Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Τα απόνερα της συνομιλίας Μητσοτάκη-Ερντογάν Καπούτσης Χρήστος




Η τηλεφωνική επικοινωνία, του πρωθυπουργού Μητσοτάκη με τον Πρόεδρο Ερντογάν, ενώ μαίνεται η κρίση στην λεκάνη της Μεσογείου, αποτελεί καταρχήν μια θετική εξέλιξη. Ασφαλώς, ο διάλογος και μάλιστα σε ισότιμη βάση υπεύθυνων ηγετών, είναι καλοδεχούμενος, όταν πρόκειται για γειτονικές χώρες ειδικά μάλιστα, όταν οι διμερείς σχέσεις ακολουθούν μια πορεία κλιμακούμενης έντασης.

Η επικοινωνία τους, άλλωστε, αποτελεί πάγια επιθυμία των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, που διατείνονται, ότι θα πρέπει να εκτονωθεί η ένταση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, μέσω διμερούς διαλόγου. Πιέζουν οι εταίροι μας για διάλογο Αθηνών-Άγκυρας, που από τη φύση του είναι ανισομερής. Ουσιαστικά, πιέζουν τον αδύναμο εταίρο, να υποχωρήσει και να δεχτεί, κάποιες από τις αξιώσεις του ισχυρότερου.

Βέβαια, η ημίωρη συνομιλία των δύο ηγετών, δεν μπορεί να εκληφθεί ως λύση της δύσκολης εξίσωσης των ελληνοτουρκικών σχέσεων, ούτε καν αφετηρία προς την κατεύθυνση της εξομάλυνσης της κατάστασης, που έχει δημιουργήσει η Τουρκία σε Έβρο, Αιγαίο και κυπριακή ΑΟΖ, με τις αναθεωρητικές πρωτοβουλίες της και μάλιστα, υπό την διαρκή απειλή χρήσης στρατιωτικής βίας.

Άλλωστε, οι επίσημες ανακοινώσεις σε Αθήνα και Άγκυρα για το περιεχόμενο των συνομιλιών, δεν αφήνουν πολλά περιθώρια παρερμηνειών, καθότι σχεδόν πανομοιότυπες: «οι δύο ηγέτες συζήτησαν για τις επιπτώσεις της πανδημίας του κορωνοϊού και τις προσπάθειες αντιμετώπισής τους, καθώς και για ζητήματα που συνδέονται με το άνοιγμα των συνόρων και την αποκατάσταση των τουριστικών ροών. Ο κ. Μητσοτάκης και ο κ. Ερντογάν συμφώνησαν να διατηρήσουν ανοικτούς τους διμερείς διαύλους επικοινωνίας».
Πρωτοβουλίες ελληνική διπλωματίας

Ωστόσο, έχει ενδιαφέρον η ερμηνεία που δίνει η "Γενί Σαφάκ", η εφημερίδας που απηχεί τις απόψεις του συστήματος εξουσίας Ερντογάν. Σε άρθρο της υποστηρίζει ότι η επικοινωνία Μητσοτάκη-Ερντογάν τη δεδομένη στιγμή, μπορεί να ερμηνευθεί και ως ύψωση λευκής σημαίας από την Ελλάδα. Η Ελλάδα, επιμένει να είναι μία ήρεμη δύναμη, που θα εγγυάται την ειρήνη και τη σταθερότητα στην ταραγμένη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου των αλληλοσυγκρουόμενων συμφερόντων και βασικά, θα κινείται αυστηρά εντός του πλαισίου της διεθνούς νομιμότητας.

Γι' αυτό άλλωστε, οι πρωτοβουλίες της ελληνικής διπλωματίας, επικεντρώνονται στον διάλογο και στις σχέσεις καλής γειτονίας. Η Ελλάδα στηρίζει τις διεθνείς ειρηνευτικές πρωτοβουλίες και γενικά, επιδιώκει την εκτόνωση των εντάσεων και των στρατιωτικών συγκρούσεων, κυρίως με διπλωματικά και πολιτικά μέσα. Επιλέγει η ελληνική διπλωματία, την διεθνοποίηση των απειλών και προκλήσεων, από την μονομερή στρατιωτική απάντηση, στις έκνομες τουρκικές προκλήσεις και απειλές.

Γι' αυτό άλλωστε και οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, έχουν ως κύρια αποστολή την αποτροπή των στρατιωτικών συγκρούσεων, όχι όμως την αποφυγή της στρατιωτικής εμπλοκής. Μόνο, ως έσχατη επιλογή, οι Ένοπλες Δυνάμεις θα κληθούν να δώσουν την καταλυτική απάντηση με στρατιωτικά μέσα, στην περίπτωση φυσικά, της προσβολής ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, και εφόσον, αυτή γίνει με τη χρήση στρατιωτικής βίας, όπως ευθέως απειλεί η Τουρκία. Πρόκειται ακριβώς για το συνταγματικό πλαίσιο, που περιγράφει σαφώς την αποστολή των Ενόπλων Δυνάμεων.
Δραστηριοποίηση Μπορέλ

Η ελληνική διπλωματία προωθεί την άποψη, ότι τα ελληνικά σύνορα είναι ευρωπαϊκά, άρα οι απειλές και μάλιστα στρατιωτικού τύπου κατά της Ελλάδας, είναι ταυτόχρονα και απειλή εναντίον της ΕΕ. Στο πλαίσιο αυτής της πολιτικής, επισκέφτηκε Ελλάδα και Κύπρο ο ύπατος εκπρόσωπος της ΕΕ για την Εξωτερική Πολιτική και την Πολιτική Ασφάλειας ο Ζοζέπ Μπορέλ. Μια επίσκεψη προάγγελος της ευρωπαϊκής πρωτοβουλίας, για εκτόνωση της έντασης που προκαλεί η Άγκυρα, τόσο στο Αιγαίο, όσο και στην κυπριακή ΑΟΖ.

Εννοείται, ότι η πρωτοβουλία της ΕΕ για την εξομάλυνση των ελληνοτουρκικών σχέσεων, θα πρέπει να επικεντρωθεί στο υπαρκτό πρόβλημα των προκλήσεων και των απαράδεκτων αξιώσεων της Τουρκία, σε βάρος της Ελλάδας και της Κυπριακής Δημοκρατίας. Είναι χαρακτηριστικό, πάντως, ότι, ενώ ο Ευρωπαίος αξιωματούχος βρισκόταν ακόμη στις Καστανιές του Έβρου και ενημερώνονταν από τον υπουργό Εξωτερικών Νίκο Δένδια, για τα πρόσφατα επεισόδια που προκάλεσε η Τουρκία, η Άγκυρα απάντησε με την έκδοση NAVTEX.

Η Άγκυρα έχει προαναγγείλει την έναρξη γεωτρήσεων και μέσα στην ελληνική υφαλοκρηπίδα. Οι NAVTEX που εκδίδει, αφορούν την πραγματοποίηση αεροναυτικών ασκήσεων νότια της Κρήτης, της Καρπάθου και της Ρόδου. Οι περιοχές που επιλέχθηκαν, μόνο τυχαίες δεν είναι, αφού περιλαμβάνονται στο παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο , που εφόσον υλοποιηθεί, τότε, η Άγκυρα θα επιχειρήσει να οικειοποιηθεί μέρος της ελληνικής υφαλοκρηπίδας.
Αφελείς προσδοκίες

Εν κατακλείδι, η Ελλάδα έχει επενδύσει για την ασφάλειά της, στη συμμαχική υποστήριξη, προκειμένου να αντιμετωπίσει το "νευρικό" γείτονα, που έχει και τη "φιλοσοφία" του αρπακτικού. Μια επένδυση που μέχρι τώρα, δεν δικαιώνει τις προσδοκίες των "αφελών" της ελληνικής διπλωματίας, που υποστήριζαν και δυστυχώς επιμένουν ότι η ελληνοαμερικανική αμυντική συμφωνία, θα εξουδετερώσει την τουρκική απειλή.

Πριν, οι ίδιοι ισχυρίζονταν το βλακοδέστερο, ότι η πλήρης ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ, θα εξευρωπαΐσει και θα "εξημερώσει το θηρίο". Με άλλα λόγια, ότι η Τουρκία, θα απεμπολήσει τις πάγιες αξιώσεις της σε Θράκη, Αιγαίο και Κύπρο κι ότι θα μετατραπεί σε έναν καλοπροαίρετο γείτονα! Όμως, τα γεγονότα όχι μόνο δεν επιβεβαιώνουν αυτές τις ιδεοληψίες, αλλά και μας διδάσκουν το ακριβώς αντίθετο.

Η Τουρκία του Ερντογάν γράφει στα παλαιότερα των υποδημάτων της το διεθνές δίκαιο και τις συμβουλές των συμμάχων της, όταν αυτές δεν εξυπηρετούν τα συμφέροντά της. Την πρακτική αυτή ακολουθούν διαχρονικά και με συνέπεια όλες οι τούρκικες κυβερνήσεις (κοσμικές, στρατιωτικές, δημοκρατικές, μουσουλμανικές, σοσιαλιστικές). Και για να είμαστε ακριβείς, ο Ερντογάν έχει πάει ένα βήμα παραπέρα...

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα