Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ο πόλεμος στην Ουκρανία, θα προκαλέσει ανθρωπιστική και ίσως επισιτιστική κρίση;

Ο πόλεμος στην Ουκρανία, θα προκαλέσει ανθρωπιστική και ίσως επισιτιστική κρίση;

άρθρο του Χρήστου Καπούτση

 Ο λαός της Ουκρανίας, είναι αδιαμφισβήτητα, το μεγάλο, θύμα του πολέμου στην Ουκρανία, όπως άλλωστε συμβαίνει σε κάθε πόλεμο, όπου ο Λαός «θυσιάζεται», κυνικά, αδίσταχτα, παραδειγματικά. Οι Ουκρανοί είχαν στενές σχέσεις με τους Ρώσους, σχέσεις ιστορικές, εθνοτικές, συγγενικά φύλα, κοινή καταγωγή και στενές οικογενειακές,  αφού πολλές οικογένειες είναι μικτές και τα παιδιά έχουν διπλή, ρωσο-ουκρανική καταγωγή. Τις σχέσεις, Ρώσων και Ουκρανών, δεν σεβάστηκαν, ούτε η Δύση, ούτε ο Πούτιν. Η Δύση (ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-Ε.Ε.) με την επιμονή της να εντάξει την Ουκρανία στο ΝΑΤΟ, διαχώρισε τους δύο λαούς που δυνητικά θα  έφερνε αντιμέτωπο τον ουκρανό και τον ρώσο στρατιώτη, αφού θα ήταν  σε αντίπαλα στρατόπεδα. Αλλά ούτε και ο Πούτιν σεβάστηκε τους ουκρανούς. Διέκοψε βίαια τις σχέσεις των δυο Λαών και γκρέμισε κάθε γέφυρα επικοινωνίας μεταξύ τους.  Όταν δυο Λαοί χωρίζονται από αδελφοκτόνο αίμα, δεν συμφιλιώνοντας ποτέ. Ο Πούτιν, πιθανόν να καταλάβει την Ουκρανία, αλλά δεν έχει τίποτα να προσφέρει στον Ουκρανικό Λαό.  Ο Πρόεδρος της Ρωσίας, κατάφυγε στον πόλεμο, με στόχο,  να  εδραιωθεί ως παγκόσμιος ηγέτης και η Ρωσία ως μεγαλοκρατική  δύναμη, αλλά «πέτυχε» να διαμορφώσει ένα αντιρωσικό δυτικό μέτωπο και έχει προσφέρει μεγάλα ιδεολογικά όπλα στο δυτικό επεκτατικό καπιταλιστικό σύστημα με τις μεγάλες και πολιτικά και οικονομικά πανίσχυρες Πολεμικές Βιομηχανίες. Επιχειρείται η δαιμονοποίηση του Β. Πούτιν και του Επιτελείου του και η αγιοποίηση των αμερικανών,  που έχουν  την κύρια ευθύνη για τα εγκλήματα πολέμου στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν και στην Γιουγκοσλαβία, ενώ η ανάμειξη της αμερικανικής διπλωματίας στην Κυπριακή τραγωδία το 1974, που έγινε με την ενθάρρυνση των τούρκων εισβολέων στο Νησί της Αφροδίτης,  δεν αμφισβητείται. Πάντως, ακόμη και αν ο Βλ. Πουτιν καταλάβει ολόκληρη την Ουκρανία ή έστω τη μισή (να μείνει η Δυτική Ουκρανία υπό δυτική κηδεμονία), αυτό δεν σημαίνει ότι θα είναι και ο νικητής του πολέμου που ξεκίνησε. Η  τελική έκβαση του πολέμου, όχι άμεσα αλλά μεσομακροπρόθεσμα, δεν θα κριθεί μόνο από τα όπλα, αλλά και από την πολιτική και την  οικονομία. Επίσης, η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία θεωρήθηκε ως απειλή για την Ευρώπη και  χρησιμοποιήθηκε ως άλλοθι από τη Γερμανία, προκειμένου να διαθέσει, μόνο για τα επόμενα  5χρόνια,  100 δισεκατομμύρια ευρώ, για στρατιωτικούς εξοπλισμούς. Η Γερμανική ελίτ,  το ζάμπλουτο γερμανικό Στρατιωτικό- Βιομηχανικό  σύμπλεγμα, σχεδιάζει τη δημιουργία ενός πανίσχυρου στρατιωτικού μηχανισμού… Τι σημαίνει αυτό για τους Λαούς της Ευρώπης; ας ανακαλέσουμε στη μνήμη μας τους δυο παγκόσμιους Πολέμους του προηγούμενου αιώνα και την ανθρωποκτόνα δράση, την κτηνώδη βία και βαρβαρότητα  του Γερμανικού Στρατού …

τραγικές οι συνέπειες στην Οικονομία

Οι συνέπειες από τον πόλεμο στη Ουκρανία εκτιμώνται ως τραγικές. Δημιουργείται μια πρωτοφανής διεθνή ενεργειακή κρίση,  που απειλεί να επαναφέρει την παγκόσμια οικονομία σε καθεστώς στασιμοπληθωρισμού, σε συνδυασμό και με την αναβίωση αναθεωρητικών αιτημάτων και εθνικιστικών οραμάτων, αλλά και με αύξηση του ανταγωνισμού των εξοπλισμών,  που θα συνοδεύονται από περιφερειακές εντάσεις ή ακόμη και πολεμικές συρράξεις.  Ο πλανήτης μπαίνει σε μια σκοτεινή εποχή με κύριο χαρακτηριστικό την  γεωπολιτική αστάθεια,  που διαχέεται και  επιφέρει δραματικές επιπτώσεις στον κοινωνικό, οικονομικό και ενεργειακό τομέα, ικανές να κλονίσουν Εθνικές Οικονομίες και κοινωνικές ισορροπίες, αφού όχι μόνο οι οικονομικά αδύναμοι,  αλλά και οι μεσαίες εισοδηματικές τάξεις  θα πληγούν από την οικονομική- ενεργειακή κρίση  και θα φτωχοποιηθούν.

Το αμερικανικό εμπάρκο: Ο Αμερικανός πρόεδρος Τζο Μπάιντεν, σε έκτακτο διάγγελμά του ανακοίνωσε το ενεργειακό εμπάργκο στις εισαγωγές ενέργειας από την Ρωσία (πετρέλαιο και φυσικό αέριο),  ως αντίποινα για την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία.  «Δεν χρηματοδοτούμε τον πόλεμο του Πούτιν», ανέφερε  ο Αμερικανός πρόεδρος. Μάλιστα, εξήγησε πως κατέληξε σε αυτή την απόφαση σε συνεργασία με τους συμμάχους των ΗΠΑ, ενώ παραδέχτηκε πως «το εμπάργκο στο ρωσικό πετρέλαιο θα έχει επιπτώσεις και για εμάς. Αλλά ο αμερικανικός λαός θα επιφέρει άλλο ένα ισχυρό πλήγμα στην ηγεσία του Βλαντιμίρ Πούτιν»,  είπε ο αμερικανός πρόεδρος αιτιολογώντας την απόφαση. Οι συνέπειες από τον πόλεμο στην Ουκρανία, θα είναι εξαιρετικά δυσάρεστες και για τους ευρωπαίους πολίτες. Δεν αποκλείεται, οι χώρες  του ευρωπαϊκού νότου, να αντιμετωπίσουν ακόμη και επισιτιστική κρίση. Οι τιμές βασικών ειδών διατροφής καταρρίπτουν το ένα ρεκόρ μετά το άλλο, μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, αφού οι δύο χώρες είναι κορυφαίοι εξαγωγείς σιτηρών. Επίσης σε ράλι ανόδου βρίσκονται οι τιμές των ενεργειακών προσόντων, πετρέλαιο, βενζίνη,  φυσικό αέριο, που καθίστανται σχεδόν απρόσιτα,  για τον μέσο έλληνα  καταναλωτή.

 Στρατιωτικές Επιχειρήσεις

 Το κεκτημένο του μεταπολεμικού ειρηνικού βίου, ιδιαιτέρως στην Ευρώπη, κλονίζεται, αν δεν  απειλείται ευθέως. Το μέγεθος , αλλά και σφοδρότητα των ρώσικων στρατιωτικών επιχειρήσεων, οι αεροπορικοί βομβαρδισμοί όχι μόνο στρατιωτικών στόχων, αλλά και κατοικημένων περιοχών, οι καταστροφές,  οι μαρτυρικοί θάνατοι αμάχων, δεν δικαιολογούν την ρωσική αιτιολογία ότι η ρώσικη  εισβολή έγινε μόνο για την προστασία των καταδιωκόμενων ρωσόφωνων από τις ουκρανικές ναζιστικές ορδές του Δεξιού Τομέα και του Τάγματος του Αζόφ. Είναι σαφές ότι κάτι άλλο, κάποια άλλη απειλή , κάποιος πιο μεγάλος κίνδυνος, που πιθανόν να σχετίζεται με την ενεργειακή πολιτική και την ασφάλεια των δικτύων μεταφοράς ενεργειακών προϊόντων (ρωσικό πετρέλαιο φυσικό αέριο), ή ακόμη και τα πιθανά σχέδια ανατροπής του Πούτιν από εξόριστους ρώσους ολιγάρχες, ίσως  και άλλα,  που δεν είναι δυνατόν να εντοπιστούν (πολλά λέγονται , αλλά δεν αποδεικνύονται), να είναι οι αιτίες εκείνες που επέβαλαν  στην ηγεσία του Κρεμλίνου την στρατιωτική δράση κατά της Ουκρανίας. Αλλά , μήπως  ένα ισχυρό  κίνητρο της ρωσικής στρατιωτικής εισβολής, να σχετίζεται με  τον άσβεστο πόθο του  προέδρου της Ρωσίας Βλ. Πούτιν, να αναβιώσει την πάλαι ποτέ Σοβιετική Ένωση, που θα καταστήσει την Ρωσία παγκόσμια ηγεμονική υπερδύναμη; Όχι ιδιαίτερα πιθανόν, αλλά δεν αποκλείεται κιόλας …  Οι πληροφορίες, που φτάνουν από το μέτωπο των επιχειρήσεων στην Ουκρανία, συνοπτικά δίνουν την εξής εικόνα:  Οι ρωσικές Ένοπλες Δυνάμεις, διεξάγουν, ευρείας κλίμακας στρατιωτικές επιχειρήσεις στην Ουκρανική Επικράτεια, κυρίως με αερομεταφερόμενες ειδικές δυνάμεις και σφοδρούς αεροπορικούς Βομβαρδισμούς.  Σε προτεραιότητα  είναι η κατάληψη της Οδησσού που πολιορκείται και δέχεται έναν όγκο βομβών και ρουκετών, που εκρήγνυνται παντού στην πόλη,  δημιουργώντας  μια κόλαση πυρός, για τους εγκλωβισμένους κατοίκους της. Είναι σαφές , από την εξέλιξη των επιχειρήσεων,  ότι η Μόσχα,  επιδιώκει να ελέγξει την παράκτια ζώνη, αποκόπτοντας την Ουκρανία από τη Μαύρη Θάλασσα. Ταυτόχρονα,  επιχειρεί να περικυκλώσει τον ηρωικά αγωνιζόμενο Στρατό της Ουκρανίας, που μάχεται  στο μέτωπο του Ντονμπάς και  να τον αφοπλίσει.  Μάλλον, ο ρωσικός στρατός,  θα  τα καταφέρει  να καταλάβει το Χάρκοβο. Στο Χάρκοβο, τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Ουκρανίας, συνεχίζονται με αμείωτη ένταση οι βομβαρδισμοί και εκατοντάδες πολίτες, βιώνουν δραματικές  ώρες ψυχοφθόρου  απελπισίας,  είτε εγκλωβισμένοι στα υπερπλήρη καταφύγια, είτε στα σπίτια τους, είτε ακόμη και στα Νοσοκομεία  και τα Γηροκομεία της Πόλης, που ούτε αυτά  είναι πλέον ασφαλή. Μια επίσημη ανακοίνωση του Υπουργείου Άμυνας της Ρωσίας, προκαλεί εντονότατη ανησυχία. Σύμφωνα με τους Ρώσους επιτελείς, το εθνικιστικό ΤΑΓΜΑ ΑΖΟΦ της Ουκρανίας, σχεδιάζει να ανατινάξει πυρηνικό αντιδραστήρα σε ερευνητικό κέντρο στο Χάρκοβο, για να ενοχοποιήσουν το ρωσικό Στρατό. Στο περικυκλωμένο Κίεβο, την πρωτεύουσα της Ουκρανίας, η κατάσταση είναι δραματική και το δίλλημα των αρχών είναι ή παράδοση του Κιέβου, ή εισβολή των ρωσικών στρατευμάτων με ότι αυτό συνεπάγεται. Από την άλλη πλευρά, από την Δυτική Συμμαχία,  ΟΛΟΙ συμφωνούν  ότι θα πρέπει να ενισχυθεί με σύγχρονο οπλισμό, κυρίως αντιαεροπορικά  και αντιαρματικά συστήματα  ο Στρατός της Ουκρανίας, ώστε να επιβραδύνει την προέλαση  του ρωσικού στρατού, να κερδηθεί πολύτιμος χρόνος, που θα  αξιοποιήσει η διπλωματία, για την κατάπαυση του πυρός και ειρηνική διευθέτηση της Ουκρανικής κρίσης.  Πάντως, οι Αμερικανοί, ναι μεν  ξεκαθαρίζουν,  ότι δεν πρόκειται να εμπλακούν με στρατιωτικές δυνάμεις στον πόλεμο,  για να αποκρουστεί η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, όμως, μάλλον  γίνονται και δεύτερες σκέψεις,  καθώς εκτιμούν, το προφανές άλλωστε, ότι  η  Ουκρανία από μόνη της , δεν μπορεί να σταματήσει την ρωσική εισβολή.Από την πλευρά του Κρεμλίνου,  εκτιμάται, ότι, κάθε υποχώρηση από τους στόχους της εισβολής,  θα ήταν βαρύ πλήγμα,  όχι μόνο προσωπικά για την ηγετική θέση του Πούτιν, αλλά και για τη Ρωσία ως μεγάλη δύναμη.  Η απόφαση των αμερικανών,  για την αποστολή των σοβιετικής κατασκευής μαχητικών αεροσκαφών MIG-29 που έχει η Πολωνία στην Ουκρανία, μάλλον επανεξετάζεται, διότι, θα μπορούσε να γυρίσει και σε μπούμεραγκ και να υποχρεώσει το ΝΑΤΟ,  σε απευθείας στρατιωτική εμπλοκή στην Ουκρανία. Οι επικεφαλής των αμερικανικών υπηρεσιών πληροφοριών υποστήριξαν ,  ότι ο πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντίμιρ Πούτιν ενδέχεται να κλιμακώσει την επίθεση στην Ουκρανία, παρά τις στρατιωτικές αποτυχίες του και τις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζει λόγω των διεθνών κυρώσεων, προειδοποιώντας ότι «οι επόμενες εβδομάδες θα είναι άσχημες».  Η Μαριούπολη είναι πλέον μία κατεστραμμένη πόλη. Το ρωσικό υπουργείο Άμυνας δήλωσε ότι οι δυνάμεις του ελέγχουν τμήματα της Μαριούπολης, της πόλης-λιμάνι στην Αζοφική Θάλασσα που πολιορκείται από τα ρωσικά στρατεύματα εδώ και μέρες.  «Η επιχείρηση για την απελευθέρωση της Μαριούπολης από τους εθνικιστές συνεχίστηκε», δήλωσε σήμερα  Πέμπτη εκπρόσωπος του  υπουργείο Άμυνας της Ρωσίας.  Στο Κίεβο, ο πολιορκητικός κλοιός έχει γίνει ασφυκτικός. Οι εγκλωβισμένοι κάτοικοι του Κιέβου, κρυμμένοι, θαμμένοι ζωντανοί  στα υπόγεια και παγωμένα καταφύγια, περιμένουν   την επικείμενη επίθεση του ρωσικού στρατού. Η αποτυχία των Συνομιλιών στην Αττάλεια, μάλλον θα επιταχύνει την σιδερόφρακτη  είσοδο των ρώσων στρατιωτών  στην πρωτεύουσα της Ουκρανίας.  Οι επόμενες ώρες θα είναι δραματικές για τους κατοίκους του Κιέβου.

Η Πολωνία έχει γίνει η χώρα υποδοχής οπλισμού, στρατιωτικού υλικού και ανθρωπιστικής βοήθειας, που  φτάνουν από διάφορες χώρες της Δύσης, με προορισμό τον στρατό της Ουκρανίας , και τους εγκλωβισμένους αμάχους στις μεγάλες πόλεις της. Μεταξύ αυτών,  και η ελληνική βοήθεια, που περιλαμβάνει κρίσιμο στρατιωτικό  υλικό , όπως  αντιαρματικοί  πύραυλοι , αλλά  και  ανθρωπιστική βοήθεια. Και η ελληνική βοήθεια  , παραδόθηκε στις Πολωνικές αρχές.  Όμως,  Πόση και ποια από αυτή τη βοήθεια, έφτασε Ή ΔΕΝ έφτασε, στον προορισμό της, στην Ουκρανία, είναι ένα ερώτημα, που πλανάται , αναζητώντας μια στοιχειωδώς επαρκή  απάντηση.

Συμπερασματικά : Οι ρωσικές δυνάμεις, μπορεί  να μην έχουν επιτύχει τους αντικειμενικούς στόχους,  που είχαν τεθεί στην αρχή της εισβολής, αλλά η δεδομένη στρατιωτική ανωτερότητά τους , δείχνει ότι νωρίτερα ή αργότερα, με περισσότερους ή λιγότερους βομβαρδισμούς, η σθεναρή ουκρανική αντίσταση θα καμφθεί, εφόσον βεβαίως οι ουκρανοί αφεθούν στην τύχη τους. Τι θα επακολουθήσει, όχι μόνο στην Κεντρική- ανατολική Ευρώπη, αλλά και σε ολόκληρη την γηραιά Ήπειρο; Βεβαιότητες δεν υπάρχουν, όμως οι εκτιμήσεις, για την εξέλιξη της κρίσης στην Ουκρανία,  είναι μάλλον ζοφερές και η διαφαινόμενη πραγματικότητα, πιθανόν, αδιανόητη!

 

 


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Οι «μπουκαδόροι» του Υπουργείου Άμυνας

