Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αμφισβητείται η Παγκοσμιοποίηση και η χρησιμότητα του ΝΑΤΟ, από τις ΗΠΑ!


 ·     Το ΟΧΙ στους  τοκογλύφους  είναι συνυφασμένο με την ιστορική συνέχεια του Ελληνικού Έθνους και την επιβίωση του Λαού.

Άρθρο του Χρήστου Καπούτση
 
Κάθε πολιτική προσέγγιση και ανάλυση του βαθύτατα πολιτικού προβλήματος της Ελλάδας, είναι η αποδοχή του αδιαμφισβήτητου γεγονότος, ότι η χώρας μας βρίσκεται υπό ανελέητη κατοχή των δυνάμεων της παγκοσμιοποίησης της  οικονομίας (τοκογλυφικό κεφάλαιο, χρηματοπιστωτικό και τραπεζικό σύστημα και  δυνάστες της ελεύθερης αγοράς). Συνεπώς, προέχει, η απελευθέρωση της χώρας από τους «θεσμικούς» κατακτητές,  τους τοκογλύφους – δανειστές και η διάσωση του φτωχοποιημένου ( σε ποσοστό 80%) Λαού, που ωθείται πλέον στην εξαθλίωση και μέσω των συστημικών ΜΜΕ και μνημονιακών πολιτικών κόμματων (ΤΡΟΙΚΑ εσωτερικού) στην απάθεια και  την υποδούλωση.
Αναγκαία η παραπάνω υπενθύμιση, αλλά θα ήταν περιορισμένης, τοπικής εμβέλειας, αν δεν ήταν μέρος της μεγάλης εικόνας, των γεωπολιτικών και γεωοικονομικών εξελίξεων παγκοσμίων διαστάσεων,  που σηματοδοτών την αφετηρία μιας νέας εποχής.
Η Δυτική Συμμαχία (ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, Ε.Ε., G-20) παρουσιάζει ρωγμές. Αμφισβητείται η Παγκοσμιοποίηση και η χρησιμότητα του ΝΑΤΟ, από τις ΗΠΑ!
Το ΝΑΤΟ ενώνει τις δυο όχθες του Ατλαντικού και είναι  η ασπίδα ασφαλείας , κυρίως για τις χώρες της Δυτικής Ευρώπης. Αν έχει κάποιο νόημα η ύπαρξη του ΝΑΤΟ, μετά την διάλυση του Συμφώνου της Βαρσοβίας, είναι , η άσκηση πολιτικο-στρατιωτικής πίεσης στη Ρωσία, στο πλαίσιο όμως των προτεραιοτήτων και επιλογών της  εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ. Το μεγαλύτερο μέρος του κόστους της λειτουργίας  του ΝΑΤΟ, καταβάλλεται από τις ΗΠΑ.  Η νέα αμερικανική Κυβέρνηση υπό τον Ντόναλντ Τράμπ, φαίνεται ότι αξιολογεί διαφορετικά το ρόλο του ΝΑΤΟ, απ’ ότι οι προηγούμενες αμερικανικές κυβερνήσεις. Εκτιμάται, από το επιτελείο Τράμπ, ότι στην Ευρώπη δεν πρόκειται να γίνει ο Μεγάλος Πόλεμος, η Ρωσία δεν είναι Στρατηγικός εχθρός της Δύσης και η Ε.Ε.  και κυρίως η Γερμανία, δεν μπορεί να αξιοποιεί το ΝΑΤΟ,  για την προώθηση πολιτικό-οικονομικών στόχων της, όπως μέτρα κατά της Ρωσίας,  εξαιτίας της κρίσης στην Ουκρανία.  Αν οι ευρωπαϊκές χώρες-μέλη της Συμμαχίας, επιθυμούν το ΝΑΤΟ να τους παρέχει ασφάλεια, τότε θα πρέπει να αναλάβουν και το κόστος που τους αναλογεί, δηλώνει ο αμερικανός Πρόεδρος Ντ. Τράμπ.
Είναι η πρώτη φορά, μετά τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο,  που αναφύεται ένας ισχυρός προβληματισμός  για την χρησιμότητα του ΝΑΤΟ, από πλευράς αμερικανών, που προκαλεί όμως,  ρήγμα στην Ευρωατλαντική Συμμαχία ή ακριβέστερα, «απόσταση» μεταξύ ΗΠΑ και Γερμανικής Ευρώπης.
Από το βήμα της Διάσκεψης για την Ασφάλεια στο Μόναχο ο αμερικανός αντιπρόεδρος Μάικ Πενς απηύθυνε αυστηρή  προειδοποίηση προς τους Ευρωπαίους, λέγοντας ότι για πολύ καιρό η αρχή της κατανομής των βαρών εντός της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας παραμένει ανεκπλήρωτη. Όπως υπογράμμισε, σήμερα έχει έρθει η ώρα να γίνουν περισσότερα σε αυτό το πεδίο. Επίσης  στη σύνοδο των Υπουργών Αμύνης του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες, ο αμερικανός υπουργός Άμυνας Στρατηγός ε.ά. Τζέιμς Μάτις,  κάλεσε τα ευρωπαϊκά κράτη-μέλη να αυξήσουν τη χρηματοδότησή τους, απειλώντας,  ότι σε διαφορετική περίπτωση οι ΗΠΑ θα περιορίσουν τη συνεισφορά τους στη συμμαχία. Ουσιαστικά, ο επικεφαλής του αμερικανικού Πενταγώνου, είπε, ότι αν  τα ευρωπαϊκά κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ δεν αυξήσουν τις αμυντικές τους  δαπάνες, τότε οι ΗΠΑ, θα «αφήσουν» το ΝΑΤΟ να απαξιωθεί ως πολιτικοστρατιωτικός μηχανισμός!!
Οι αμερικανοί  θεωρούν αδιανόητο, η Ε.Ε. ως πολιτικο-οικονομικός οργανισμός να μην μεριμνά  για την ασφάλεια της και να έχει αναθέσει τον τομέα της ευρωπαϊκής άμυνας στο ΝΑΤΟ,  χωρίς μάλιστα να πληρώνει για την συντήρησή του.  Είναι η αναγνώριση  της εκτίμησης του αμερικανού Προέδρου Ντ. Τράμπ,  ότι το ΝΑΤΟ είναι απαρχαιωμένο και δεν εξυπηρετεί τα πολιτικά και στρατιωτικά συμφέροντα των ΗΠΑ.
Είναι χαρακτηριστικό ότι, μόνο πέντε χώρες από τα 28 μέλη του ΝΑΤΟ βρέθηκαν πάνω από το στόχο του 2% του ΑΕΠ το 2016 και συγκεκριμένα η Ελλάδα, η Εσθονία, η Πολωνία, το Ηνωμένο Βασίλειο και οι Ηνωμένες Πολιτείες. Η Γαλλία διέθεσε λιγότερο από το 1,8% του ΑΕΠ της για την άμυνα, ενώ  η Ιταλία και η Γερμανία λιγότερο από 1,1%! Επίσης ο περίφημος Ευρωστρατός είναι μόνο στα χαρτιά …
Όμως,  οι προβληματικές σχέσεις των ΗΠΑ με τη Γερμανία, δεν έχουν μόνο επιπτώσεις στη συνοχή της Ατλαντικής Συμμαχίας, αλλά επηρεάζουν σαφώς και τον οικονομικό και πολιτικό τομέα.  Οι ΗΠΑ δεν φαίνεται να είναι διατιθέμενες να αναγνωρίζουν την πολιτική και οικονομική ηγεμονία της Γερμανίας στην Ευρώπη. Τα αποτελέσματα των εκλογών σε Ολλανδία, Γαλλία, Γερμανία , πιθανόν και σε Ιταλία, ίσως διαμορφώσουν μια νέα οικονομική και πολιτική πραγματικότητα στη γηραιά Ήπειρο.  Η οικονομική και νομισματική ενοποίηση πιθανόν να αποδειχτεί η μεγάλη «φούσκα» και το ευρώ και η ευρωζώνη, να απαξιωθούν, σύνταμα, ίσως και μέχρι το τέλος του 2017.
Είναι προφανές, ότι οι εξελίξεις σε ολόκληρο των φάσμα των ευρω-ατλαντικών σχέσεων, επηρεάζουν  και τις εσωτερικές πολιτικές και οικονομικές εξελίξεις στην Ελλάδα, που είναι ισχυρός εταίρος του ΝΑΤΟ, ανήκει στον σκληρό πυρήνα της ευρωζώνης και εξαρτάται οικονομικά από τους θεσμικούς δανειστές και από το αμερικανικής επιρροής  Δ.Ν.Τ.
Απαιτείται από την Κυβέρνηση, μια επεξεργασμένη διορατική και πολυδιάστατη οικονομική και εξωτερική πολιτική, που θα είναι επικεντρωμένη στην ασφάλεια, στον  εξορθολογισμό και την εξομάλυνση της ελληνικής οικονομίας, μέσω διακρατικών συμμαχιών στη βάση προώθησης κοινών συμφερόντων.  Και κυρίως, θα είναι απαλλαγμένη από ιδεοληψίες, φοβίες και  εκβιασμούς. Το ΟΧΙ της Ελληνικής Κυβέρνησης στις άθλιες μεθοδεύεις των τοκογλύφων δανειστών μας, είναι συνυφασμένο με την ιστορική συνέχεια του Ελληνικού Έθνους και την επιβίωση του Λαού.
  

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα