Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Προσδοκίες και επιφυλάξεις από την επίσκεψη του Τ. Ερντογάν στην Αθήνα

Η ουσιαστική αναβάθμιση των ελληνοτουρκικών σχέσεων και η αποκατάσταση σχέσεων καλής γειτονίας στο πλαίσιο της αμοιβαιότητας, είναι στις προτεραιότητες της ελληνικής Κυβέρνησης, που υποδέχεται, τον Πρόεδρο της Τουρκικής Δημοκρατίας Τ. Ερντογάν, στην Αθήνα. Οι ελληνικές Κυβερνήσεις διαχρονικά επιμένουν να υποστηρίζουν, ότι το Αιγαίο, μπορεί να γίνει γέφυρα φιλίας και συνεργασίας μεταξύ των λαών. Και στηρίζουν σταθερά την πορεία ένταξης της Τουρκίας στην Ε.Ε., παρά τις αντιρρήσεις ισχυρών ευρωπαϊκών κρατών , όπως η Γερμανία και η Γαλλία. Η Ελλάδα εκτιμά ότι, αν η Τουρκία επιστρέψει στην ευρωπαϊκή της τροχιά τα διμερή προβλήματα, όπως η αντιπαράθεση για τις οικονομικές ζώνες (ΑΟΖ), τα κυριαρχικά δικαιώματα στο Αιγαίο, η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας, το μεταναστευτικό και το κυπριακό θα μπουν σε άλλη βάση, περισσότερο εποικοδομητική και αμοιβαία επωφελής. Ωστόσο, υπάρχουν και διακυμάνσεις κλιμακούμενης έντασης και αντιπαλότητας στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, που δεν θα μείνουν στο απυρόβλητο των συνομιλιών που θα έχει ο Τ. Ερντογάν στην Αθήνα, σε ανώτατο πολιτικό και πολιτειακό επίπεδο. Από τα σημαντικά «αγκάθια» της επίσκεψης Ερντογάν, είναι η συνεχιζόμενη δραστηριότητα των Τουρκικών στρατιωτικών μέσων (πολεμικά πλοία και αεροπλάνα) στο Αιγαίο , που καθημερινά προβαίνουν σε δεκάδες παραβιάσεις του εθνικού μας εναέριου χώρου και των χωρικών μας υδάτων και μάλιστα, πραγματοποιούν και ασκήσεις αεροναυτικού αποκλεισμού ελληνικών νησιών του Ανατολικού Αιγαίου, καθώς επίσης και η αδιάλλακτη συμπεριφορά της Άγκυρας για το Κυπριακό. Η Ελλάδα αντιμετωπίζει μια πολύ σοβαρή απειλή. Είναι η τουρκική επιθετική και αναθεωρητική πολιτική, που αμφισβητεί εμπράκτως και με την απειλή χρήσης στρατιωτικής βίας ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα. Πέρα όμως από τα διμερή ελληνοτουρκικά προβλήματα, η Ελληνική Κυβέρνηση οφείλει να είναι πολύ προσεκτική και να συνυπολογίσει την ποιότητα των σχέσεων της Τουρκίας με τη Δυτική Συμμαχία (ΗΠΑ- ΝΑΤΟ-Ε.Ε.). Η Ελληνική Κυβέρνηση, είναι επιφυλακτική απέναντι στον Τ. Ερντογάν, επειδή οι διπλωματικές επιλογές της Τουρκίας, δεν βρίσκονται σε γραμμική εξάρτηση με τα δυτικά Στρατηγικά συμφέροντα . Η Ρωσία, το Ιράν και η Τουρκία, είναι πολύ κοντά σε μια αντιδυτική πολιτικο-στρατιωτική συμμαχία. Στα κορυφαία ζητήματα στην Μέση Ανατολή, όπως στον εμφύλιο στη Συρία, στο Παλαιστινιακό και στο Κουρδικό, η Τουρκία συντάσσεται με το Ιράν και την Ρωσία, ενώ απέναντί τους, είναι το Ισραήλ και οι σύμμαχοι του, κυρίως οι ΗΠΑ. Η Ελλάδα, έχει συνάψει ισχυρές σχέσεις με την Αίγυπτο και το Ισραήλ. Η καταπολέμηση της τρομοκρατίας, του λαθρεμπορίου, της πειρατείας στη θάλασσα, η παράνομη μετανάστευση, η αξιοποίηση του υποθαλάσσιου ενεργειακού πλούτου της Ανατολικής Μεσογείου και η ασφάλεια των αγωγών μεταφοράς ενεργείας, αποτελούν τους βασικούς πυλώνες συνεργασίας της Ελλάδας, της Κύπρου, της Αιγύπτου και του Ισραήλ. Είναι οι συμμαχίες, που προκαλούν ανησυχία στο σύστημα εξουσίας του Τ. Ερντογάν, καθώς επιπλέον, η Ελλάδα συνεχίζει με επιτυχία το σχεδιασμό και την πραγματοποίηση κοινών στρατιωτικών ασκήσεων, με τους Αιγύπτιους, αλλά και με τους Ισραηλινούς, φέρνοντας μάλιστα ισραηλινές και Αιγύπτιες στρατιωτικές δυνάμεις και στο χώρο του Αιγαίου. Η Τουρκία, έχει πολύ κακές διπλωματικές σχέσεις με το Ισραήλ, την Αίγυπτο, ενώ συνεχίζει να μην αναγνωρίζει την κρατική οντότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Λίγο πριν αφιχθεί στην Αθήνα, ο Τούρκος πρόεδρος κατηγόρησε ευθέως την αμερικανική πλευρά ότι, με πρόσχημα τον πόλεμο κατά του Ισλαμικού Κράτους, εξοπλίζει τους Κούρδους στη βόρεια Συρία με στόχο την Τουρκία και το Ιράν. Και ακόμη, ο Τ. Ερντογάν, αναφέρθηκε στην απόφαση της αμερικανικής κυβέρνησης (δήλωση του Προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τράμπ) να αναγνωρίσει την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ, απειλώντας την Ουάσιγκτον ότι αν προχωρήσει στην απόφασή της αυτή ο ίδιος θα συγκαλέσει σύνοδο κορυφής του Οργανισμού Ισλαμικής Διάσκεψης στην Κωνσταντινούπολη και θα διακόψει τις σχέσεις της Τουρκίας με το Ισραήλ. Χρήστος Καπούτσης

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα