Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Παρατείνεται η προφυλάκιση και η αγωνία για τους δυο έλληνες στρατιωτικούς


Παρατείνεται η προφυλάκιση των δυο ελλήνων στρατιωτών στις φυλακές υψίστης ασφαλείας στην Αδριανούπολη, αφού απορρίφτηκε για τρίτη φορά η αίτηση αποφυλάκισή  τους.  Ο Υπολοχαγός Άγγελος Μητρετώδης και μόνιμος Λοχίας Δημήτρης Κούκλατζης κρατούνται στις φυλακές της Αδριανούπολης από την 1η Μαρτίου, όταν και  συνελήφθησαν στις Καστανιές Έβρου, από την τουρκική στρατοχωροφυλακή. Σύμφωνα με τουρκικά δημοσιεύματα  οι δικηγόροι τους ζήτησαν να απελευθερωθούν, αλλά το αίτημά τους απορρίφθηκε από το Δικαστήριο της Αδριανούπολης. Τηλεοπτικά πλάνα από τη μεταγωγή των δύο στρατιωτικών μας, προβάλλονται στα τουρκικά  ΜΜΕ, με τη «Milliyet» να αναφέρει  ότι κατηγορούνται για «εισβολή σε τουρκικό έδαφος».
Κατά την χθεσινή   συνέντευξη τύπου στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, ρώτησα τον ΥΠΕΘΑ Π. Καμμένο για την τύχη των δυο στρατιωτικών,  που παραμένουν προφυλακισμένοι στην Αδριανούπολη και τι προτίθεται να κάνει επιπλέον η Κυβέρνηση για την άμεση απελευθέρωσή τους. Ο Π. Καμμένος εξεμάνει με την ερώτησή μου (!!) και μου έκανε φραστική επίθεση, λέγοντας τα ανήκουστα όπως : ««Αν εννοείτε να κάνουμε εμείς καταδρομική επιχείρηση για να τους απελευθερώσουμε, όχι δεν θα το κάνουμε. Αντί να κάνουμε αναπαραγωγή των τουρκικών σαιτ όπως κάνουν αρκετοί δημοσιογράφοι και να μετέχουμε στον ψυχολογικό εκβιασμό των Τούρκων, από την πρώτη ημέρα θέσαμε το θέμα στην Ευρώπη»!!!.. Όταν του ζήτησα εξηγήσεις για την προσωπική επίθεση, τα «μάζεψε» και είπε χαμηλόφωνα ... «γενικά μίλησα». Είμαι σίγουρος ότι όλους μας προβληματίζει η εικόνα με  τους δυο έλληνες στρατιωτικούς να «σέρνονται» με χειροπέδες στα τουρκικά δικαστήρια,  αλλά ο εκνευρισμός του Π. Καμμένου ήταν ακατανόητος και τα όσα είπε, απλά τον εκθέτουν, ως υπουργό Εθνικής Άμυνας ...
Χρήστος Καπούτσης

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα