Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

«Χοντραίνει το παιχνίδι» με το δημοψήφισμα στα Σκόπια

άρθρο του Χρήστου Καπούτση

 Περισσότερο παρεμβατική , ωμή και απροκάλυπτη, είναι πλέον η αμερικανική διπλωματία στη γειτονική χώρα την π.Γ.Δ. Μακεδονίας, ενόψει του κρίσιμου δημοψηφίσματος για το όνομα. Ο υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ ο Στρατηγός Τζέιμς Μάττις θα επισκεφθεί τη γειτονική χώρα, πριν από το δημοψήφισμα, δηλαδή πριν από τις 30 Σεπτεμβρίου , ως απεσταλμένος του αμερικάνου Προέδρου Ντοναλντ Τραμπ. Ο αμερικανός κυβερνητικός αξιωματούχος, θα  καταστήσει σαφές ότι, οι Ηνωμένες Πολιτείες υποστηρίζουν το λαό της πΓΔΜ αν αποφασίσει να ακολουθήσει το «αμερικανικό όνειρο», υποστηρίζουν  οι αμερικανοί το ΝΑΙ στο δημοψήφισμα και την περιώνυμη συμφωνία των Πρεσπών για το όνομα και φυσικά,  την ένταξη της χώρας αυτής στο ΝΑΤΟ. Η πορεία ένταξης της FYROM στο ΝΑΤΟ, πρέπει να θεωρείται αναπότρεπτη, είτε με το καλό (υπονομευμένο Δημοψήφισμα), είτε Όχι! Παράλληλα, ο αμερικανός ΥΠ.ΑΜ. Τζέιμς Μάττις με την παρουσία του στα Σκόπια, θέλει να εκφράσει και τις  ανησυχίες του,  για  ρωσική εμπλοκή στο δημοψήφισμα, όπως καταγγέλλουν τα φιλοδυτικά  ΜΜΕ και αξιωματούχοι του Στεητ Ντιπάρτμεντ . Όμως, δεν αποτελεί διπλωματικό  μυστικό,  ότι η Μόσχα αντιτίθεται στην εξάπλωση του ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια και  σε χώρες που θεωρεί,  ότι θα πρέπει να βρίσκονται υπό την ρωσική γεωπολιτική και  κυρίως ενεργειακή πολιτική επιρροή.  Η Ρωσία, με δηλώσεις του Πρέσβη της στα Σκόπια, έχει ταχθεί υπέρ του ΟΧΙ στο δημοψήφισμα, δηλαδή την καταψήφιση της συμφωνίας των Πρεσπών (Τσίπρα- Ζάεφ), που θα ακυρώσει την ενταξιακή διαδικασία της FYROM στο NATO.  Βεβαία, η αμερικανοκρατούμενη διεθνής «πραγματικότητα» είναι που βάζει ψευτοδιλήμματα, δηλ. είτε με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ,  είτε με την Ρωσία, που είναι αποδεκτά από τους επικεφαλής των κυβερνήσεων. Και αυτό διότι, οι πολιτικοί ηγέτες των κρατών της Βαλκανικής δεν διαθέτουν το πολιτικό ανάστημα ή την διπλωματική ευελιξία και διορατικότητα, να διακηρύξουν την απεξάρτηση των κρατών τους από εκμεταλλευτικές συμμαχίες και να ακολουθήσουν μια πολυμερή ανεξάρτητη  εξωτερική πολιτική ,  σε πνεύμα ισότητας και ειρηνικής συνεργασίας, μια συνεργασία ισχυρή και πανβαλκανική.
Το εντυπωσιακό είναι ότι, η ευθεία παρέμβαση των πολιτικών ηγετών της Δύσης (ΗΠΑ-ΓΕΡΜΑΝΙΑ-ΝΑΤΟ) στην FYROM,  έχει επηρεάσει και το εσωτερικό της γειτονικής χώρας. Η αντιπολίτευση, το μεγαλύτερο πολιτικό κόμμα το VMRO-DPMNE, που είχε ως κυβέρνηση ισχυρές σχέσεις με τη Ρωσία, υποχρεώθηκε σε υπαναχώρηση. Το  VMRO με ισχυρή την εθνικιστική συνιστώσα, που μέχρι χθες κατηγορούσε τον πρωθυπουργό Ζ. Ζαεφ , ως προδότη,  επειδή υπέγραψε την συμφωνία των Πρεσπών,   κάλεσε τους ψηφοφόρους του, να πράξουν κατά συνείδηση στο δημοψήφισμα. Ουσιαστικά, πριμοδότησε το ΝΑΙ,  που δημοκοπικά βρίσκεται σε σταθερή άνοδο. Ωστόσο, οι  εσωτερικές αντιθέσεις στο VMRO είναι τόσο ισχυρές, ώστε να διατυπώνονται επιφυλάξεις,  εάν το κόμμα αυτό θα παραμείνει ενωμένο μετά το δημοψήφισμα. Η ένταξη της FYROM στο ΝΑΤΟ, αποτελεί μια τομή στις διεθνείς σχέσεις, που θα αυξήσει, εκ των πραγμάτων,  την αντιπαλότητα των ΗΠΑ με την Ρωσία, στον πολιτικό και στρατιωτικό και ενεργειακό τομέα και θα προκύψουν πιθανόν και συνοριακές αλλαγές, όχι αναίμακτες.
Τα σχέδια της Δυτικής Συμμαχίας (ΝΑΤΟ –ΗΠΑ-Ε.Ε.) είναι ο Στρατηγικός έλεγχος της Βαλκανικής και ο αποκλεισμός της Ρωσίας από την περιοχή. Με πρόσχημα την σταθερότητα, προσδένουν στο αμερικανο-νατοϊκό άρμα, το ένα μετά το άλλο  τα κράτη της Βαλκανικής και καθίστανται επικυρίαρχοι του γεωγραφικού χώρου, ασφαλώς με τη συναίνεση των αμερικανόδουλων Κυβερνήσεων. Η Ελληνική Κυβέρνηση, πρόθυμα, ανταποκρίνεται σε κάθε απαίτηση της Δυτικής Συμμαχίας ακόμη και αν πρόκειται για εκχώρηση της Εθνικής Ανεξαρτησίας ή ακόμη και στην περίπτωση που Νατοϊκοί αξιωματούχοι ζητούν την πλήρη επιχειρησιακή αξιοποίηση όλων των στρατιωτικών βάσεων,  που βρίσκονται επί ελληνικού εδάφους, για τα πολεμικά τους σχέδια στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.  Η εντολή του ΝΑΤΟ προς την Ελληνική Κυβέρνηση, να αρθούν τα «εμπόδια»,  ώστε τα Σκόπια να ενταχτούν στην Ατλαντική Συμμαχία, είναι σε πλήρη εξέλιξη...




Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Οι «μπουκαδόροι» του Υπουργείου Άμυνας

Του Χρήστου Καπούτση Υπάρχουν όρια στην παρακμή, στη σήψη , στη βλακεία; Υπάρχει κάποιο οριακό σημείο, που δεν μπορεί να ξεπεραστεί; Δύσκολη η απάντηση, αφού και σε αυτό τον τομέα,    οι «δυνατότητες» των ανθρώπων είναι απεριόριστες. Ωστόσο, συνιστά έσχατο σημείο παρακμής και παραλογισμού, η εκθεμελίωση θεσμών, η απαξίωση αρχών και η τυφλή βία εναντίον ανθρώπων. Αναφέρομαι στην βίαιη εισβολή   κάποιων απόστρατων στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, φαινόμενο πρωτοφανές παγκοσμίως!! Η περιοριστική δημοσιονομική πολιτική της Κυβέρνησης πλήττει τους Δημόσιους υπαλλήλους και του ευρύτερου και του στενού Δημόσιου τομέα. Άρα και τους στρατιωτικούς, εν ενεργεία και απόστρατους. Οι απόστρατοι υποστηρίζουν ότι έχουν μειωθεί οι συντάξιμες αποδοχές τους κατά 40%. Πιθανόν να έχουν δίκαιο. Όμως το ίδιο έχει συμβεί και με ΟΛΟΥΣ τους συνταξιούχους του Δημόσιου τομέα.    Οι απόστρατοι ζητούν να εξαιρεθούν από τις μειώσεις των αποδοχών τους, επειδή υπηρέτησαν στις Έν...

Ο Κουρτ Γκέντελ Godel ΚΑΙ Το θεώρημα της μη πληρότητας και οι πεπερασμένες δυνατότητες του ανθρώπινου μυαλού

ο Godel έδειξε ότι σε οποιοδήποτε τυπικό σύστημα, υπάρχει πάντα μια δήλωση για τους φυσικούς αριθμούς που είναι αληθινή, αλλά που δεν μπορεί να αποδειχθεί στο σύστημα. Με άλλα λόγια, τα μαθηματικά δεν θα είναι ποτέ το αυστηρό κι ακλόνητο σύστημα που οι μαθηματικοί ονειρεύονταν επί χιλιετίες. ο πολυπόθητος στόχος της διαμόρφωσης ενός τέλειου τυπικού συστήματος αποκαλύπτεται ότι είναι χιμαιρικός. Όλα τα τυπικά συστήματα - τουλάχιστον αυτά που είναι αρκετά ισχυρά να είναι ενδιαφέροντα - αποδεικνύονται ελλιπή επειδή είναι σε θέση να διατυπώσουν δηλώσεις που λένε για το εαυτό τους ότι δεν μπορούν να αποδειχθούν. Αυτό, εν συντομία, εννοούμε όταν λέμε ότι ο Godel το 1931 κατέδειξε τη «μη πληρότητα των μαθηματικών». Δεν είναι ακριβώς τα μαθηματικά τα ίδια που δεν έχουν πληρότητα, αλλά οποιοδήποτε τυπικό σύστημα που προσπαθεί να συλλάβει όλες τις αλήθειες των μαθηματικών σε πεπερασμένο σύνολό αξιωμάτων και κανόνων . Ίσως πλέον αυτό να μη μας κλονίζει τόσο, αλλά για τους μαθηματικούς στ...

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσω...