Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Τα «δώρα» του Εμίρη του ΚΑΤΑΡ ... και η απελευθέρωση των δυο ελλήνων στρατιωτικών από τις τουρκικές φυλακές


  ΝΤΟΧΑ: Στη Ντόχα, πρωτεύουσα του Κατάρ, λύθηκε το μυστήριο της «αιφνιδιαστικής»  απελευθέρωσης των δυο ελλήνων στρατιωτικών, που κρατούντο στις  τουρκικές φυλακές στην Αδριανούπολη.  «Δράστης» ο αναπληρωτής Πρωθυπουργός και Υπουργός Άμυνας του  Κατάρ Dr. Khaled bin Mohammad Al-Attiyah.   Σε συνάντηση του ΥΠΕΘΑ Π. Καμμένου με τον Καταριανό ομόλογό του στην Ντόχα, ο Mohammad Al-Attiyah εξήγησε λεπτομερώς,  πως πέτυχε της απελευθέρωση των δυο ελλήνων στρατιωτικών, συζητώντας και «πιέζοντας»  αξιωματούχους της Τουρκικής Κυβέρνησης  και μάλιστα, επικοινώνησε  για το θέμα αυτό και με τον πρόεδρο της Τουρκίας   Τ. Ερντογάν (παρακολούθησα  την συζήτηση των δυο υπουργών).  Οι σχέσεις της Τουρκίας με το Κατάρ, ειδικά αυτή την περίοδο, είναι πολύ στενές και θεωρούνται σχέσεις Στρατηγικής συνεργασίας. Ο Mohammad Al-Attiyah θεωρείται ο πιο ισχυρός πολιτικός στο Κατάρ και προνομιακός συνομιλητής με το σύστημα εξουσίας του Τ. Ερντογάν. Μετά από αυτή τη συνάντηση, οι δυο υπουργοί Άμυνας , Ελλάδας και Καταρ, συζήτησαν τις εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής, πως διαμορφώνονται οι νέες  ισορροπίες ισχύος και  συμφώνησαν,  ότι η κατάσταση είναι εξαιρετικά περίπλοκη και επικίνδυνη για τη σταθερότητα.  Συζήτησαν ακόμη και τον ενδεχόμενο να  αποκτήσει η Ελλάδα, ένα αριθμό από τα μεταχειρισμένα MIRAZ 2000-5 που διαθέτει η Καταριανή αεροπορία, όταν θα τα αντικαταστήσει με τ επίσης γαλλικά ΡΑΦΑΛ. Σύμβουλος επί θεμάτων πολεμικής Αεροπορίας του ΥΠ.ΑΜ. του ΚΑΤΑΡ είναι ο πρώην Α/ΓΕΑ Χρήστος Βαίτσης!  Επίσης, ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας συμμετείχε στο διεθνές forum με θέμα «Ασφάλεια και προσφυγικό», που  πραγματοποιήθηκε στη Ντόχα, με τη συμμετοχή, Υπουργών, Διεθνολόγων και δημοσιογράφων με διεθνές κύρος.  Ο ΥΠΕΘΑ Π. Καμμένος, αναφέρθηκε διεξοδικά, στη σχέση της τρομοκρατίας και  στη δράση διαφόρων εξτρεμιστικών οργανώσεων, με το πρωτοφανές κύμα προσφυγικών ροών , που ένα σημαντικός αριθμός τους καταλήγει στην Ελλάδα.  Η χώρας μας, είπε ο ΥΠΕΘΑ Π. Καμμένος και με την βοήθεια της Ε.Ε. , δαπανά ένα σημαντικό ποσό για να εξασφαλίζει υποδομές αξιοπρεπούς διαβίωσης την μεταναστών και προσφύγων
 Χρήστος Καπούτσης

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα