Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

30 ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ ΣΥΜΠΛΗΡΩΝΩ ΣΗΜΕΡΑ (13 Μαρτίου 1987- 2017)



 Διαπιστευμένος διπλωματικός και στρατιωτικός συντάκτης!!
Τα πρώτα άρθρα μου  δημοσιεύονται στην εφημερίδα «ΠΡΩΤΗ» και στο περιοδικό «Πολιτικά Θέματα». Από το 1992 μέχρι το 2001 συνεργάστηκα  με την εφημερίδα «Το Παρόν» (στρατιωτικός συντάκτης) και με το περιοδικό «ΑΡΔΗΝ».
Από το 1994 μέχρι το 2004  ήμουν  στην βασική συντακτική ομάδα του περιοδικού «Θητεία». (Έκδοση  του ΥΠ.ΕΘ.Α.).

Από το 1995 μέχρι και το 2001 στο περιοδικό  «Η ΘΗΤΕΙΑ» και στην εφημερίδα "Το Παρόν",  δημοσιεύονται ρεπορτάζ από την παρουσία των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων στα Βαλκάνια, καθώς και ραδιοφωνικές ανταποκρίσεις μου για τον Ρ/Σ ΑΘΗΝΑ 984. Ήμουν εκεί σε αυτή την πολύ ταραγμένη περίοδο για τα Βαλκάνια και κατέγραψα,  ως δημοσιογράφος – στρατιωτικός ανταποκριτής,  την ελληνική στρατιωτική παρουσία, στα Τίρανα, στoν Αυλώνα, στο Ελμπασάν,  στο  Κούκες (Αλβανία), στο Σεράγεβο και στο Βίσοκο (Βοσνία – Ερζεγοβίνη), στην Πρίστινα  και στην  Μιτροβίτσα (Κόσοβο) και Σκόπια, Τέτοβο και Κουμάνοβο (FYROM).
 Κάλυψα δημοσιογραφικά τα αιματηρά γεγονότα στην Αλβανία το 1997,  τις πολεμικές επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ στην Γιουγκοσλαβία (1999) "βίωσα"  εκεί,  με την φυσική μου παρουσία  τους φονικούς  βομβαρδισμούς στο Βελιγράδι και στην πόλη Νις από τα νατοικά μαχητικά αεροσκάφη, τις συγκρούσεις Αλβανών και Σλαβομακεδόνων στην FYROM  το 2000-1 (Σκόπια, Τέτοβο, Κουμάνοβο), καθώς επίσης  και τις Ισραηλινο-Παλαιστινιακές συγκρούσεις (Ιντιφάντα) τον Απρίλιο του 2002 (Επιθέσεις αυτοκτονίας στην Ιερουσαλήμ και ένοπλες συγκρούσεις στην Βηθλεέμ).

 Κάλυψα, με εκτενή ρεπορτάζ, για τον Ρ/Σ ΑΘΗΝΑ 984,  τις μεγάλες πυρκαγιές σε Ηλεία, Αρκαδία, Λακωνία και Μεσσηνία Αύγουστο- Σεπτέμβριο του 2007. Πυρκαγιές που προκάλεσαν τον θάνατο περισσότερων από 50 ανθρώπων την καταστροφή ολόκληρων χωριών (Αρτέμιδα)  και τεράστιες ζημιές στον δασικό και γενικά τον φυσικό πλούτο των περιοχών αυτών.
Από το 1998 είμαι  ο στρατιωτικός συντάκτης - αναλυτής του  δημοτικού  Ρ/Σ « ΑΘΗΝΑ 9,84».
 Από το 2011 εργάζομαι στην εφημερίδα "ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ".
Συνεργάστηκα με τις εφημερίδες «ΑΠΟΦΑΣΗ» και «ΧΩΡΑ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ», «ΑΝΩ- ΚΑΤΩ», «Η ΡΗΞΗ» ως διπλωματικός και στρατιωτικός συντάκτης. Εργάστηκα   στην εφημερίδα «Η ΣΦΗΝΑ» μέχρι που έκλεισε, ενώ συνεργάζομαι με το τηλεοπτικό κανάλι «B.S.», συμμετέχοντας στο ενημερωτικό του πρόγραμμα, απο το 2004.
Σημαντικές στιγμές οι συνεντεύξεις με Γιασερ Αραφάτ στη Ραμάλα, με Ραούφ Ντεκτας, Αβραάμ Μπρούγκ (Πρόεδρος της ισραηλινής  Κνεσετ) και Αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο στα Τίρανα

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα