Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Γιατί η Κυβέρνηση στηρίζει την ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας.



Άρθρο του Χρήστου  Καπούτση

 Στρατηγικό λάθος χαρακτήρισε ο Πρωθυπουργός Α. Τσίπρας την διακοπή των διαπραγματεύσεων ένταξης της Τουρκίας με την Ε.Ε., πρόταση που  προωθεί η Γερμανική Κυβέρνηση στις  αρμόδιες ευρωπαϊκές επιτροπές.  Μάλιστα, όπως δήλωσε η Καγκελάριος Α. Μέρκελ στην επόμενη Σύνοδο Κορυφής του Οκτωβρίου οι ηγέτες των κρατών μελών της Ε.Ε. θα κληθούν να αποφασίσουν και την διακοπή  της οικονομικής βοήθειας που λαμβάνει η Τουρκία από την Ευρώπη. Κατά τη διάρκεια της καθιερωμένης συνέντευξης Τύπου, στο πλαίσιο της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης, ο πρωθυπουργός είπε, ότι, η συνέχιση των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Τουρκία θα αποτελέσει μοχλό και για την αλλαγή κατεύθυνσης της Τουρκίας, την οποία χαρακτήρισε σημαντική περιφερειακή δύναμη.  Μάλιστα ο Α. Τσίπρας επισήμανε  ότι, «θα μείνουμε σταθεροί στη θέση μας και θα επιμείνουμε, να συνεχιστούν οι διαπραγματεύσεις ένταξης στην Ε.Ε.,  με στόχο η Τουρκία να αλλάξει στάση στο Κυπριακό,   να σταματήσει την προκλητικότητα και  τις παραβιάσεις στο Αιγαίο».  Η προσήλωση του Πρωθυπουργού στην στήριξη της ευρωπαϊκής πορείας της Τουρκίας, θα φέρει, εκ των πραγμάτων,  αντιμέτωπη την Ελλάδα με τη Γερμανία και με άλλα ευρωπαϊκά κράτη στη επικείμενη Σύνοδο κορυφής της Ε.Ε., εξαιτίας της Τουρκίας. Το ερώτημα, είναι γιατί αυτή η ελληνική εμμονή στην στήριξη της Τουρκίας;  Ποια εθνικά συμφέροντα εξυπηρετούνται; Πρόκειται για διπλωματική ακαμψία ή μήπως, για λανθασμένη εκτίμηση της διεθνούς γεωπολιτικής πραγματικότητας; Ή μήπως για ευφυή διπλωματικό ελιγμό; Σε κάθε περίπτωση,  είναι τουλάχιστον προβληματική η στήριξη της ελληνικής Κυβέρνησης στις διεθνοπολιτικές ακροβασίες του συστήματος εξουσίας του Τ. Ερντογάν.
Δύο μέρες μετά την συνέντευξη τύπου του Πρωθυπουργού στη ΔΕΘ, ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ Ναύαρχος Ευάγγελος Αποστολάκης,  σε ομιλία του, στο 6ο Συνέδριο  που διεξάγεται  στο πλαίσιο της αεροπορικής έκθεσης Athens Flying Week, αφού ανέλυσε διεξοδικά την εκρηκτική κατάσταση στην ευρύτερη περιοχή Ανατολική Μεσόγειο, χαρακτήρισε,  ως μείζονα απειλή για τον Ελληνισμό την Τουρκία και τόνισε ότι: «στο επίκεντρο του αμυντικού μας σχεδιασμού είναι η περιοχή του Αιγαίου, όπου σταθερά αντιμετωπίζουμε συμβατική απειλή από τη  γείτονα  Τουρκία.  Καθημερινά  αντιμετωπίζουμε  την τουρκική προκλητική συμπεριφορά, στον αέρα και στη θάλασσα και οι Ένοπλες Δυνάμεις είναι σε διαρκή ετοιμότητα και επαγρύπνηση».  Πιθανόν, η κλιμακούμενη επιθετικότητα της Τουρκίας στο Αιγαίο και η αδιαλλαξία της στο Κυπριακό, να σχετίζονται και με το γεγονός, ότι θεωρούν δεδομένη τη στήριξη της Ελλάδας , εκτιμώντας,  ότι  η Αθήνα δεν αντιδρά στις προκλήσεις της Άγκυρας  ή δεν αξιοποιεί διπλωματικά τις  ευκαιρίες,  για αλλαγή πολιτικής έναντι της Τουρκίας, λόγω πολιτικο-στρατιωτικής αδυναμίας! Δηλαδή,  εξαιτίας του φοβικού συνδρόμου από το οποίο  διακατέχονται οι ελληνικές Κυβερνήσεις,  από την εξαναγκαστική διπλωματία (επίδειξη στρατιωτικής ισχύος),  που ασκεί σε βάρος του ελληνισμού (Αιγαίο, Θράκη , Κύπρος) από το 1974, η Τουρκία.
Επιπροσθέτως, είναι  η Ελληνική Κυβέρνηση , δεν φαίνεται να ανησυχεί ιδιαίτερα, αναλαμβάνοντας σχετικές διπλωματικές πρωτοβουλίες,  με τον υπερεξοπλισμό των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων, που αξιοποιείται από τον Τ. Ερντογάν, στις διεθνείς σχέσεις της  Τουρκίας.
Η Ρωσία και η Τουρκία υπέγραψαν το συμβόλαιο για την πώληση των υπερσύγχρονων συστημάτων αντιπυραυλικής άμυνας S-400, το οποίο είναι έτοιμο προς υλοποίηση.  Μάλιστα έχει ήδη δοθεί η προκαταβολή και  ακολουθηθεί η διαδικασία εκχώρησης δανείου από την Ρωσία στην Τουρκία. Από αυτή την εξέλιξη είναι σαφές ότι δημιουργείται πρόβλημα στις Ελληνο-ρωσικές σχέσεις. Οι Ρώσοι γνωρίζουν, ότι οι S-400 που θα δώσουν στην Τουρκία, εγκλωβίζουν όχι μόνο το Αιγαίο, αλλά το σύνολο της ελληνικής επικράτειας, στους τούρκικους (ρωσικούς)  πυραύλους.
Η προμήθεια του ρωσικού αντιαεροπορικού και αντιπυραυλικού συστήματος από την Τουρκία,  έχει εξοργίσει την Γερμανία  και το ΝΑΤΟ.
Η απόφαση για την αγορά του ρωσικού συστήματος  γίνεται,  καθώς  η Τουρκία κλιμακώνει τις  προστριβές με συμμάχους της στο ΝΑΤΟ, όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Γερμανία. Επίσης, το αμερικανικό Πεντάγωνο ανέφερε ότι εξέφρασε στην Τουρκία τις ανησυχίες του για τη συμφωνία με τη Ρωσία. Εκτιμάται,  ότι η συμφωνία για τους S-400 με την Ρωσία, είναι η αντίδρασης της  Άγκυρας, επειδή   ο Τ. Ερντογάν έχει οργιστεί,  με την υποστήριξη που παρέχουν οι ΗΠΑ στους κούρδους μαχητές της πολιτοφυλακής YPG στη μάχη κατά του Ισλαμικού Κράτους στη Συρία.
Από την πλευρά του, ο πρόεδρος  της Τουρκίας  Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν,  απέρριψε τις δυτικές ανησυχίες για τη συμφωνία με τη Ρωσία και την απόφαση της Τουρκίας να προμηθευτεί το αντιαεροπορικό σύστημα πυραύλων S-400 και είπε,  πως η χώρα του,  θα συνεχίσει να λαμβάνει τα δικά της μέτρα ασφαλείας.
Προβληματισμό  όμως προκαλεί η στάση της Γαλλίας.
Η Γαλλία,  δια του  εκπροσώπου του γαλλικού υπουργείου Εξωτερικών Ανιές Ροματέ Εσπάνιε, υπήρξε ευμενώς «ουδέτερη» προς την Τουρκία ! Απαντώντας σε σχετικό ερώτημα,  για το αν η αγορά του ρωσικού πυραυλικού συστήματος από την Τουρκία,  ήταν ένα πλήγμα για το ΝΑΤΟ, απάντησε ότι:  «η αγορά στρατιωτικού οπλισμού από την Τουρκία είναι μια επιλογή ενός ανεξάρτητου κράτους, που δεν μπορεί να σχολιαστεί από τα μέλη της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας. Κάθε χώρα μπορεί να αποφασίζει  μόνη της για την ασφάλειά της».
Πιθανόν , στη «ουδέτερη» στάση της Γαλλίας, θα πρέπει να αναζητηθεί και η εμμονή της Ελληνικής Κυβέρνησης να  στηρίζει την Τουρκία, ερχόμενη σε αντιπαράθεση με την Γερμανία. Εντάσσεται άραγε η ελληνογαλλική ταύτιση απόψεων για την Τουρκία,  στο πλαίσιο νέων συμμαχικών συσχετισμών εντός  της Ε.Ε.; Και το σημαντικότερο είναι, ότι οι ΗΠΑ, παρά τις διπλωματικές προσπάθειες της Ελλάδας , δεν έχουν «ανοίξει τα χαρτιά τους», σχετικά με τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, ενώ δεν φαίνεται να έχουν διαφοροποιηθεί  από την σταθερή επιλογή της αμερικανικής διπλωματίας της Κυβέρνησης  Ομπάμα,  ότι η θέση της Τουρκίας είναι στην Ε.Ε.




Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Οι «μπουκαδόροι» του Υπουργείου Άμυνας

Του Χρήστου Καπούτση Υπάρχουν όρια στην παρακμή, στη σήψη , στη βλακεία; Υπάρχει κάποιο οριακό σημείο, που δεν μπορεί να ξεπεραστεί; Δύσκολη η απάντηση, αφού και σε αυτό τον τομέα,    οι «δυνατότητες» των ανθρώπων είναι απεριόριστες. Ωστόσο, συνιστά έσχατο σημείο παρακμής και παραλογισμού, η εκθεμελίωση θεσμών, η απαξίωση αρχών και η τυφλή βία εναντίον ανθρώπων. Αναφέρομαι στην βίαιη εισβολή   κάποιων απόστρατων στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, φαινόμενο πρωτοφανές παγκοσμίως!! Η περιοριστική δημοσιονομική πολιτική της Κυβέρνησης πλήττει τους Δημόσιους υπαλλήλους και του ευρύτερου και του στενού Δημόσιου τομέα. Άρα και τους στρατιωτικούς, εν ενεργεία και απόστρατους. Οι απόστρατοι υποστηρίζουν ότι έχουν μειωθεί οι συντάξιμες αποδοχές τους κατά 40%. Πιθανόν να έχουν δίκαιο. Όμως το ίδιο έχει συμβεί και με ΟΛΟΥΣ τους συνταξιούχους του Δημόσιου τομέα.    Οι απόστρατοι ζητούν να εξαιρεθούν από τις μειώσεις των αποδοχών τους, επειδή υπηρέτησαν στις Ένοπλες Δυνάμεις!    Γιατί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί