Άρθρο του Χρήστου Καπούτση
Η εικόνα που υπάρχει στο κεντρικό και νοτιοανατολικό Αιγαίο, είναι, κατά μια αισιόδοξη εκδοχή, αυτό της επόμενης μέρας, μετά από μια πολύ σοβαρή κρίση. Ήδη τμήμα της ελληνικής ναυτικής δύναμης, αποχωρεί από την περιοχή. Το ίδιο και κάποια από τα πλοία και υποβρύχια του τουρκικού στόλου. Η κατάσταση ανωμαλίας, που προκάλεσε η Άγκυρα με τη NAVTEX, για σεισμικές έρευνες εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, μάλλον βαίνει προς εξομάλυνση.
Υπενθυμίζουμε όμως, ότι μέχρι τις 2 Αυγούστου η παράνομη Navtex των Τούρκων παραμένει σε ισχύ. Αλλά ακόμη και μετά από την εκπνοή της Navtex , δεν είναι σίγουρο, ότι δεν θα υπάρξει, κάποια νέα ΝΑVTEX ή άλλη προκλητική ενέργεια από την πλευρά της Άγκυρας.
Για αυτό ακριβώς και η επιφυλακή του ελληνικού Στόλου παραμένει, παρά την απόσυρση αρκετών ναυτικών μονάδων, από την περιοχή μεταξύ Ρόδου-Καστελόριζου.
Πηγές του ΓΕΕΘΑ εκτιμούν ότι αυτή η εβδομάδα είναι κρίσιμη, διότι δεν μπορεί να αποκλειστεί το ενδεχόμενο μιας νέας Navtex ή κάποιου «ατυχήματος», που θα ξαναφέρει την ένταση στο προσκήνιο, ίσως και κάτι περισσότερο.
Οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις, στην έξοδο του τουρκικού στόλου στο Αιγαίο, δεν αιφνιδιάστηκαν, αντέδρασαν άμεσα, ενισχύοντας με αυτόν τον τρόπο τις προσπάθειες της ελληνικής διπλωματίας, για αποκλιμάκωση της έντασης και αποφυγή δημιουργίας τετελεσμένων από τη τουρκική πλευρά.
Έχει ωστόσο ενδιαφέρον να σημειώσουμε ότι, ο Ιμπραήμ Καλίν, σύμβουλος και εκπρόσωπος του Ταγίπ Ερντογάν, είπε , πως η Άγκυρα «κρατάει» το «Ορούτς Ρέις» στο λιμάνι της Αττάλειας, άλλα αναμένει σήμα από την Αθήνα για την έναρξη διαλόγου «χωρίς όρους και προϋποθέσεις». Και παραπέμπει στην τριμερή του Βερολίνου, στην περίφημη συνάντηση των διπλωματικών συμβούλων των κ. Κ. Μητσοτάκη και Τ. Ερντογάν, υπό την «αιγίδα» της Γερμανικής Καγκελαρίας. Η γερμανική προεδρία, όπως έχει καταστήσει σαφές και η ίδια η Γερμανίδα καγκελάριος Αγκελα Μέρκελ με τις πρωτοβουλίες της, επιθυμεί να λειτουργήσει ως καταλύτης προκειμένου οι δύο πλευρές να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι. Η Γερμανία «διατάζει» διάλογο με στόχο την συνεκμετάλλευση και την συγκυριαρχία. Το ίδιο και η αμερικανική διπλωματία και το ΝΑΤΟ, διάλογο και «να τα βρείτε». Διάλογος, με θέμα τις ιταμές απαιτήσεις της Τουρκίας, σε βάρος της ελληνικής κυριαρχίας. Οι διεθνείς διαμεσολαβητές εξισώνουν τον θύτη με το θύμα. ΗΠΑ και Γερμανία, «έπεισαν» την Κυβέρνηση του Κυρ. Μητσοτάκη, να δεχτεί τον διάλογο με την Τουρκία, να αποφύγει την σύγκρουση και να ακυρώσει την συμφωνία απόκτησης των γαλλικών φρεγατών και επομένως, οι «σύμμαχοί μας» ακύρωσαν «εν τοις πράγμασι» την ελληνογαλλική αμυντική συμφωνία, που θα περιείχε και τη ρήτρα εμπλοκής των γαλλικών Ενόπλων Δυνάμεων σε περίπτωση που η Τουρκία, επιχειρούσε στρατιωτική ενέργεια σε βάρος ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων. Θα πρέπει να διευκρινίσουμε το εξής: Στην κρίση των τελευταίων ημερών, οι θέσεις και απόψεις των δύο κρατών, Ελλάδας και Τουρκίας, αποδείχτηκε ότι είναι διαμετρικά αντίθετες.
Για το Καστελόριζο, το οποίο βρίσκεται μπροστά από τις ακτές της Τουρκίας, η ελληνική άποψη είναι ότι Τουρκία δικαιούται μόνο μια μικρή ΑΟΖ, παρ΄ ότι η ακτογραμμή της είναι μεγαλύτερη. Κατά την ελληνική εκδοχή (που βασίζεται στο διεθνές Δίκαιο) , όλα τα νησιά έχουν και υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ, άρα και το νησιωτικό σύμπλεγμα του Καστελόριζου. Η Άγκυρα, από την άλλη πλευρά, υποστηρίζει ότι τα νησιά, γενικά, δεν έχουν υφαλοκρηπίδα και επομένως , δεν μπορούν να διεκδικήσουν ΑΟΖ. Πως όμως συμβιβάζονται τα ασυμβίβαστα; Με δύο τρόπους. Η μία επιλογή είναι η σύγκρουση και μάλιστα η στρατιωτική. Και η άλλη, είναι ο συμβιβασμός και η υποχώρηση. Για να υπάρξει όμως σύνθεση των δύο αντίθετων απόψεων, απαιτείται διάλογος με αμοιβαίες υποχωρήσεις. Και εδώ, η λέξη κλειδί, δεν είναι ο διάλογος ,αλλά είναι οι αμοιβαίες υποχωρήσεις. Αυτό άλλωστε, υποδεικνύουν και οι διεθνείς διαμεσολαβητές. Στο ερώτημα, ποιος θα υποχωρήσει πιο πολύ; Η απάντηση είναι αυτονόητη. Υποχωρεί ο πιο αδύναμος και μάλιστα, όσο πιο αδύναμος είναι ή αισθάνεται ότι είναι, τόσο πιο πολύ υποχωρεί.
Από τα παραπάνω συνάγεται ότι, η ελληνοτουρκική κρίση, μπορεί στην παρούσα χρονική συγκυρία να φαίνεται ότι είναι σε αποδρομή, αλλά μάλλον θα επανέλθει σύντομα , ίσως μάλιστα και με πιο δυναμικό τρόπο. Εκτός και αν η Ελληνική Κυβέρνηση υποκύψει στις πιέσεις (ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, Γερμανία) και δεχτεί να προσέλθει σε διάλογο, όπου μεταξύ άλλων θα κουβεντιάσει , για παράδειγμα, αν το Αγαθονήσου ή η Παναγιά – Πασά είναι ελληνικά ή ΌΧΙ. Αλλά στην περίπτωση αυτή ελπίζουμε, να μιλήσει ο Ελληνικός Λαός, αν δεν έχει αποχαυνωθεί από τα εξαχρειωμένα (όχι όλα) ΜΜΕ.
.
Χρήστος Καπούτσης
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου