Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αμερικανοί, Βρετανοί και Ευρωπαίοι «επιφυλακτικοί», για την παράνομη δραστηριότητα της Τουρκίας στην Αν. Μεσόγειο.


·        Κυνικός ο αμερικανός Πρέσβης Τζέφρυ Πάϊατ
ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΚΑΠΟΥΤΣΗ
Ανεβαίνει επικίνδυνα η ένταση στην Αν. Μεσόγειο, λόγω της παράνομης δραστηριότητας της Τουρκίας, στην ΑΟΖ της Κύπρου. Το γεωτρύπανο «ΠΟΡΘΗΤΗΣ» βρίσκεται κοντά στις ακτές τους Πάφου και ετοιμάζεται για γεώτρηση,  ενώ το ερευνητικό σκάφος «ΜΠΑΡΜΠΑΡΟΣ», ετοιμάζεται για έρευνες νότια  της Ρόδου.  Τα τουρκικά ερευνητικά πλοία, συνοδεύονται και από Μονάδες του Τουρκικού Στόλου, ενώ είναι σε εξέλιξη στην Αν. Μεσόγειο, μεγάλη αεροναυτική άσκηση των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων, μέσω της οποίας η Τουρκία, πραγματοποιεί επίδειξη στρατιωτικής ισχύος.
Η Τουρκία  υποστηρίζει,  ότι  στις περιοχές των υποθαλάσσιων ερευνών, έχει κυριαρχικά δικαιώματα και το τουρκοκυπριακό ψευδοκράτος και πως δεν πρέπει να γίνονται εργασίες εκεί, από πολυεθνικές πετρελαϊκές εταιρείες,  μέχρι να λυθεί το Κυπριακό, εκτός και αν, έχουν την έγκριση και των τριών εγγυητριών δυνάμεων (Τουρκία, Ελλάδα, Βρετανία). Προειδοποίησε μάλιστα το Τουρκικό ΥΠ.ΕΞ. και την Ε.Ε. να μην υιοθετεί θέσεις, υπέρ των ελληνοκυπρίων.
Μέσα σε αυτό το κλίμα διπλωματικής και στρατιωτικής έντασης, «να δράσουν συλλογικά οι Ευρωπαίοι, αναλαμβάνοντας όλες τις απαραίτητες ενέργειες σε πολιτικό, διπλωματικό και οικονομικό επίπεδο, σε βάρος της Τουρκίας, εξαιτίας της παραβατική της συμπεριφοράς στην κυπριακή ΑΟΖ και το Αιγαίο», ζήτησε ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Ευάγγελος Αποστολάκης. Η παρέμβαση του Έλληνα υπουργού έγινε κατά τις εργασίες του Συμβουλίου Εξωτερικών Υποθέσεων της ΕΕ με τη συμμετοχή και των υπουργών Άμυνας, στις Βρυξέλλες, παρουσία της Ύπατης Εκπροσώπου της ΕΕ για Θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας και Αντιπροέδρου της Κομισιόν, Φεντερίκα Μογκερίνι.
Οι ευρωπαίοι υπουργοί εξωτερικών και άμυνας, διατύπωσαν επιφυλάξεις, κατά πόσο θα πρέπει η Ε.Ε., να προβεί άμεσα σε λήψη μέτρων σε βάρος της Τουρκίας, παρότι δέχτηκαν, ότι με τις δραστηριότητές της  αμφισβήτει  δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ουσιαστικά, οι ευρωπαίοι εταίροι μας, μας «γύρισαν την πλάτη», για μία ακόμη  φορά, αποδεικνύοντας, ότι δεν υφίσταται αλληλεγγύη μεταξύ των κρατών-μελών της Ε.Ε., αλλά συμμαχίες συμφερόντων που αποβαίνουν σε βάρος των ευρωπαίων πολιτών.  Διαπίστωση, που αποτελεί κανόνα πλέον στην Ε.Ε. και θα πρέπει οι πολίτες ψηφοφόροι να το λάβουν υπόψη τους στις ευρωεκλογές, αποδοκιμάζοντας τα φιλοευρωπαϊκά κόμματα.
