Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η πολύπλευρη κρίση στην Αν. Μεσόγειο και ο αγωγός East Med

 Ο συνωστισμός ναυτικών δυνάμεων ισχυρών κρατών (ΗΠΑ, Ρωσία, Γαλλία, Ισραήλ, Τουρκία, Ελλάδα) στην Αν. Μεσόγειο, οφείλεται σε  λόγους ιδιαίτερης Στρατηγικής αξίας,  αφού εκτείνονται σε κρίσιμους τομείς της γεωπολιτικής, γεωοικονομίας, αξιοποίησης υποθαλάσσιου ορυκτού πλούτου  και ασφάλειας των θαλασσίων οδών μεταφοράς ενέργειας.
Τα επίδικα σημεία, που δημιουργούν ένταση στην ευρύτερη περιοχή,  με την επίδειξη στρατιωτικής ισχύος των εμπλεκομένων κρατών είναι:  
1.    Η οριοθέτηση των θαλασσίων συνόρων. Ειδικά η οριοθέτηση της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ), μεταξύ των κρατών Ελλάδας, Κύπρου και Αιγύπτου, εξελίσσεται σε εξαιρετικά περίπλοκο ζήτημα , λόγω των έντονων διαφωνιών της Τουρκίας. Η παρουσία πολεμικών πλοίων σε αμφισβητούμενες περιοχές των ΑΟΖ ή και της υφαλοκρηπίδας, στρατιωτικοποιεί τις νομικές διαφορές των κρατών. Είναι χαρακτηριστικό ότι, στην Αν. Μεσόγειο, συνωθούνται πολεμικά πλοία, όπως αμερικανικό και γαλλικό αεροπλανοφόρα, αμερικανικά και  βρετανικά αντιτορπιλικά, Γαλλικό πλοίο υποκλοπών, Ρωσικά καταδρομικά και άλλα πλοία του Ρωσικού Στόλου, Φρεγάτες και υποβρύχια της Τουρκίας και της Ελλάδας, ενώ είναι συνεχείς οι αεροναυτικές ασκήσεις στην περιοχή της Ελλάδας και του Ισραήλ.
2.     Η Κυπριακή Δημοκρατία, ως κράτος κυρίαρχο και ανεξάρτητο,  έχει συνάψει συμφωνίες για έρευνες και αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου στην ΑΟΖ της Κύπρου, με εταιρείες κολοσσούς, αμερικανικές,  γαλλικές,  ισραηλινές και καταριανες, όπως η Exxon Mobil και Qatar Petroleum, η  Total και η  ΕΝΙ. Πρόκειται για κυριαρχικό δικαίωμα της Κύπρου, που αμφισβητεί εμπράκτως η Τουρκία, που διεκδικεί τη «μερίδα του λέοντος» στην εκμετάλλευση των κοιτασμάτων στην Αν. Μεσόγειο. Άλλωστε η Τουρκία δεν αναγνωρίζει την κρατική υπόσταση της Κυπριακής Δημοκρατίας, παρότι είναι κράτος διεθνώς αναγνωρισμένο και ισότιμο μέλος της Ε.Ε. και της Ευρωζώνης.
3.    Η κατασκευή αγωγού μεταφοράς του φυσικού αερίου της Αν. Μεσογείου,  οι χώρες διέλευσής του μέχρι την κεντρική Ευρώπη και η ασφάλειά του.  
4.    Προωθείται από την αμερικανική διπλωματία, η συγκρότηση μιας ισχυρής  στρατιωτικό-διπλωματικής συμμαχίας  ΗΠΑ-Ισραήλ- Αιγύπτου- Κύπρου- Ελλάδας, που θα έχει κυρίαρχο και κυριαρχικό ρόλο στα Βαλκάνια, στην Α. Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή και  σε κρίσιμα ζητήματα ενεργειακά και γεωπολιτικά.

Ειδικότερα, προωθείται η κατασκευή του αγωγού East Med, που σχεδιάζεται να μεταφέρει φυσικό αέριο από τα κοιτάσματα της ανατολικής Μεσογείου, μέσω Κύπρου, Κρήτης και ηπειρωτικής Ελλάδας, στην Ιταλία με τελικό προορισμό την κεντροδυτική  Ευρώπη.  Στη Ιταλία  θα φθάνει μέσω του αγωγού IGI - Poseidon (ΠΟΣΕΙΔΩΝ), που θα συνδέεται με τον EastMed στο Φλωροβούνι της Θεσπρωτίας . Η απόφαση για την κατασκευή του East Med εντάσσεται στα αποτέλεσμα της συμφωνίας Κορυφής τριών κρατών Ελλάδας, Ισραήλ και Κύπρου. Ο αγωγός έχει περιληφθεί στη λίστα των λεγόμενων Projects Of Common Interest (Έργα Κοινού Ενδιαφέροντος) στον τομέα της ενέργειας της ΕΕ και έχει ήδη λάβει χρηματοδότηση ύψους 34,5 εκατομμυρίων ευρώ, για την κάλυψη μέρους του κόστους των μελετών. Η σχεδιαζόμενη δυναμικότητα του αγωγού είναι 10 δισ. κυβ. μέτρα φυσικού αερίου (φ. α.) ετησίως, με δυνατότητα να ανέλθει στα 16 δισ. κυβ. μέτρα φ. α.,  ενώ το κόστος κατασκευής θα ανέλθει συνολικά στα 3 δισεκ. ευρώ. Ο αμερικανός Υπουργός Άμυνας  Τζέιμς Μάτις, δήλωσε πρόσφατα,  ότι ο αγωγός EastMed είναι στις επιλογές  της αμερικανικής πολιτικής, επισημαίνοντας ότι η ενέργεια και η ενεργειακή ασφάλεια, μπορούν  να αποτελέσουν  τα θεμέλια της ειρήνης στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής.
Η Τουρκία και η Ρωσία, αντιδρούν και προτείνουν ο αρωγός μεταφοράς του φυσικού αερίου της Α. Μεσογείου, να διέλθει από τούρκικο έδαφος με κατεύθυνση την Ευρώπη,  με το ισχυρό επιχείρημα,  ότι θα είναι πολύ πιο οικονομικός. Μάλιστα, οι αμερικανοί είχαν υιοθετήσει την πρόταση ο αγωγός να διέλθει από τουρκικό έδαφος, αλλά άλλαξαν άποψη και υιοθέτησαν την εναλλακτική επιλογή (Κύπρος- Κρήτη- Πελοπόννησος- Θεσπρωτία- Ιταλία), λόγω των διαταραγμένων αμερικανο-τουρκικών σχέσεων και των ισραηλινών πιέσεων.  

 Χρήστος Καπούτσης






Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Οι «μπουκαδόροι» του Υπουργείου Άμυνας

Του Χρήστου Καπούτση Υπάρχουν όρια στην παρακμή, στη σήψη , στη βλακεία; Υπάρχει κάποιο οριακό σημείο, που δεν μπορεί να ξεπεραστεί; Δύσκολη η απάντηση, αφού και σε αυτό τον τομέα,    οι «δυνατότητες» των ανθρώπων είναι απεριόριστες. Ωστόσο, συνιστά έσχατο σημείο παρακμής και παραλογισμού, η εκθεμελίωση θεσμών, η απαξίωση αρχών και η τυφλή βία εναντίον ανθρώπων. Αναφέρομαι στην βίαιη εισβολή   κάποιων απόστρατων στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, φαινόμενο πρωτοφανές παγκοσμίως!! Η περιοριστική δημοσιονομική πολιτική της Κυβέρνησης πλήττει τους Δημόσιους υπαλλήλους και του ευρύτερου και του στενού Δημόσιου τομέα. Άρα και τους στρατιωτικούς, εν ενεργεία και απόστρατους. Οι απόστρατοι υποστηρίζουν ότι έχουν μειωθεί οι συντάξιμες αποδοχές τους κατά 40%. Πιθανόν να έχουν δίκαιο. Όμως το ίδιο έχει συμβεί και με ΟΛΟΥΣ τους συνταξιούχους του Δημόσιου τομέα.    Οι απόστρατοι ζητούν να εξαιρεθούν από τις μειώσεις των αποδοχών τους, επειδή υπηρέτησαν στις Ένοπλες Δυνάμεις!    Γιατί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί