Μαριούπολη: Η μαρτυρική πόλη σύμβολο της αντίστασης και της ασύλληπτης βαρβαρότητας του Πολέμου · Πολεμικό σχέδιο για την Ουκρανία από στρατηγούς της Δύσης. Συμμετείχε και ο Έλληνας Αρχηγός ΓΕΕΘΑ του Χρήστου Καπούτση Δημοσιογράφου

 

Μαριούπολη,  ως πόλη σύμβολο της αντίστασης, είναι  και η αψευδής μαρτυρία της ασύλληπτης βαρβαρότητας του Πολέμου.

 Η Μαριούπολη, μια πόλη φάντασμα, που τα ερείπια των βομβαρδισμένων κτηρίων θα «καπνίζουν» για  πολλά χρόνια ακόμη...

Οι Ουκρανικές αρχές,  όπως μεταδίδει το  Πρακτορείο Reuters (19-4-2022),  έχουν ανασύρει 900 πτώματα μόνο σε μια από τις γειτονίες  της Μαριούπολης.

Τα θύματα θάφτηκαν εν μέσω της ρωσικής κατοχής αναφέρουν οι Ουκρανικές αρχές οι οποίες επιμένουν στις κατηγορίες περί γενοκτονίας από τους Ρώσους. Οι έρευνες για αναζήτηση νεκρών ανάμεσα στα ερείπια συνεχίζονται . Οι ουκρανικές αρχές έχουν ανακοινώσει ότι 20.000 έως 22.000 νεκροί είναι ο απολογισμός της πολιορκίας στην Μαριούπολη, στρατηγικής σημασίας πόλη, λιμάνι της Αζοφικής,  με πληθυσμό 450.000 πριν από την ρωσική επίθεση κατά της Ουκρανίας, που σήμερα βρίσκονται εκεί εγκλωβισμένοι περίπου 100 χιλιάδες άμαχοι, σε συνθήκες πλήρους εξαθλίωσης.

Προελαύνει ο ρωσικός στρατός: Είναι σε εξέλιξη η σφοδρή επίθεση των ρωσικών δυνάμεων( ανηλεείς αεροπορικοί βομβαρδισμοί,  σφυροκόπημα από το πυροβολικό, κατά μέτωπο επιθέσεις των τεθωρακισμένων αρμάτων μάχης),  για την πλήρη κατάληψη της περιοχής του  Ντονμπάς, που περιλαμβάνει  στην Ανατολική και Νότια Ουκρανία και μέχρι τις ακτές της θάλασσας του Αζοφ και την Μαριούπολη.

Κυρία προσπάθεια των χερσαίων δυνάμεων του Στρατού της Ρωσίας,  είναι η εξουδετέρωση των  ουκρανικών   θυλάκων,  στις περιοχές του Ντονετσκ  και του Λουχάνσκ, εκεί όπου  τμήματα του στρατού της Ουκρανίας συνεχίζουν να προβάλουν ηρωική αντίσταση.

Ειδικές δυνάμεις  του ρώσικου στρατού,  προβαίνουν σε εκκαθαριστές επιχειρήσεις  στη  βιομηχανική  περιοχή  της Μαριούπολης.

 Ρώσοι αλεξιπτωτιστές  πραγματοποιούν έφοδο στο εργοστάσιο χαλυβουργίας Azovstal στην Μαριούπολη, ώστε να «εκκαθαρίσουν» τους υπόλοιπους μαχητές του Τάγματος Αζόφ που βρίσκονται «ταμπουρωμένοι» εκεί αλλά και περικυκλωμένοι  από τους ρώσους και αρνούνται να παραδοθούν, παρά τα τελεσίγραφα του υπουργείου Άμυνας της Ρωσίας.

Η κατάληψη της Μαριούπολης  χαρακτηρίζεται ως σημαντική νίκη για τη Ρωσία. Και αυτό διότι, θα  εδραιώσει την  εδαφική κυριαρχία της Ρωσίας κατά μήκος των ακτών στην Αζοφική Θάλασσα και θα συνδέσει την περιοχή του  Ντονμπάς, με την Κριμαία, που προσάρτησε η Μόσχα το 2014, που αποτελεί Στρατηγικό στόχο του στρατιωτικού επιτελείου του Β. Πούτιν.

Παράλληλα,  μια ακόμη ισχυρή  δύναμη, από δυο  τεθωρακισμένες Μεραρχίας του Ρωσικού Στρατού, ως εμπροσθοφυλακή , έχουν παρακάμψει την Μαριούπολη και κινούνται  προς την  Οδησσό.

Από  τα σημαντικότερα γεγονότα των τελευταίων ημερών στην ρώσο-ουκρανική πολεμική σύρραξη είναι και  η καταβύθιση του της Ναυαρχίδας του Ρωσικού Στόλου.

Η καταβύθιση του Moskva:   Το ρωσικό πολεμικό πλοίο, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες,  βλήθηκε από αντιπλοιϊκούς  πυραύλους,  που εκτοξεύτηκαν από το έδαφος της Ουκρανίας. Υπάρχουν πολλοί αγνοούμενοι από τα 550 μέλη του πληρώματος.

Επειδή όμως, τα σκάφη αυτά είναι πανίσχυρα και προστατεύονται από υψηλότατης τεχνολογίας οπλικά συστήματα, μάλιστα το Moskva έφερε και αντιαεροπορικά

S-300, εγείρεται ένα εύλογο ερώτημα:  πως κατόρθωσαν οι ουκρανοί το θεωρητικά ακατόρθωτο. Όπως πάντα σε ανάλογες περιπτώσεις, η ανεπάρκεια ή ολιγωρία του ρώσου πλοιάρχου, δηλαδή, απίστευτα χαλαρές διαδικασίες ασφάλειας στη ναυαρχίδα του Στόλου της Μαύρης Θάλασσας»,  είναι η απάντηση, κατά πάσα πιθανότητα...

Σε κάθε περίπτωση, η καταβύθιση του Moskva,  αποτελεί μια «σημαντική  προπαγανδιστική νίκη για την Ουκρανία και αντίστοιχα ένα πλήγμα για το ηθικό των ρώσων.

 

Ενεργειακή φτώχεια: Σοβαροί οικονομικοί αναλυτές εκτιμούν ότι μία σημαντική παρενέργεια του ρωσο-ουκρανικού πολέμου, θα είναι η πολύ μεγάλη αύξηση στα ενεργειακά προϊόντα και κυρίως στο φυσικό αέριο.  Η Ρωσία καλύπτει τις ανάγκες σε φυσικό αέριο, κατά 45% της Γερμανίας, 55-65% της Ιταλίας και  της Ουγγαρίας, η Αυστρία, η Φιλανδία και η Λιθουανία είναι 100% εξαρτημένες από το ρωσικό φυσικό αέριο, ενώ η Ελλάδα εισάγει από τη Ρωσία το 45% του φυσικού αερίου. Αν ο Πούτιν κλείσει τις στρόφιγγες  παροχής φυσικού αερίου στην Ευρώπη ή  απαιτήσει την πληρωμή σε ρούβλια, θα υπάρξει σοβαρό πρόβλημα. Το βορειοαμερικανικό LNG είναι αρκετή ακριβό, ενώ το «εναλλακτικό» αμερικανικό σχιστολιθικό αέριο, είναι και κοστοβόρο και βρώμικο για το περιβάλλον. Εννοείται ότι η αύξηση της τιμής του φυσικού αερίου, θα «μετακυλισθεί» στα νοικοκυριά, με οικονομικά θύματα τους μικρομεσαίους και φτωχούς  ευρωπαίους πολίτες, που οι χώρες τους έχουν αναιμικές κρατικές οικονομίες. Είναι το κόστος που υποχρεώνονται να καταβάλουν οι Ευρωπαίοι, προκειμένου «η Ευρώπη να απεξαρτηθεί από το ρωσικό φυσικό αέριο, όπως υποστηρίζουν  αμερικανοί κυβερνητικοί αξιωματούχοι! Είναι αξιοσημείωτο ότι, παρά τις κυρώσεις της Δύσης,  η ισοτιμία ρουβλίου – δολαρίου, έχει επανέλθει στα προ της εισβολής επίπεδα. Κυρίως όμως, αν  ο πελάτης (κράτος- μέλος της Ε.Ε.) της ρωσικής εταιρείας Φυσικού Αερίου της Gazprom επικαλεστεί το «δίκαιο του πολέμου» και δεν καταβάλει τα οριζόμενα στις σχετικές συμβάσεις,  το Διεθνές Διαιτητικό Δικαστήριο της Στοκχόλμης θα επιδικάσει δις υπέρ της ρωσικής εταιρείας!! Δηλαδή τις κυρώσεις της Δύσης στην Ρωσία, θα πληρώσουν οι ευρωπαίοι πολίτες και μάλιστα οι φτωχότεροι...

 

Εμπλοκή της Ελλάδας

 

Μεγαλώνει η συμμετοχή της Ελλάδας ,  στον πόλεμο στην Ουκρανία. Η ελληνική εμπλοκή γίνεται όλο και πιο βαθιά κατόπιν εντολών του ΝΑΤΟ αποτελώντας έτσι ακόμα μια χώρα, που κατατάσσεται από την Ρωσία στις “μη-φιλικές”. Σε  άσκηση που διεξάγει τμήμα του Στόλου της Ρωσίας (μετέχουν τα πολεμικά πλοία και υποβρύχια της Ρωσίας που ελλιμενίζονται στη Συρία) στην Ανατολική Μεσόγειο, το ΝΑΤΟ απαντά με άσκηση ναυτικής  ετοιμότητας και επιτήρησης , στην οποία πρωταγωνιστεί  το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό. Επίσης, είναι διαρκής η παρουσία του αμερικανικού αεροπλανοφόρου  «Χάρι Σ. Τρούμαν» και της ομάδας κρούσης που το συνοδεύει στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.

Με βάση τις  ελληνοαμερικανικές αμυντικές συμφωνίες που υπέγραψαν οι Κυβερνήσεις ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ., οι αμερικανικές Ένοπλες Δυνάμεις αξιοποιούν όλες τις υποδομές των στρατιωτικών βάσεων  από τη Σούδα και τη Λάρισα μέχρι την Αλεξανδρούπολη, ενώ από  τη βάση στο Στεφανοβίκειο της Μαγνησίας,  έχουν μεταφερθεί στην Πολωνία αμερικάνικα επιθετικά ελικόπτερα.

Παράλληλα, οι αεροπορίες Ελλάδας, Ιταλίας, Τουρκίας και ΗΠΑ είναι απολύτως συντονισμένες,  ώστε να καλύπτουν με ιπτάμενα ραντάρ και UAV (του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ) την περιοχή από τη Σικελία μέχρι τα ανοιχτά της Κύπρου, προκειμένου να παρακολουθούν τις κινήσεις του ρωσικού στόλου.

Συνολικά 140 πολεμικά πλοία του ΝΑΤΟ έχουν απλωθεί από τη Βαλτική μέχρι τη Μεσόγειο και τη Μαύρη Θάλασσα, ανεπτυγμένα πάνω σε κρίσιμους θαλάσσιους διαύλους.

Ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ Στρατηγός Κωνσταντίνος Φλώρος συμμετείχε σε έκτακτη τηλεδιάσκεψη Αρχηγών Άμυνας που έγινε κατόπιν πρωτοβουλίας του Ομολόγου του των ΗΠΑ Στρατηγού Mark A. Milley.

Στην τηλεδιάσκεψη συμμετείχαν επίσης οι Αρχηγοί Άμυνας της Αυστραλίας, της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Δανίας, του Ηνωμένου Βασιλείου, της Ιταλίας, του Καναδά, της Νορβηγίας, της Ολλανδίας, της Πορτογαλίας, της Σουηδίας και της Τουρκίας, καθώς και ο  Στρατηγός Διοικητής των Δυνάμεων των ΗΠΑ στην Ευρώπη  (US European Command-EUCOM).

Ειδικότερα, συζητήθηκαν οι τελευταίες εξελίξεις στην Ουκρανία ως προς την κλιμάκωση της Ρωσικής επίθεσης στην Ανατολική περιφέρεια της, καθώς και ενδεχόμενοι τρόποι υποστήριξής της στην προσπάθειά της να διασφαλίσει την κυριαρχία και την εδαφική της ακεραιότητα.  Ζητήθηκε από τον αμερικανό στρατηγό η διαθεσιμότητα των χώρων που συμμετείχαν στην τηλεδιάσκεψη, ώστε να αποσταλούν άμεσα στην Ουκρανία κρίσιμα  οπλικά συστήματα,  όπως μαχητικά αεροσκάφη, αντιαεροπορικά μεγάλου βεληνεκούς, αυτοκινούμενα  πυροβόλα μεγάλου διαμετρήματος  και άρματα μάχης!

Παρότι η Ελλάδα ανταποκρίνεται, μάλλον  με υπερβάλλοντα ζήλο στις συμμαχικές υποχρεώσεις της (ΝΑΤΟ-ΗΠΑ), δεν υπάρχει  ανάλογη κατανόηση από την πλευρά  των συμμάχων, σχετικά με τις ελληνικές ανησυχίες για τα  ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα, που είναι υπό την διαρκή απειλή  της Τουρκίας. Η Τουρκία, η χώρα που έχει εισβάλει στρατιωτικά σε τρία κράτη, Κύπρος,  Συρία, Λιβύη και προχθές είχαμε και  νέα Τουρκική εισβολή στο Ιράκ και το σφυροκόπημα των Κουρδικών θέσεων, εμφανίζεται ως ειρηνοποιός δύναμη στην πολυεδρική  κρίση  στην Ουκρανία και παρότι δεν μετέχει στις κυρώσει σε βάρος της Ρωσίας, εντούτοις, αναβαθμίζεται το κύρος της στο ΝΑΤΟ, καθώς αναγνωρίζεται  ο διαμεσολαβητικός ρόλο της μεταξύ ΝΑΤΟ και Ουκρανίας. Στο  ίδιο διάστημα, η Τουρκία, με συνεχείς παραβιάσεις του ελληνικού εναερίου χώρου και υπερπτήσεις τουρκικών μαχητικών αεροσκαφών πάνω από ελληνικά εδάφη (νησιά του Αιγαίου), συνεχίζει να αμφισβητεί  εμπράκτως ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα, με το ΝΑΤΟ να «κωφεύει» στα ελληνικά διάβημα και διαμαρτυρίες. «Δεν είναι και η καλύτερη εποχή να λες πράγματα εναντίον  της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ», δήλωσε ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας  Ν. Παναγιωτόπουλος, μια δήλωση, τουλάχιστον περίεργη, εκτός  και αν προετοιμάζεται η ελληνική κοινωνία, να δεχτεί ταπεινωτικούς συμβιβασμούς με την Τουρκία, όπως μας πιέζουν σύμμαχοι και εταίροι.  Ίσως να είναι και το κατάλληλο «Τάιμινγκ», επειδή η πλειοψηφία των ΜΜΕ και η «καναπεδάτη» ελληνική κοινή γνώμη ασχολιέται νυχθημερόν με την κυρία Πισπιρίγγου ή κατά κόσμο «Ρούλα».

Το ΝΑΤΟ ασκεί  «πιέσεις» στην Ελλάδα, να υποχωρήσει σε κάποιες από τις Τουρκικές  απαιτήσεις,  όπως αποστρατιωτικοποίηση νησιών του Ανατολικού Αιγαίου και συμφωνία συνεκμετάλλευσης του υποθαλάσσιου πλούτου, με πρόσχημα την ομαλή επιχειρησιακή λειτουργία της Ν.Α. πτέρυγες του ΝΑΤΟ, λόγω του πόλεμου στην Ουκρανία. Η ΝΑΤΟφροσύνη της Ελληνικής Κυβέρνηση καθίσταται οσημέραι «προβληματική»...

Επιπροσθέτως,  πολύ σημαντικές , λόγω του ρωσο-ουκρανικού πολέμου, είναι και οι εξελίξεις στην Κύπρο. Μετά την ραγδαία επιδείνωση των σχέσεων μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης και Ρωσίας μετά την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία,  το άνοιγμα ρωσικής προξενικής αρχής στη βόρεια κατεχόμενη Κύπρο φαίνεται να αποτελεί ειλημμένη απόφαση για την ρωσική κυβέρνηση, αν επισήμως το ρωσικό υπουργείο εξωτερικών δεν το επιβεβαιώνει.

Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν είναι, προς το παρόν, ο μεγάλος νικητής της ρωσο-ουκρανικής κρίσης. Ο Ερντογάν προσεγγίζει το Ισραήλ, καταδικάζει την επίθεση του Βλαντιμίρ Πούτιν στην Ουκρανία, αλλά δεν μετέχει στις κυρώσεις της Δύσης σε βάρος της Ρωσίας,  εφάρμοσε κατά γράμμα τη Σύμβαση του Μοντρέ για τη διέλευση πλοίων στον Βόσπορο, διατηρεί «ανεκτές» σχέσεις με τον Πρόεδρο Πούτιν, συνεχίζει να έχει την  επιρροή του στην Ουκρανία με τον Β. Ζελένσκι να τον εμπιστεύεται ως εγγυητή της ειρηνευτικής διαδικασίας,  ενισχύει στρατιωτικά την Ουκρανία , που  χάρη στα drones Tb-2 η Τουρκία  μαζί με μερικές άλλες χώρες, όπως η Πολωνία και η Ρουμανία, είναι καθοριστικής σημασίας,  για τον ευρωατλαντικό αποκλεισμό της Ρωσίας!

Πιθανόν  η Ελλάδα, καθώς και άλλες ευρωπαϊκές χώρες,  να μην μείνει αλώβητη από τις συνέπειες του Πολέμου στην Ουκρανία,  σε γεωπολιτικό, εθνικό, οικονομικό και ενεργειακό επίπεδο.