Οι αντιδιαμετρικές
ιδεολογικο-πολιτικές συγκλίσεις , της αντισυστημικής δεξιάς (εξαιρώ την φασιστική καθοτι συνιστά κοινωνικό καρκίνωμα) και της
επαναστατικής και όχι ρεφορμιστικής αριστεράς, ακόμη και όταν έχουν ως στόχο
τον νεοφιλελευθερισμό και τον ευρωπαϊσμό των τραπεζιτών τοκογλύφων είναι «παρά
φυσιν» συμμαχίες , με τα παλιά πολιτικο-κομματικά δεδομένα. Όταν όμως, στα
υπερεθνικά κοινωνικά μοντέλα («Χωνευτήρια» των εθνών-κρατών και πλήρους
απαξίωσης των δικαιωμάτων των πολιτών), υπάρχει ένας σαφής διαχωρισμός των ελιτ
που ευημερούν και προκαλούν και των υπολοίπων, της πλειοψηφίας των πολιτών, με
κορμό την παλιά κραταιά μεσαία αστική τάξη, που τώρα είναι κοινωνικά
αποκλεισμένοι και φτωχοποιημένοι, τότε η κοινωνική πραγματικότητα αλλάζει. Αυτή η κοινωνική πραγματικότητα, ωθεί τις
«ανώμαλες» συμμαχίες σε οριακά ανεκτές ετερόκλιτες συγκλίσεις, με στόχο την
ανατροπή του καταπιεστικού, ληστρικού και ανάλγητου καπιταλιστικού μοντέλου εξουσίας. Άλλωστε
το σύνθημα που κυριαρχεί τώρα στη ΓΑΛΛΙΑ , «ούτε Λεπεν , ούτε Μακρον», δηλαδή ο
φασισμός και ο νεοφιλελευθερισμός είναι οι δύο όψεις του ιδίου νομίσματος, θα
πρέπει να αναλυθεί πολύ προσεχτικά.
Ο ιδεολογικός- κοινωνικός διαχωρισμός ΔΕΞΙΑ- ΑΡΙΣΤΕΡΑ, έχει αντικατασταθεί από έναν σαφή κοινωνικό διαχωρισμό των οικονομικά προνομιούχων ελιτ και της πλειοψηφίας των υπολοίπων, όπου κυριαρχούν οι πρώην αστοί και νυν νεόπτωχοι. Εχθροί της Δικτατορίας του Χρήματος, είναι οι αστοί, τα φτωχά λαικά στρώματα και οι αγρίως εκμεταλλευόμενοι εργαζόμενοι απο την εργοδοσία στον ιδιωτικό τομέα, αλλά και ευρυτερο δημόσιο τομέα. Εδώ εντοπίζεται και η κοινωνική παθογένεια της εκλογικής στροφής των πολιτών στα ακροδεξιά-φασιστικά κόμματα, προκειμένου να εκδικηθούν την αριστοκρατία του χρήματος. Αυτή την κοινωνικο-οικονομική πραγματικότητα, οφείλει να προσεγγίσει και να αξιολογήσει η επαναστατική αριστερά, που διαφέρει απο την παραδομένη και υποταγμένη συστημική ρεφορμιστική αριστερά, που διολισθαίνει προς την απαξιωμένη σοσιαλδημοκρατία, την θεραπαινίδα του νεοφιλελευθερισμού. Η σύμπλευση με την εξοργισμένη κοινωνική πλειοψηφία , των εξαθλιωμένων και περιθωριοποιημένων πολιτών με ή χωρίς κομματική ταυτότητα, αποτελεί αναγκαιότητα για την επαναστατική αριστερά, ώστε να έχει τη δύναμη της ανατροπής. Οι δογματικές ιδεολογικές περιχαρακώσεις είναι σαφως αντιλαικές, κυρίως ομως, εξυπηρετούν την εξουσιαστική ελιτ. Η Αριστερά πρέπει να είναι μαζί με την κοινωνία, μέσα στο Λαό, για τον αγώνα κατά του φασισμού και του νεοφιλελευθερισμού , για την ποιοτική αναβάθμιση της Δημοκρατίας. Η εξουσιαστική δύναμη των ελιτ, που ελέγχουν τις διεθνείς αγορές, τους πολιτικούς και τα ΜΜΕ, έχει απαξιώσει , αν όχι και καταργήσει, θεμελιώδεις δημοκρατικούς θεσμούς. Είναι η στυγνή Δικτατορία που έχει διασύρει τον Άνθρωπο ως οντότητα και έχει ακυρώσει το δικαίωμά του στην Αξιοπρεπή διαβίωση, καθώς στοχεύει στην διάλυση του κοινωνικού κράτους (δωρεάν Παιδεία, υγεία, επιδόματα για ΑΜΕΑ και απόρους, συντάξεις κ.τ.λ.). Η κοινωνική έκρηξη είναι προ των πυλών. Η εξέγερση των κοινωνικά αποκλεισμένων , ο θυμός και η αγανάκτηση των νοικοκυραίων, της πλειοψηφίας δηλαδή των πολιτών με δημοκρατική συνείδηση, ίσως προκαλέσουν ακραία κοινωνικά φαινόμενα με έξαρση της κοινωνικής βίας , που θα σαρώσει τις αγορές της ασυδοσίας , θα τιμωρήσει τον παράνομο πλουτισμό των φοροφυγάδων, τους απατεώνες πολιτικούς και την απληστία των Τραπεζιτών. ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΕ ΠΟΛΕΜΟ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΛΓΗΤΗ ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΙΑ. Εκτός και αν ο καπιταλισμός οδηγήσει τον Κόσμο σε έναν Παγκόσμιο ΠΟΛΕΜΟ, ως μέσο αυτοσυντήρησης και ανανέωσής του!
Ο ιδεολογικός- κοινωνικός διαχωρισμός ΔΕΞΙΑ- ΑΡΙΣΤΕΡΑ, έχει αντικατασταθεί από έναν σαφή κοινωνικό διαχωρισμό των οικονομικά προνομιούχων ελιτ και της πλειοψηφίας των υπολοίπων, όπου κυριαρχούν οι πρώην αστοί και νυν νεόπτωχοι. Εχθροί της Δικτατορίας του Χρήματος, είναι οι αστοί, τα φτωχά λαικά στρώματα και οι αγρίως εκμεταλλευόμενοι εργαζόμενοι απο την εργοδοσία στον ιδιωτικό τομέα, αλλά και ευρυτερο δημόσιο τομέα. Εδώ εντοπίζεται και η κοινωνική παθογένεια της εκλογικής στροφής των πολιτών στα ακροδεξιά-φασιστικά κόμματα, προκειμένου να εκδικηθούν την αριστοκρατία του χρήματος. Αυτή την κοινωνικο-οικονομική πραγματικότητα, οφείλει να προσεγγίσει και να αξιολογήσει η επαναστατική αριστερά, που διαφέρει απο την παραδομένη και υποταγμένη συστημική ρεφορμιστική αριστερά, που διολισθαίνει προς την απαξιωμένη σοσιαλδημοκρατία, την θεραπαινίδα του νεοφιλελευθερισμού. Η σύμπλευση με την εξοργισμένη κοινωνική πλειοψηφία , των εξαθλιωμένων και περιθωριοποιημένων πολιτών με ή χωρίς κομματική ταυτότητα, αποτελεί αναγκαιότητα για την επαναστατική αριστερά, ώστε να έχει τη δύναμη της ανατροπής. Οι δογματικές ιδεολογικές περιχαρακώσεις είναι σαφως αντιλαικές, κυρίως ομως, εξυπηρετούν την εξουσιαστική ελιτ. Η Αριστερά πρέπει να είναι μαζί με την κοινωνία, μέσα στο Λαό, για τον αγώνα κατά του φασισμού και του νεοφιλελευθερισμού , για την ποιοτική αναβάθμιση της Δημοκρατίας. Η εξουσιαστική δύναμη των ελιτ, που ελέγχουν τις διεθνείς αγορές, τους πολιτικούς και τα ΜΜΕ, έχει απαξιώσει , αν όχι και καταργήσει, θεμελιώδεις δημοκρατικούς θεσμούς. Είναι η στυγνή Δικτατορία που έχει διασύρει τον Άνθρωπο ως οντότητα και έχει ακυρώσει το δικαίωμά του στην Αξιοπρεπή διαβίωση, καθώς στοχεύει στην διάλυση του κοινωνικού κράτους (δωρεάν Παιδεία, υγεία, επιδόματα για ΑΜΕΑ και απόρους, συντάξεις κ.τ.λ.). Η κοινωνική έκρηξη είναι προ των πυλών. Η εξέγερση των κοινωνικά αποκλεισμένων , ο θυμός και η αγανάκτηση των νοικοκυραίων, της πλειοψηφίας δηλαδή των πολιτών με δημοκρατική συνείδηση, ίσως προκαλέσουν ακραία κοινωνικά φαινόμενα με έξαρση της κοινωνικής βίας , που θα σαρώσει τις αγορές της ασυδοσίας , θα τιμωρήσει τον παράνομο πλουτισμό των φοροφυγάδων, τους απατεώνες πολιτικούς και την απληστία των Τραπεζιτών. ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΕ ΠΟΛΕΜΟ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΛΓΗΤΗ ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΙΑ. Εκτός και αν ο καπιταλισμός οδηγήσει τον Κόσμο σε έναν Παγκόσμιο ΠΟΛΕΜΟ, ως μέσο αυτοσυντήρησης και ανανέωσής του!
Χρήστος Καπούτσης
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου