχει κάτι που δεν κατανοούμε στο κοσμολογικό μοντέλο» σχολιάζει ο ερευνητής στο δικτυακό τόπο του Nature. Αυτή η είδηση, αποτέλεσμα παρατήρησης πολύ απόμακρων ουράνιων σωμάτων, ήταν εντελώς απρόσμενη, γιατί η βαρυτική έλξη ανάμεσα στους γαλαξίες θα έπρεπε να επιβραδύνει τη διαστολή τους -δηλαδή το ρυθμό απομάκρυνσής τους- και όχι να την επιταχύνει.

Η αρχή της Δημιουργίας η «Μεγάλη έκρηξη», δίνει ένα ικανοποιητικό Κοσμικό μοντέλο, για τη «γέννηση» και την εξέλιξη του Σύμπαντος, αλλά για  χρόνο αρκετά λιγότερο από ένα δισεκατομμυριοστό του δευτερολέπτου μετά την Έκρηξη.

Στα μέσα του 20ου αιώνα η θεωρία του Big Bang είχε διατυπωθεί στα βασικά της τουλάχιστον σημεία. Αποτελούσε την αρχή των πάντων. Σύμφωνα με αυτή τη θεωρία, που κυριαρχεί και σήμερα, αν και κάποιοι επιστήμονες έχουν διατυπώσει επιφυλάξεις, η ύλη που «δημιουργήθηκε» τότε δεν ήταν η μόνη που εκτινάχθηκε, αλλά μαζί της «εκτινάχθηκε» και ο χώρος, τον οποίο θα κατακτούσε από εκείνη τη στιγμή η  νεοδημιουργημένη ύλη. Από εκείνη τη στιγμή δημιουργήθηκε και ο χρόνος που ο Minkowski θεωρούσε αναπόσπαστο από το χώρο των τριών διαστάσεων (χωροχρόνος). Με την Έκρηξη λοιπόν, δημιουργήθηκε  η Μάζα και μαζί της γεννήθηκε και  ο χώρος και χρόνος.

Και τι προκάλεσε την έκρηξη; τι υπήρχε πριν; Η επικρατούσα άποψη είναι ότι η πρωταρχική έκρηξη που γέννησε   το σημερινό γνωστό και κυρίως «άγνωστο» Σύμπαν , προήρθε  από μια μηδενικού όγκου σημειακή μοναδικότητα,  άπειρης πυκνότητας και θερμοκρασίας. Δηλαδή τα πάντα γεννήθηκαν από ένα «πυρακτωμένο» σημείο μικρότερο  από το  κεφάλι μιας καρφίτσας!             ΟΙ  Μαθηματικοί  την ονομάζουν αυτή την υπόθεση ως «ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΉ ΑΝΩΜΑΛΙΑ»,  οι λογικοί, ως  παράλογη πρόταση ΚΑΙ κάποιοι άλλοι απλά ως αδιανόητη. Είναι πέρα από τα όρια της ανθρώπινης λογικής ( οι δυνατότητες νόησης και κατανόησης των ανθρώπων,  είναι σαφώς πεπερασμένες), να θεωρηθεί ως υπαρκτό  «γεγονός»,  ότι  «κάτι» γεννιέται από το «τίποτα» και σε χρόνο μηδέν! Ένα ακόμη γοητευτικό Κοσμικό ερώτημα, που  όμως δεν επιδέχεται  λογική εξήγηση ή απλά δεν είχε νόημα, να ρωτάς,  τι υπήρχε πριν από το χρόνο. 

Και τώρα, οι νέες θεωρίες αναφέρουν ότι το Σύμπαν διαστέλλεται με  ιλιγγιώδεις ταχύτητες. Ερώτημα: Προς τα πού κατευθύνεται ; Μήπως η διαστολή θα είναι αέναη ή μήπως το Σύμπαν πορεύεται προς το έσχατο σημείο του Απείρου,  από το οποίο και μετά θα υπάρξει η αντιστροφή του χρόνου,  κατά την έννοια της θεωρίας της Μεγάλης Σύνθλιψης;

Απάντηση σε αυτά τα ερώτημα, είναι πολύ πιθανόν, ότι  μπορεί να δώσει η «σκοτεινή» ύλη , σε σχέση με την ολική μάζα του Σύμπαντος. Η "σκοτεινή ύλη" (όπως ονομάζεται) που πρέπει να υπάρχει με κάποια μορφή, αποτελεί το 90% όλης της ύλης του Σύμπαντος και παρ` όλα αυτά, προς το παρόν τουλάχιστον, έχει διαφύγει της οποιασδήποτε προσπάθειάς μας να την εντοπίσουμε ή και να προσδιορίσουμε έστω από τι αποτελείται. Μέχρι τότε, τα μεγάλα Κοσμικά ερωτήματα, θα μένουν αναπάντητα.  Πιθανόν , να μην τα μάθουμε και ΠΟΤΕ, αν έχει σωστά διαγνώσει ο ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΣ.  Η απόφανση «Φύσις κρύπτεσθαι φιλεί» ( η φύση αρέσκεται στο να κρύβεται) είναι  το τέλος του προβληματισμού του Φιλοσόφου, για το Σύμπαν, ΤΟΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ ΤΟΥ, για το πρόβλημα του «μη όντος», του «ανύπαρκτου» και του «κρυμμένου» ΠΟΥ κανείς δεν ξέρει ΠΟΥ!!

Να διευκρινίσουμε ότι μιλάμε για το δικό μας ΣΥΜΠΑΝ. Δηλαδή έναν ΩΚΕΑΝΟ Γαλαξιών που αποτελείται από τρισεκατομμύρια σμήνη Γαλαξιών,  με τρισεκατομμύρια αστέρια ο κάθε ένας Γαλαξίας, παρόμοια,  μεγαλύτερα και πολύ μεγαλύτερα του δικού μας Ήλιου. Και αν  υπάρχουν ΑΠΕΙΡΑ ΣΥΜΠΑΝΤΑ, όπως υποστηρίζουν νεότερες θεωρίες διακεκριμένων Αστροφυσικών, τα οποία «γεννούνται» και «σβήνουν» και «ξαναγεννιούνται», σε έναν αέναη κύκλο Δημιουργίας και Καταστροφής, κατά τον «προγραμματισμό», μάλλον , από το «κινούν ακίνητο» του Αριστοτέλη ; 

Χρήστος Καπούτσης Μαθηματικός