Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

“Σημαδεμένος ο “ελληνοτουρκικός διάλογος”-Στο παιχνίδι των πιέσεων και το ΝΑΤΟ”. Γράφει ο Χρήστος Καπούτσης

 

“Σημαδεμένος ο “ελληνοτουρκικός διάλογος”-Στο παιχνίδι των πιέσεων και το ΝΑΤΟ”

Άρθρο του Χρήστου Καπούτση

Δεν πρέπει να τρέφουμε αυταπάτες. Όταν η Κυβέρνηση αποδέχεται και μάλιστα κατόπιν ισχυρών διπλωματικών πιέσεων (Γερμανία, ΝΑΤΟ, ΗΠΑ) να συμμετάσχει στην επανέναρξη των διερευνητικών επαφών με την Άγκυρα, ουσιαστικά συναινεί στην έναρξη ενός διαλόγου, που θα περιλαμβάνει και τις ιταμές απαιτήσεις της Άγκυρας για διευρυμένη ατζέντα συνομιλιών. Η καθησυχαστική δέσμευση της Κυβέρνησης, ότι διαπραγματεύεται μόνο την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών, είναι σαφώς προσχηματική, αν όχι και παραπλανητική. Η ουσία είναι ότι, στης 25 Ιανουαρίου οι συνομιλίες των εμπειρογνωμόνων θα περιστραφούν και στα θέματα που θα θέσει και η τουρκική πλευρά. Ακόμη και στην περίπτωση που η ελληνική πλευρά απορρίψει στο σύνολό τους τις τουρκικές προτάσεις για διάλογο, εκ των πραγμάτων, θα έχουν καταγραφεί στα διπλωματικά κατάστιχα και θα αξιοποιηθούν μελλοντικά, οι τουρκικές αξιώσεις που στρέφονται ευθέως κατά ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων.

Ποιες είναι οι τουρκικές προτάσεις για διάλογο ή ακριβέστερα οι τουρκικές αξιώσεις; Το κρατικό τουρκικό πρακτορείο ειδήσεων «ΑΝΑΤΟΛΟΥ» υποστηρίζει, ότι οι διαφορές που θα πρέπει να συζητηθούν στον 61ο γύρο που θα ξεκινήσει στις 25 Ιανουαρίου στην Κωνσταντινούπολη είναι:

•υφαλοκρηπίδα, χωρικά ύδατα, εναέριος χώρος,

•αποστρατικοποίηση νησιών,
•καθεστώς νησίδων και βραχονησίδων,
•κέντρα εναέριας κυκλοφορίας (FIR) και
•δικαιοδοσία επιχειρήσεων έρευνας και διάσωσης.

Παράλληλα, αρχίζουν οι συζητήσεις των στρατιωτικών επιτροπών Ελλάδας – Τουρκίας στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, μετά από έντονες πιέσεις του Γ.Γ. της Συμμαχίας του Νορβηγού Γενς Στολντεμπεργκ.

Επίσης, ο πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, σε ομιλία του προς τους πρέσβεις της Ε.Ε. στην Άγκυρα , είπε: «Καλούμε την Ελλάδα να σταματήσει τις δραστηριότητες των τελευταίων ετών που αυξάνουν την ένταση, όπως οι παραβιάσεις του εναέριου χώρου μας και η παράνομη δράση της στο ζήτημα των νησιών, που θα πρέπει να φύγουν από αυτά οι Έλληνες στρατιώτες». Δεκάδες παρόμοιες δηλώσεις του Τ. Ερντογάν και των υπουργών Μ. Τσαβούσογλου και Χ. Ακάρ, δεν αφήνουν περιθώριο αμφιβολιών, για το που το πάει η Τουρκία. Τί επιδιώκει το καθεστώς Ερντογάν, όταν «μεγαθύμως» προσφέρει μια ευκαιρία στην Ελλάδα, να λυθούν ειρηνικά οι ελληνοτουρκικές διαφορές.

Δύο παρατηρήσεις: η πρώτη, η Τουρκία, έχει στρατιωτικοποιήσει την ενεργειακή- πολιτική κρίση, που η ίδια δημιούργησε στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσογείου. Απροκάλυπτα και με την ανοχή της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ δημιουργεί τετελεσμένα που δεν ανατρέπονται, ειμί μόνο με πόλεμο. Και η δεύτερη, οι κυρίαρχες δυνάμεις επανασχεδιάζουν την περιοχή και αναγνωρίζουν την Τουρκία ως την κυρίαρχη δύναμη, την οποία σπεύδουν να προσεταιριστούν, όχι μόνο οι Γερμανοί, οι αμερικανοί (και με Μπάιντεν ασφαλώς) και Ρώσοι, αλλά εσχάτως και οι Γάλλοι (!!), παρότι ξοδέψαμε περίπου 3 δισεκατομμύρια για την αγορά των ΡΑΦΑΛ , τα οπλικά συστήματα και τα ανταλλακτικά για την συντήρηση των ΜΙΡΑΖ 2000-5, δηλαδή, νομίσαμε , αφελώς, ότι αγοράσαμε την πολιτικό-στρατιωτική στήριξη της Γαλλίας…

Συνεπώς, ο διάλογος Ελλήνων και Τούρκων διπλωματών και στρατιωτικών και αργότερα σε επίπεδο υπουργών και τελικά ο διάλογος – συμφωνία Κ.Μητσοτάκη και Τ. Ερντογάν, είναι προσχεδιασμένος, η «τράπουλα» είναι σημαδεμένη και το αποτέλεσμα προδιαγεγραμμένο και οδυνηρό για την Ελλάδα . Όλα τα άλλα είναι διπλωματικές πομφόλυγες, για την … «ηρωική αντίσταση» των ΜΜΕ του μεγιστάνα Μαρινάκη, που θα ενημερώσουν «αντικειμενικά» το Λαό, για τις επιτυχίες της Κυβέρνησης ….

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Οι «μπουκαδόροι» του Υπουργείου Άμυνας

Του Χρήστου Καπούτση Υπάρχουν όρια στην παρακμή, στη σήψη , στη βλακεία; Υπάρχει κάποιο οριακό σημείο, που δεν μπορεί να ξεπεραστεί; Δύσκολη η απάντηση, αφού και σε αυτό τον τομέα,    οι «δυνατότητες» των ανθρώπων είναι απεριόριστες. Ωστόσο, συνιστά έσχατο σημείο παρακμής και παραλογισμού, η εκθεμελίωση θεσμών, η απαξίωση αρχών και η τυφλή βία εναντίον ανθρώπων. Αναφέρομαι στην βίαιη εισβολή   κάποιων απόστρατων στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, φαινόμενο πρωτοφανές παγκοσμίως!! Η περιοριστική δημοσιονομική πολιτική της Κυβέρνησης πλήττει τους Δημόσιους υπαλλήλους και του ευρύτερου και του στενού Δημόσιου τομέα. Άρα και τους στρατιωτικούς, εν ενεργεία και απόστρατους. Οι απόστρατοι υποστηρίζουν ότι έχουν μειωθεί οι συντάξιμες αποδοχές τους κατά 40%. Πιθανόν να έχουν δίκαιο. Όμως το ίδιο έχει συμβεί και με ΟΛΟΥΣ τους συνταξιούχους του Δημόσιου τομέα.    Οι απόστρατοι ζητούν να εξαιρεθούν από τις μειώσεις των αποδοχών τους, επειδή υπηρέτησαν στις Έν...

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσω...

Ο Κουρτ Γκέντελ Godel ΚΑΙ Το θεώρημα της μη πληρότητας και οι πεπερασμένες δυνατότητες του ανθρώπινου μυαλού

ο Godel έδειξε ότι σε οποιοδήποτε τυπικό σύστημα, υπάρχει πάντα μια δήλωση για τους φυσικούς αριθμούς που είναι αληθινή, αλλά που δεν μπορεί να αποδειχθεί στο σύστημα. Με άλλα λόγια, τα μαθηματικά δεν θα είναι ποτέ το αυστηρό κι ακλόνητο σύστημα που οι μαθηματικοί ονειρεύονταν επί χιλιετίες. ο πολυπόθητος στόχος της διαμόρφωσης ενός τέλειου τυπικού συστήματος αποκαλύπτεται ότι είναι χιμαιρικός. Όλα τα τυπικά συστήματα - τουλάχιστον αυτά που είναι αρκετά ισχυρά να είναι ενδιαφέροντα - αποδεικνύονται ελλιπή επειδή είναι σε θέση να διατυπώσουν δηλώσεις που λένε για το εαυτό τους ότι δεν μπορούν να αποδειχθούν. Αυτό, εν συντομία, εννοούμε όταν λέμε ότι ο Godel το 1931 κατέδειξε τη «μη πληρότητα των μαθηματικών». Δεν είναι ακριβώς τα μαθηματικά τα ίδια που δεν έχουν πληρότητα, αλλά οποιοδήποτε τυπικό σύστημα που προσπαθεί να συλλάβει όλες τις αλήθειες των μαθηματικών σε πεπερασμένο σύνολό αξιωμάτων και κανόνων . Ίσως πλέον αυτό να μη μας κλονίζει τόσο, αλλά για τους μαθηματικούς στ...