Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΟΙ ΗΠΑ "σπρώχνουν" την Ελλάδα σε πολεμικές περιπέτειες !



Οι σχέσεις της χώρας μας με τις Ηνωμένες Πολιτείες, στον διπλωματικό και στρατιωτικό τομέα, γίνονται στενότερες και πιο ουσιαστικές, καθώς οι γεωπολιτικές εξελίξεις στην ευρύτερη γεωγραφική περιοχή της  λεκάνης της ανατ. Μεσογείου,  πυκνώνουν και προκαλούν εύλογες ανησυχίες.
Με πρωτοβουλία των αμερικανών, επιταχύνεται η υλοποίηση ελληνοαμερικανικών  αμυντικών  συμφωνιών.  Την  προσεχή Δευτέρα, αμερικανοί , στελέχη της εταιρείας ΛΟΚΧΙΝΤ –ΜΑΡΤΙΝ, θα βρίσκονται στο ΥΠΕΘΑ, για την πρώτη σύσκεψη που θα είναι η  αφετηρία του προγράμματος  αναβάθμισης των 83 ελληνικών μαχητικών αεροσκαφών F-16.
 Επίσης, επισπεύδεται η παράδοση στην Ελλάδα των 70 αμερικανικών επιθετικών ελικοπτέρων Kiowa και μάλιστα, οι αμερικανοί προσέφεραν δωρεάν,  πολύ μεγάλο πλεόνασμα σε ανταλλακτικά και υλικά , πολύ περισσότερα από όσα είχαμε ζητήσει. Και ακόμη, ενημερώθηκε το ΥΠΕΘΑ, ότι τις επόμενες μέρες, πιθανόν,  αμερικανικό αεροπλανοφόρο  που θα συνοδεύεται από αριθμό πολεμικών πλοίων,  θα ελλιμενισθούν στην ναυτική βάση της Σούδας.
Στον αντίποδα τώρα, σε κοινή διάσκεψη της αμερικανικής Βουλής και Γερουσίας,  αποφασίστηκε, η  διατήρηση  στους περιορισμούς στην πώληση και παράδοση των υπερσύγχρονων μαχητικών αεροσκαφών F-35 τύπου ΣΤΕΛΘ στην Τουρκία. Και οι περιορισμοί θα ισχύουν μέχρι να ακυρωθεί η συμφωνία της Τουρκίας με την Ρωσία, που αφορά την αγορά των ρωσικών πυραύλων S-400. Είναι χαρακτηριστική η δήλωση των δυο αμερικανών Γερουσιαστών των Κρις Βαν Χόλεν και Λίντσεϊ Γκράχαμ, ότι «η Τουρκία είναι μάλλον απειλή, για τα αμερικανικά και δυτικά συμφέροντα,  παρά σύμμαχος».
Επίσης , η παρουσία στρατιωτικών μέσων των αμερικάνικων Ε.Δ στις ελληνικές βάσεις, που σύμφωνα με τον επιτελικό σχεδιασμό, θα υλοποιηθεί το προσεχές διάστημα, σχετίζεται και με τη συγκέντρωση στρατιωτικών δυνάμεων διαφόρων χωρών στην Αν. Μεσόγειο και λόγω της κρίσης στη Συρία , αλλά και λόγω των εντεινόμενων εργασιών για την αξιοποίηση του υποθαλάσσιου ορυκτού πλούτου της περιοχής.
Σε δηλώσεις του, o εκπρόσωπος του αμερικανικού Πενταγώνου, ο  Ερικ Πεϊχον, ανέφερε, ότι το ρωσικό ναυτικό, «οικοδομεί» μια ισχυρή  ναυτική παρουσία κοντά στη Συρία, που προκαλεί ανησυχία και στο ΝΑΤΟ. Και επισήμανε ότι,  συμμαχικά πλοία,  που πλέουν στην περιοχή, από την Ελλάδα,  την Ισπανία και την Ολλανδία, παρακολουθούν από κοντά,  τα αντίστοιχα ρωσικά πολεμικά πλοία. Μάλιστα, Αμερικάνοι αξιωματούχοι, δήλωσαν ότι, είναι πιθανόν,  τα ρωσικά πολεμικά πλοία  να προχωρήσουν σε πυραυλικές επιθέσεις, υποστηρίζοντας το καθεστώς Ασαντ στις επιχειρήσεις του στον Ιντλίμπ στην Β. ΣΥΡΙΑ, το προπύργιο των αντικαθεστωτικών ανταρτών, που όπως αναφέρει πρακτορείο  Reuters, ενισχύονται με πολεμοφόδια από την Τουρκία. (ΤΟ ρεπορτάζ όπως το μετέδωσα στο Κεντρικό Δελτίο Ειδήσεων του Δημοτικού Ρ/Σ ΑΘΗΝΑ 984) ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΠΟΥΤΣΗ





Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα