η Φλώρινα, η Καστοριά και τα Γρεβενά εμφανίζονται, ως αλβανικά εδάφη στα σχολικά βιβλία της Αλβανίας!

του Χρήστου Καπούτση Όταν η πολιτική του μεγαλοϊδεατισμού των Αλβανών εθνικιστών, αποτελεί επίσημη έκφραση του Αλβανικού κράτους και τον ιστό του εκπαιδευτικού συστήματος , τότε, τα άλλα Βαλκανικά κράτη, όχι μόνο πρέπει να ανησυχούν, αλλά και υποχρεούνται να αντιδράσουν. Η περιοχή των Βαλκανίων έχει υποφέρει από εθνικισμούς και μεγαλοϊδεατισμούς, είναι μια περιοχή που έχει στιγματιστεί από αιματηρές συγκρούσεις εθνομειονοτικών πληθυσμών και η αναβίωσή τους, απειλεί την σταθερότητα και την Ειρήνη. Ο Πρωθυπουργός της Αλβανίας ο Έντυ Ράμα, είναι ένας «σύγχρονος» εθνικιστής-σοσιαλιστής πολιτικός ηγέτης, που υποδαυλίζει τα οράματα ακραίων εθνικιστικών κύκλων. Ο Αλβανός πρωθυπουργός κατά την διάρκεια συνέντευξής του στο «Politico» του Βελγίου, απείλησε την Ευρώπη, επισημαίνοντας πως «οι Αλβανοί θέλουν να ζήσουν σ’ ένα κράτος με την ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και εάν δεν συμβεί αυτό, τότε θα επέλθει η ένωση του Κοσσόβου με την Αλβανία». Ο Ε. Ράμα εμπνέεται από τα νέο- οθωμανικά οράματα του Προέδρου της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν και η Τουρκία αποτελεί τον πιο ισχυρό σύμμαχο της Αλβανίας (άριστη συνεργασία στον πολιτιστικό, διπλωματικό και στρατιωτικό τομέα. Ο Αυλώνας είναι ουσιαστικά τουρκική ναυτική βάση), μαζί με την Βοσνία – Ερζεγοβίνη, στην Βαλκανική χερσόνησο. Σε αυτό το αντιευρωπαϊκό και συγκρουσιακό «κλίμα», η Κυβέρνηση Ε. Ράμα, με διάφορες μεθόδους, επιχειρεί να διαγράψει την ιστορική παρουσία του ελληνικού στοιχείου στην Βόρεια Ήπειρο. Πρόσφατα μάλιστα, με πρόταση τα Κυβέρνησης Ε. Ράμα η αλβανική βουλή ψήφισε ένα εκτρωματικό νομοσχέδιο για τις μειονότητες, με εμφανή στόχο τον αφανισμό της ελληνικής μειονότητας. «Αντί να διασφαλίζει τα δικαιώματα των μειονοτήτων στη χώρα βάσει των ευρωπαϊκών προτύπων, το νομοσχέδιο που υπερψήφισε η αλβανική Βουλή για την προστασία των μειονοτήτων διαιωνίζει τις αυθαιρεσίες του καθεστώτος Χότζα. Είναι ένα βήμα μπροστά για υπαρκτές και ανύπαρκτες μειονότητες και ένα βήμα πίσω για την κυριότερη και υπαρκτή μειονότητα της Αλβανίας», δήλωσε ο εκπρόσωπος του Υπουργείου Εξωτερικών, Αλέξανδρος Γεννηματάς. Και να θυμίσω ακόμη, με αποκλειστική ευθύνη των αλβανών πολιτικών, οι Έλληνες νεκροί στρατιώτες του έπους του 1940 παραμένουν άταφοι, 77 χρόνια μετά τη θυσία τους, στον αγώνα εναντίον του φασισμού. Το σημαντικότερο όμως είναι, ότι τα σχολικά βιβλία της ιστορίας και της γεωγραφίας, βρίθουν αναφορών για αλβανικά εδάφη που δήθεν κατέχονται από άλλα κράτη, όπως από την Ελλάδα, τη Σερβία, την π. Γ.Δ. Μακεδονίας και το Μαυροβούνιο. Μάλιστα, οι μαθητές στα αλβανικά σχολεία, μαθαίνουν ότι αποτελούν αλβανικά εδάφη, ολόκληρη η Ήπειρος μέχρι την Πρέβεζα, αλλά και η Φλώρινα, η Καστοριά και τα Γρεβενά, το μεγαλύτερο μέρος της FYROM (Τέτοβο, Σκόπια, Κουμάνοβο), η νότια Σερβίας και τμήμα του Μαυροβουνίου! Είναι χαρακτηριστικό ότι ο «Γεωγραφικός Άτλας της Αλβανίας και των εδαφών» διδάσκεται στα 9ταξια σχολεία της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, προβάλλει κατά τρόπο απροκάλυπτο, το όραμα της Μεγάλης Αλβανίας και στον σχετικό χάρτη παρουσιάζουν ως αλβανικά εδάφη, την Ήπειρο την Δυτική Μακεδονία, όλη την δυτική περιοχή της ΠΓΔΜ τις νοτιοδυτικές επαρχίες της Σερβίας, και μέρος του Μαυροβουνίου συμπεριλαμβανομένου και της πρωτεύουσας της χώρας Ποντγκορίτσα , ενώ φυσικά στον χάρτη αυτό έχει ενσωματωθεί και όλο το Κόσσοβο, ως αλβανική επαρχία. Στον ίδιο χάρτη επισημαίνονται τα αλβανικά εδάφη που «πάρθηκαν από την Ελλάδα» και σε αυτά περιλαμβάνεται όλη η Ήπειρος, Ηγουμενίτσα, Παραμυθιά μέχρι και την Άρτα, αλλά και η Καστοριά και η Φλώρινα που αναφέρονται με τα αλβανικά ονόματα τους (Kosrtur και Follorine), ακόμη και τα Γρεβενά (με την αλβανική ονομασία Grebena)! Η αλβανική εθνικιστική ιδεολογία, που εκφράστηκε από την ένοπλη δράση του παράνομου παραστρατιωτικού μηχανισμού του UCK (Στρατός Απελευθέρωσης του Κοσσόβου) στην πρώην Σερβική επαρχία την περίοδο 1996-9, αναγέννησε τα εθνικιστικά οράματα για τη «Μεγάλη Αλβανία». Η δράση αυτή όχι μόνο δεν αποδοκιμάστηκε από την Δυτική Συμμαχία (ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-Ε.Ε.), αλλά επιβραβεύτηκε. Τα νατοϊκά μαχητικά αεροσκάφη, «λειτούργησαν» περίπου σαν η αεροπορία του UCK . Στη συνέχεια, η απόφαση μεγάλου μέρους της διεθνούς κοινότητας να επιτρέψει την ανεξαρτητοποίηση του Κοσσόβου, έδρασε αποσταθεροποιητικά και άνοιξε τον ασκό του Αιόλου. Δημιουργήθηκαν βάσιμες ελπίδες στους Αλβανούς ηγέτες, ότι μπορούν , μετά το Κόσσοβο να πετύχουν ανάλογη ανεξαρτητοποίηση περιοχών όπου οι αλβανοί είναι πλειοψηφία (κοιλάδα Πρέσεβο νότια Σερβία και π. Γ.Δ.Μ) και τελικά να ενωθούν εδαφικά σε μια ενιαία κρατική οντότητα, που θα συμπεριλαμβάνει και με τους υπόλοιπους αλβανικούς πληθυσμούς της Βαλκανικής, που βρίσκονται γύρω από τα αλβανικά σύνορα, καθώς και εδάφη κρατών, που είχαν προσδιοριστεί ως αλβανικά, από διάφορους ανιστόρητους λαϊκιστές και εθνικιστές… Αφετηρία του κακού έγινε, με το περίφημο Πρωτόκολλο της Φλωρεντίας (17/12/1913), αφού σύμφωνα με αυτό, οι Βόρειες περιοχές της Ηπείρου μετονομάστηκαν «Νότιος Αλβανία» και οι Έλληνες Ηπειρώτες ως «Ελληνική Μειονότητα». Μια απαράδεκτη συμφωνία που επέβαλλαν οι Ιταλοί και οι Γερμανοί, για δικούς τους λόγους. Η Αυστροουγγαρία, θεωρούσε την Αλβανία «ειδική ζώνη επιρροής», ενώ η Ιταλία έδειχνε ζωηρότατο ενδιαφέρον και για το στρατηγικής σημασίας λιμάνι της Αυλώνας που δεσπόζει στην Αδριατική. Η παραχώρηση της Βορείου Ηπείρου στην Αλβανία, πυροδότησε σφοδρές αντιδράσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Είναι γνωστή η κήρυξη της Αυτονομίας της Β. Ηπείρου τον Φεβρουάριο του 1914, ο ένοπλος αγώνας των Βορειοηπειρωτών εναντίον του νεοσύστατου αλβανικού στρατού ο οποίος κατευθυνόταν από Ιταλούς και Ολλανδούς αξιωματικούς και το Πρωτόκολλο της Κέρκυρας, που υπογράφτηκε στις 5 Μαΐου 1914. Ο Γάλλος, τότε πρωθυπουργός , Ζορζ Κλεμανσό (1841-1929), έγραφε στην παρισινή εφημερίδα «L' Homme Libre» («Ελεύθερος Άνθρωπος»): «Ιδού 350.000 αληθινοί Έλληνες διανεμόμενοι εις χωρία των οποίων και μόνο τα ονόματα δηλώνουν την ελληνικήν καταγωγήν. Κατόρθωσαν να κρατήσουν την εθνικότητα των εναντίον των Τούρκων και όταν έφθασαν τα ελληνικά στρατεύματα προς απελευθέρωσίν των εκ του Οθωμανικού ζυγού, τους είπον και τους επανέλαβον ότι τώρα ήτο οριστική η αποκατάστασίς των εις την πατρίδα. Διότι αρχικώς θέμα της κυβερνήσεως των Αθηνών και της διπλωματίας της ήτο η επιστροφή ολοκλήρου της Ηπείρου στην Ελλάδα. Και ξαφνικά, χωρίς καμιά προπαρασκευήν, χωρίς να λάβουν δια τους δυστυχείς αυτούς πληθυσμούς καμίαν εγγύησην ... καληνύχτα σας, αγαπητοί συμπατριώται και καλήν τύχην με τους ληστάς Αλβανούς!!».