Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Το βιβλίο "Εδώ, μιλούν τα γεγονότα..." αποτελεί μια προσωπική μαρτυρία για το κόστος της αλήθειας και της υποδειγματικής παρρησίας του ως λοχαγού, μιας σταδιοδρομίας που τερματίσθηκε στις παγωμένες αίθουσες των Στρατοδικείων όταν θέλησε να καταγγείλει τα φαινόμενα του αυταρχισμού, του νεποτισμού, της ευνοιοκρατίας και της ιδιοτέλειας ,μιας συγκεκριμένης «άρρωστης νοοτροπίας» στις τότε Ένοπλες Δυνάμεις. Δυστυχώς κατά συρροήν, στο επίπεδο ηγεσίας.

"Εδώ μιλούν τα γεγονότα..." 40 χρόνων, (προσωπικά-εθνικά- διεθνή) και έχουν πολύ ενδιαφέρον. Το βιβλίο-μαρτυρία του Χρήστου Καπούτση. Κύριο

Η αποκαλυπτική διαδρομή ενός Έλληνα δημοσιογράφου, που ταυτίζεται με τη ροή των ιστορικών γεγονότων του τόπου, τη βουή και τη δύναμη τους, από τη δεκαετία του 1980 έως τις ημέρες μας.

Ακόμα τυπώνονται ενδιαφέροντα κείμενα στο χαρτί. Ένα ξεχωριστό βιβλίο βιωματικό και στοχαστικό, του γνωστού δημοσιογράφου και σχολιαστή Χρήστου Καπούτση, άσπιλης δράσης ,με επιτεύγματα, δημόσιες παρεμβάσεις και θέματα για γόνιμο απολογισμό.

Τα γεγονότα είναι γεγονότα, με και χωρίς εισαγωγικά.. Πολύτιμα αλλά οριακής αξίας. Επιμένουν να σφραγίζουν το παρελθόν μας, να καθορίζουν τη ζωή μας σήμερα στην κοινωνία αλλά δεν μπορούν να έχουν καθοριστικό λόγο στην ερμηνεία τους ούτε να καθορίζουν το αύριο.

Ο αναστοχασμός πάνω στα γεγονότα και οι υπόγειοι κραδασμοί προς το μέλλον είναι το πρώτο πολύτιμο δεδομένο από το βιβλίο του Χρήστου Καπούτση. Δικαίωμα δικό του, δικαίωμα του αναγνώστη του. Πρόκειται για ένα ασυνήθιστο βιβλίο, έντιμο στις προθέσεις του συγγραφέα, διαφανές, έντιμο απέναντι στον αναγνώστη να σχηματίσει τη δική του κρίση, εκθέτοντας όλα τα δεδομένα χωρίς πρόθεση να επηρεάσει.

-Είτε αφορούν τις δοκιμασίες του ως μόνιμου αξιωματικού του Στρατού στα στρατοδικεία και τις εμπάθειες ενός κλειστού συστήματος δήθεν εγγυητή της δημοκρατικής αποκατάστασης την Μεταπολίτευση, είτε ως αναλυτής των προβλημάτων και δοκιμασιών της Ελλάδας, της Μέσης Ανατολής, της Τουρκίας, του ΝΑΤΟ, της Βαλκανικής. Στα πιο πυριφλεγή και αιματηρά σταυροδρόμια του κόσμου όλο τον 20 αιώνα και τις δύο πρώτες δεκαετίες του αιώνα μας.
Διπλής αξίας και ενδιαφέροντος το βιβλίο του Χρήστου Καπούτση είναι μια πολύτιμη προσωπική μαρτυρία πάνω στα όρια της Γ. Ελληνικής Δημοκρατίας, της Μεταπολίτευσης του 1974, αλλά και της πρώτης διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, έντονα βιωματικό, έντονα μαχητικό, με όλη εκείνη την ευγένεια των ηττημένων της Ιστορίας ,αλλά των ηθικών νικητών του σήμερα και του μέλλοντος.

-Το βιβλίο "Εδώ, μιλούν τα γεγονότα..." αποτελεί μια προσωπική μαρτυρία για το κόστος της αλήθειας και της υποδειγματικής παρρησίας του ως λοχαγού, μιας σταδιοδρομίας που τερματίσθηκε στις παγωμένες αίθουσες των Στρατοδικείων όταν θέλησε να καταγγείλει τα φαινόμενα του αυταρχισμού, του νεποτισμού, της ευνοιοκρατίας και της ιδιοτέλειας ,μιας συγκεκριμένης «άρρωστης νοοτροπίας» στις τότε Ένοπλες Δυνάμεις. Δυστυχώς κατά συρροήν, στο επίπεδο ηγεσίας.

Διαβρωμένης ως το μεδούλι, όπως έδειξαν τα σκάνδαλα των εξοπλισμών και οι συναλλαγές με την πολιτική εξουσία και τα κόμματα.

Και είναι χαρακτηριστικό ότι ο Χρήστος Καπούτσης αποφάσισε να παραιτηθεί από αξιωματικός και να γίνει, έστω μέρος του συστήματος-κατεστημένου αυτού, ακριβώς όταν δικαιώθηκε δικαστικά. Ζηλευτό υπόδειγμα ήθους.
Από τους πλέον εμβριθείς και αξιόπιστους δημοσιογράφους και αναλυτές, πολυταξιδεμένος και πολύπειρος ο Χρήστος Καπούτσης διαγράφει από το 1989 ως διαπιστευμένος συντάκτης στα υπουργεία Εξωτερικών και Εθνικής Άμυνας μια επιτυχημένη καριέρα. Με τον ζηλευτό συνδυασμό εμπειρίας, αυθεντίας και βαθειάς γνώσης.

Στο βιβλίο του περιλαμβάνονται ενδιαφέρουσες αναλύσεις και στοχασμοί είτε σε θέματα διεθνούς πολιτικής είτε προβλημάτων και εξελίξεων στην ταραγμένη Μέση Ανατολή στα μαρτυρικά Βαλκάνια, στην Κύπρο και το Αιγαίο, όπου η δολιότητα της Τουρκίας καραδοκεί πάντα στο βάθος.

-Το βιβλίο του Χρήστου Καπούτση είναι ένας διπλός καθρέπτης αφενός του προσωπικού βίου και των γεγονότων κατά τις τελευταίες δεκαετίες, αφετέρου της ευκαιρίας να γνωρίσει κανείς το ήθος ενός σπάνιου ανθρώπου των ΜΜΕ και της πορείας των Ελλήνων στη σύγχρονη εποχή, ιδιαίτερα τον 21ο αιώνα.
Με τρεις επαγγελματικές καριέρες στη ζωή του ως στρατιωτικός της Σχολής Ευελπίδων, ως απόφοιτος της Μαθηματικής Σχολής του πανεπιστημίου Πατρών και ως κορυφαίος δημοσιογράφος-αναλυτής σε όλα τα είδη των ΜΜΕ, ο Χρήστος Καπούτσης εντυπωσιάζει τριπλά: με τη βαθειά, γνώση του ειδικού, τον ρεαλισμό του τεχνοκέτη των αριθμών, με την διορατική σκέψη ενός στοχαστικού Έλληνα της εποχής μας.

Μ. Π.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ: Ο άνθρωπος μετά το θάνατό του δεν περνά στην ανυπαρξία, ο νεκρός δεν είναι «μηδέν», αλλά μετέχει στο «είναι» έχει την ικανότητα να αισθάνεται και αναμένει (μέσω της μετεμψύχωσης) την επιστροφή του στον ορατό κόσμο.

O ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ Ο Παρμενίδης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Γεννήθηκε στην Ελέα της Μεγάλης Ελλάδας στα τέλη του 6ου αι. π.Χ., σε ένα περιβάλλον επηρεασμένο από τις απόψεις του Πυθαγόρα και του Ξενοφάνη. Θεωρείται η πλέον πρωτότυπη μορφή της προσωκρατικής σκέψης. Σε αντίθεση με τους Ίωνες φυσιολόγους δεν αναζητά την ενότητα του κόσμου σε μια φυσική ουσία, αλλά στην ίδια την «οντότητα» των πραγμάτων που μας περιβάλλουν, στο είναι όλων των όντων και όλων των πραγμάτων. Ο Παρμενίδης εκθέτει τη φιλοσοφία του σε έμμετρο λόγο (δακτυλικό εξάμετρο), επιθυμώντας πιθανώς να την παρουσιάσει ως αποτέλεσμα θείας αποκάλυψης. Στο προίμιο του ποιήματoς περιγράφεται το ταξίδι του ποιητή πάνω σε άρμα, καθοδηγούμενο από κόρες του ΄Ηλιου σε μια ανώνυμη θεά. Ακολουθεί η Αλήθεια, στην οποία μιλά η θεά επιχειρώντας μια προσέγγιση της καρδιάς της αλήθειας.     «αλλά ωστόσο θα μάθεις και τούτο, πως τα δοκούντα θα έπρεπε να είναι απολύτως δεκτά, όλα δεκτά στο σύνολό τους ως όντα». Παρουσιάζοντας τα φα