Επίσης, αμερικανός Πρέσβης Τζέφρυ Πάϊατ,  σε Συνέδριο που οργάνωσε η Πολεμική Αεροπορία στο Τατόι, σχετικά με την τουρκική προκλητικότητα στην Ανατολική Μεσόγειο και την κυπριακή ΑΟΖ, μίλησε για διάλογο και φιλία μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας,  για συμφωνίες win win για όλους, δηλαδή οι ενεργειακοί πόροι να μοιραστούν και στις δυο κοινότητες της Κύπρου και  για την ανάγκη σταθερότητας στην περιοχή  της Αν. Μεσογείου, που είναι και ο βασικός στόχος των  ΗΠΑ, όπως διευκρίνισε ο αμερικανός πρέσβης. Και πρόσθεσε: «Είναι πολύ σημαντικό ο κ. Τσίπρας να ταξιδέψει στην Άγκυρα, αφού στο τέλος της ημέρας η Τουρκία θα είναι μέλος του NATO.»  Κυνική δήλωση του «τοπάρχη» αμερικανού πρέσβη, που προσγειώνει «ανώμαλα» τους  όψιμα φιλοαμερικανούς του Κυβερνώντος κόμματος και «χαλάει τον μύθο» του πρωθυπουργού Α. Τσίπρα, ότι οι αμερικανοί έχουν στήσει μια ασπίδα προστασίας για τα εθνικά μας συμφέροντα (!!), αφού τους έχουμε εκχωρήσει το σύνολο σχεδόν των ελληνικών στρατιωτικών βάσεων, για κάθε χρήση,  από τις αμερικανικές Ένοπλες Δυνάμεις.
Να προσθέσουμε επιπλέον, καθότι έχει ιδιαίτερη πολιτική βαρύτητα, ότι,  Βρετανός υπουργός   χαρακτήρισε την περιοχή που βρίσκεται το τουρκικό γεωτρύπανο, ως  περιοχή «υπό αμφισβήτηση», δηλαδή, ο βρετανός κυβερνητικός αξιωματούχος,  αμφισβητεί τα δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας, στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) της Κύπρου. Η δήλωση του βρετανού υπουργού  Άλαν Ντάνκαν ότι η ΑΟΖ της Κύπρου ανήκει στις  θαλάσσιες περιοχές με κυριαρχία «υπό αμφισβήτηση», σχετίζεται ασφαλώς και με την  προηγούμενη επαγγελματική του θητεία σε μεγάλη πετρελαϊκή εταιρεία, όπως στην Shell. Για το θέμα αυτό, το ΥΠ.ΕΞ. της Κύπρου,   προέβη  και  επισήμως,   σε διάβημα προς το Ηνωμένο Βασίλειο.
Κοντολογίς, Αμερικανοί, Βρετανοί και Ευρωπαίοι  είναι τουλάχιστον «επιφυλακτικοί» (με την διπλωματική έννοια του όρου), για την κραυγαλέα παράνομη δραστηριότητα  της Τουρκίας στην Αν. Μεσόγειο και το Αιγαίο.  Στην πραγματικότητα, οι «σύμμαχοί μας» είναι κυνικοί και κατά περίπτωση φιλότουρκοι, όταν έτσι εξυπηρετούνται  τα οικονομικά – ενεργειακά συμφέροντά τους, ασχέτως, αν αυτά  βρίσκονται εντός ή εκτός πλαισίου της διεθνούς νομιμότητας. Και ασφαλώς, είναι επικίνδυνη πολιτική αφέλεια, να αναμένεται, στήριξη της Ελλάδας και της Κυπριακής Δημοκρατίας από τη Δυτική Συμμαχία (ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-Ε.Ε.), ακόμη και στην περίπτωση,  που απειλούνται ευθέως κυριαρχικά τους δικαιώματα. Άλλωστε είναι κραυγαλέα δύο πρόσφατα  ιστορικά παραδείγματα (Κύπρος 1974, Ίμια 1996).


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα