Γιατί τα F-35 είναι ακατάλληλα για την Ελληνική Αεροπορία

Χρήστος Καπούτσης

16 Απριλίου 2019

31583

AddThis Sharing Buttons

Share to Facebook

Share to TwitterShare to LinkedInShare to E-mailShare to ΕκτύπωσηShare to Περισσότερα...

Τα Βαλκάνια, η Μαύρη Θάλασσα, το Αιγαίο, η Μέση Ανατολή, η Βόρεια Αφρική και η Ανατολική Μεσόγειος αποτελούν μια ενιαία γεωγραφική περιοχή ιδιαίτερα μεγάλης στρατηγικής αξίας, με κύριο χαρακτηριστικό ένα ευρύ φάσμα προκλήσεων και απειλών ασφαλείας, με υπαρκτό το ενδεχόμενο της αποσταθεροποίησης. Η παρουσία αεροπλανοφόρων, φρεγατών, πυρηνικών υποβρυχίων, μαχητικών 5ης γενιάς, αντιαεροπορικών και άλλων όπλων κρατών όπως των ΗΠΑ, του Ισραήλ, της Τουρκίας, της Ρωσίας, της Γαλλίας και της Βρετανίας με διαφορετικά στρατηγικά συμφέροντα δημιουργεί τρομερές επιπλοκές.

Οι παραπάνω δυνάμεις διεκδικούν τη «μερίδα του λέοντος» στον ορυκτό πλούτο της περιοχής αλλά και την ασφάλεια των χερσαίων/θαλάσσιων αγωγών μεταφοράς ενέργειας (πετρέλαιο, φυσικό αέριο) προς την Ευρώπη. Πρόκειται για μια εικόνα που δεν επιτρέπει αισιόδοξες σκέψεις για ειρηνική διευθέτηση εκκρεμών διεθνών και διμερών ζητημάτων που άπτονται της γεωοικονομίας και της πολιτικής. Σε αυτά συμπεριλαμβάνονται τα ελληνοτουρκικά, το Κυπριακό, το Κουρδικό, το Συριακό, το Παλαιστινιακό, το Κοσσοβαρικό, το Ουκρανικό και άλλα. Είναι προφανής η «διαπλοκή» της ενεργειακής πολιτικής, της γεωπολιτικής και της διπλωματίας των στρατιωτικών εξοπλισμών.

Οι διεθνοπολιτικές εξελίξεις στην ευρύτερη γεωγραφική περιοχή μας, που από τη φύση τους ενέχουν μια συγκρουσιακή δυναμική, θα εξαρτηθούν, σε μεγάλο βαθμό, από τη συμπεριφορά της Τουρκίας ή ακριβέστερα από τις επιλογές του συστήματος εξουσίας Ερντογάν στο τρίγωνο ΗΠΑ(ΝΑΤΟ)-Τουρκία-Ρωσία. Ασφαλώς, οι σχέσεις της Τουρκίας με τις ΗΠΑ, αλλά και τη Γαλλία, αναμένεται να δοκιμαστούν και στην Ανατολική Μεσόγειο, εξαιτίας των εξελίξεων στα ενεργειακά της κυπριακής ΑΟΖ.
Είναι σαφές ότι, σε αυτό το διεθνές περιβάλλον, οι στρατιωτικοί εξοπλισμοί «λύνουν» επιχειρησιακά προβλήματα, ενίοτε όμως δημιουργούν επικίνδυνες συμμαχικές αναταράξεις.
Η επιλογή της Άγκυρας να ενισχύσει την αεράμυνά της με σύγχρονα ρωσικά αντιαεροπορικά συστήματα S-400, προκάλεσε την αντίδραση των Αμερικανών, που «πάγωσαν» την παραγγελία παράδοσης των 100 εξελιγμένων μαχητικών αεροσκαφών F-35, παρότι η Τουρκία είναι συμπαραγωγός χώρα! Απότοκος αυτής της εξέλιξης, είναι το όψιμο «ενδιαφέρον» της Ελλάδας, να προμηθευτεί αριθμό (τουλάχιστον 20) αεροσκαφών F-35, που προορίζονταν για την Τουρκία.

Πανάκριβο και ακατάλληλο για Αιγαίο

Σχετικά τώρα με το ενδεχόμενο η Ελλάδα να αποκτήσει το αμερικανικό μαχητικό αεροσκάφος F-35: «Εμείς εκτός από τα F-16 που θα αναβαθμίσουμε, αναζητούμε το καινούριο μαχητικό αεροπλάνο, που θα καλύψει τις ανάγκες της Ελλάδας», είπε ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Ευάγγελος Αποστολάκης στην Αεροπορική Βάση της Ανδραβίδας, παρουσία του Αμερικανού Πρέσβη Τζέφρι Πάϊατ, που παρακολούθησαν την τελική φάση της πολυεθνικής άσκησης «ΗΝΙΟΧΟΧ 2019». Έτσι ο κ.Αποστολάκης «φωτογράφισε» το υπερσύγχρονο αεροσκάφος πέμπτης γενιάς F-35 Στελθ (stealth) των ΗΠΑ, που πιθανόν προορίζεται για να κάλυψη τις μελλοντικές επιχειρησιακές ανάγκες της Πολεμικής μας Αεροπορίας.

Ας έχουμε υπόψη μας τα εξής. Πρώτον, τα μαχητικά αεροσκάφη F-35 είναι πανάκριβα, στοιχίζουν περίπου 100 εκατομμύρια δολάρια το ένα! Δεύτερον, στο ερώτημα, αν το F-35, καλύπτει τις εθνικές ανάγκες στο Αιγαίο (κυρίως αναχαιτίσεις), η απάντηση είναι μάλλον ΟΧΙ. Τα εξελιγμένα πτητικά χαρακτηριστικά του, σε συνδυασμό με τη δυνατότητα stealth, την ικανότητα ταυτόχρονης εκτέλεσης πολλαπλών αποστολών, τη μεγάλη εμβέλεια, την ενσωμάτωση τελευταίας τεχνολογίας αισθητήρων κ.τ.λ. καθιστούν το F-35 ιδανικό, για την κάλυψη των επιχειρησιακών αναγκών των ΗΠΑ, για μια μεγάλη γεωγραφική περιοχή δράσης, της Αν. Μεσογείου, Αιγαίου, Βαλκάνια, Μαύρης Θάλασσας, υπό την απαραίτητη προϋπόθεση, ότι θα επιχειρούν-απογειώνονται από ελληνικές αεροπορικές βάσεις.
Στρατηγικός στόχος των αμερικανικών F-35, είναι η εξουδετέρωση των ρωσικών αντιαεροπορικών συστημάτων. Ουσιαστικά, η αγορά των F-35, καλύπτει κυρίως αμερικανικές, ούτε καν νατοϊκές, επιχειρησιακές ανάγκες, στην περιοχή μας, που ωστόσο, μέρος του κόστους «εντέλλεται», να καλύψει ο ελλειμματικός ελληνικός προϋπολογισμός, εφόσον υποχρεωθεί η χώρα μας να αγοράσει αυτό το πανάκριβο (τεράστιο και το κόστος συντήρησης) αμερικανικό μαχητικό αεροσκάφος. Το ενδεχόμενο αυτό, συνιστά και μια αξιολογήσιμη πτυχή, του εν εξελίξει στρατηγικού διαλόγου ΗΠΑ και Ελλάδας.