Του Χρήστου Καπούτση Υπάρχουν όρια στην παρακμή, στη σήψη , στη βλακεία; Υπάρχει κάποιο οριακό σημείο, που δεν μπορεί να ξεπεραστεί; Δύσκολη η απάντηση, αφού και σε αυτό τον τομέα,    οι «δυνατότητες» των ανθρώπων είναι απεριόριστες. Ωστόσο, συνιστά έσχατο σημείο παρακμής και παραλογισμού, η εκθεμελίωση θεσμών, η απαξίωση αρχών και η τυφλή βία εναντίον ανθρώπων. Αναφέρομαι στην βίαιη εισβολή   κάποιων απόστρατων στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, φαινόμενο πρωτοφανές παγκοσμίως!! Η περιοριστική δημοσιονομική πολιτική της Κυβέρνησης πλήττει τους Δημόσιους υπαλλήλους και του ευρύτερου και του στενού Δημόσιου τομέα. Άρα και τους στρατιωτικούς, εν ενεργεία και απόστρατους. Οι απόστρατοι υποστηρίζουν ότι έχουν μειωθεί οι συντάξιμες αποδοχές τους κατά 40%. Πιθανόν να έχουν δίκαιο. Όμως το ίδιο έχει συμβεί και με ΟΛΟΥΣ τους συνταξιούχους του Δημόσιου τομέα.    Οι απόστρατοι ζητούν να εξαιρεθούν από τις μειώσεις των αποδοχών τους, επειδή υπηρέτησαν στις Ένοπλες Δυνάμεις!    Γιατί

Είχε Δίκιο η Αντιγόνη ή ο Κρέων;

Επανερχόμαστε   στα παλιά ερωτήματα. Είχε άραγε κάπου δίκιο η Αντιγόνη (ή εξ ολοκλήρου δίκιο); Και είχε άραγε ο Κρέων κάποιο άδικο (ή εξ ολοκλήρου άδικο); Δεν είναι βέβαιο ότι αυτά είναι τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα που θα μπορούσε κανείς να θέσει για το έργο, τουλάχιστον έτσι ωμά διατυπωμένα. Ή μάλλον θα μπορούσε ο Σοφοκλής ο ίδιος να τα έχει κάνει πιο ενδιαφέροντα —και πιο δύσκολα— όμως οι επιλογές του ήταν άλλες. Υπήρχε σύγκρουση —μια σύγκρουση εγελιανού τύπου— μεταξύ των δικαιωμάτων της οικογένειας και των δικαιωμάτων της πολιτείας. Και αρχικά φαίνεται σαν ο Σοφοκλής να πρόκειται να αναπτύξει το έργο του με βάση αυτή τη σύγκρουση, όταν η Αντιγόνη εμφανίζεται στον Πρόλογο του δράματος προσηλωμένη ειδικά στην οικογένεια και έκδηλα αδιάφορη απέναντι στην πολιτεία, ενώ ο Κρέων με το διάγγελμα του αμέσως μετά την Πάροδο (πολύ σημαντική τοποθέτηση σε αρχαίο ελληνικό δράμα) αναλαμβάνει τη θέση του εκφραστή της πόλεως, με την έκκληση έξαφνα που απευθύνει να υποταχθούν οι προσωπικέ

Αναξίμανδρος (610-540 π.X.)

Γέννηση, θάνατος, άπειρο », 23 Μαΐου 2011 Επιστήμες / Μορφές της Επιστήμης & της Τεχνολογίας   Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Αστρονομίας και των Φυσικών Επιστημών - Πανεπιστήμιο Αθηνών Στράτος Θεοδοσίου Στην φιλοσοφία του Αναξίμανδρου, το άπειρο, που ήταν αθάνατον και ανώλεθρον, ήταν η πρωταρχική κοσμική ουσία από την οποία απορρέουν τα πάντα και στην οποία τελικά επιστρέφουν τα πάντα. Από αυτό γεννιούνταν και σε αυτό επέστρεφαν αλληλοδιαδόχως άπειροι κόσμοι. των Στράτου Θεοδοσίου, επίκουρου καθηγητή, και Μάνου Δανέζη , αναπληρωτή καθηγητή, Τμήμα Φυσικής – Πανεπιστήμιο Αθηνών και Milan Dimitrijevic , Astronomical Observatory of Belgrade, Serbia Την ίδια εποχή με τον Θαλή έδρασε, επίσης στην Μίλητο, ο μαθητής και διάδοχος στην Σχολή του, ο Αναξίμανδρος (610-540 π.X.), ο οποίος, όπως παραδέχονται όλοι οι μελετητές εκείνης της περιόδου, ήταν ισάξιος του διδασκάλου του και ο πρώτος που μαζί