Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αποτέλεσμα χωρίς αιτία , μόνο από τύχη!

Εκλαϊκεύω μια σκέψη: Έσπασα ένα ποτήρι. Γιατί; διότι το πέταξα. Άρα, έχω ένα αποτέλεσμα (σπασμένο ποτήρι) που προήλθε από μία αιτία (το πέταξα, έφυγε από τα χέρια μου) . Τι περιγράφω; την αρχή της αιτιοκρατίας. ΑΙΤΙΑ – ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ. π.χ. Ο ΘΕΟΣ έφτιαξε τον Κόσμο για κάποιο λόγο, για κάποια αιτία, που θα τον μάθουμε, όταν δούμε (άνθρωποι ή κάτι άλλο, πιθανόν οι διάδοχοι του ανθρώπινου γένους) το ΤΕΛΟΣ του. ΣΩΣΤΑ; ΟΧΙ λέει Χάιζενμπεργκ. Υπάρχουν γεγονότα των οποίων η εκδήλωση δεν υπαγορεύεται από κάποια αιτία! Στην κβαντική μηχανική, επικρατεί η τυχαιότητα των γεγονότων. Έγινε αυτό, έτσι από τύχη. Και ο Κόσμος; και αυτός από τύχη!! Τι περιγράφω; μα την αρχή της απροσδιοριστίας ή διαφορετικά, την αρχή της αβεβαιότητας. Τι λέει αυτή; είναι αδύνατο να μετρηθεί ταυτόχρονα και με ακρίβεια, ούτε πρακτικά, ούτε και θεωρητικά η θέση και η ταχύτητα, ή ορμή, ενός σωματίου, στον μικρόκοσμο. Η αιτιοκρατία (ντετερμινισμός) , αποδέχεται την ύπαρξη της αιτιότητας, την καθολική αιτιώδη και νομοτελειακή συνάφεια όλων των φαινομένων. Η φιλοσοφία του ντετερμινισμού είναι συνδεδεμένη με την Νευτώνεια φυσική. Σύμφωνα λοιπόν, με την αιτιοκρατία, αν ήταν δυνατόν να γνωρίζουμε το σύνολό της ύλης και τους νόμους που διέπουν το σύμπαν, θα ήταν εφικτό να προσδιορίσουμε κάθε σημείο σε οποιοδήποτε χρόνο του σύμπαντος, άρα να μάθουμε, την εξέλιξή του και φυσικά το ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ! Μην λέτε βλακείες λένε οι Χιούμ και Χάιζενμπεργκ. Υπάρχουν αποτελέσματα που γίνονται έτσι, χωρίς αιτία. «Ζωντανό» παράδειγμα η κβαντομηχανική. Τι μας διδάσκει; Ούτε εμπειρικά είναι δυνατόν ποτέ να παρατηρήσουμε τον αιτιώδη δεσμό, την αναγκαία σχέση μεταξύ αιτίας και αποτελέσματος. Άρα δεν μπορούμε να προβλέψουμε με ακρίβεια ΟΛΑ τα αποτελέσματα, διότι καταλυτικός παράγοντας αναδεικνύεται η τύχη! Ισχύει και ο νόμος των πιθανοτήτων στην δημιουργία του Σύμπαντος; Γιατί ΟΧΙ; Να το συζητήσουμε;; δεν θα το συνιστούσα!! Πιθανόν να μην επαρκεί η χρονική διάρκεια μιας ανθρώπινης ζωής, για να καταλήξουμε σε πλήρως τεκμηριωμένα συμπεράσματα ... Χρήστος Καπούτσης

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Οι «μπουκαδόροι» του Υπουργείου Άμυνας

Του Χρήστου Καπούτση Υπάρχουν όρια στην παρακμή, στη σήψη , στη βλακεία; Υπάρχει κάποιο οριακό σημείο, που δεν μπορεί να ξεπεραστεί; Δύσκολη η απάντηση, αφού και σε αυτό τον τομέα,    οι «δυνατότητες» των ανθρώπων είναι απεριόριστες. Ωστόσο, συνιστά έσχατο σημείο παρακμής και παραλογισμού, η εκθεμελίωση θεσμών, η απαξίωση αρχών και η τυφλή βία εναντίον ανθρώπων. Αναφέρομαι στην βίαιη εισβολή   κάποιων απόστρατων στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, φαινόμενο πρωτοφανές παγκοσμίως!! Η περιοριστική δημοσιονομική πολιτική της Κυβέρνησης πλήττει τους Δημόσιους υπαλλήλους και του ευρύτερου και του στενού Δημόσιου τομέα. Άρα και τους στρατιωτικούς, εν ενεργεία και απόστρατους. Οι απόστρατοι υποστηρίζουν ότι έχουν μειωθεί οι συντάξιμες αποδοχές τους κατά 40%. Πιθανόν να έχουν δίκαιο. Όμως το ίδιο έχει συμβεί και με ΟΛΟΥΣ τους συνταξιούχους του Δημόσιου τομέα.    Οι απόστρατοι ζητούν να εξαιρεθούν από τις μειώσεις των αποδοχών τους, επειδή υπηρέτησαν στις Έν...

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσω...

Ο Κουρτ Γκέντελ Godel ΚΑΙ Το θεώρημα της μη πληρότητας και οι πεπερασμένες δυνατότητες του ανθρώπινου μυαλού

ο Godel έδειξε ότι σε οποιοδήποτε τυπικό σύστημα, υπάρχει πάντα μια δήλωση για τους φυσικούς αριθμούς που είναι αληθινή, αλλά που δεν μπορεί να αποδειχθεί στο σύστημα. Με άλλα λόγια, τα μαθηματικά δεν θα είναι ποτέ το αυστηρό κι ακλόνητο σύστημα που οι μαθηματικοί ονειρεύονταν επί χιλιετίες. ο πολυπόθητος στόχος της διαμόρφωσης ενός τέλειου τυπικού συστήματος αποκαλύπτεται ότι είναι χιμαιρικός. Όλα τα τυπικά συστήματα - τουλάχιστον αυτά που είναι αρκετά ισχυρά να είναι ενδιαφέροντα - αποδεικνύονται ελλιπή επειδή είναι σε θέση να διατυπώσουν δηλώσεις που λένε για το εαυτό τους ότι δεν μπορούν να αποδειχθούν. Αυτό, εν συντομία, εννοούμε όταν λέμε ότι ο Godel το 1931 κατέδειξε τη «μη πληρότητα των μαθηματικών». Δεν είναι ακριβώς τα μαθηματικά τα ίδια που δεν έχουν πληρότητα, αλλά οποιοδήποτε τυπικό σύστημα που προσπαθεί να συλλάβει όλες τις αλήθειες των μαθηματικών σε πεπερασμένο σύνολό αξιωμάτων και κανόνων . Ίσως πλέον αυτό να μη μας κλονίζει τόσο, αλλά για τους μαθηματικούς στ...