Μέρα μνήμης, επαγρύπνησης και τιμής η φετινή επέτειος

Χρήστος Καπούτσης

ΣΑΒΒΑΤΟ 1^ηΜΑΙΟΥ 2010

Μέρα μνήμης και τιμής στην εργατική Πρωτομαγιά. Και η φετινή επέτειος είναι επίκαιρη, όσο ποτέ άλλοτε.

Η χώρα βιώνει μια πρωτοφανή και εξόχως δυσάρεστη εμπειρία. Την διακυβέρνηση της χώρας έχει αναλάβει ουσιαστικά η τρόικα, το Δ.Ν.Τ., η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και η Κομισιόν.

Προκειμένου να εξασφαλίσει η Κυβέρνηση δάνεια, που θα τη σώσουν από τη χρεοκοπία, έχει υποχρεωθεί από τους δανειστές της να υιοθετήσει μια σειρά σκληρών και αντιλαϊκών μέτρων.

Τα μέτρα που σχεδιάζει να πάρει η Κυβέρνηση, θυματοποιούν εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους, νέους, γυναίκες, συνταξιούχους, δημοσίους υπαλλήλους, εργαζόμενους στους ΟΤΑ και τις Δημοτικές επιχειρήσεις, άνεργους και απολυμένους από τις ιδιωτικές επιχειρήσεις. Οι άνθρωποι αυτοί σπρώχνονται στο κοινωνικό περιθώριο, τη φτώχεια και την εξαθλίωση.

ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΞΕΚΑΘΑΡΟ ΟΤΙ: Δεν φταίμε ΟΛΟΙ για την οικονομική χρεοκοπία της Ελλάδας. Απλά υποχρεωνόμαστε ΟΛΟΙ «δίκαιοι και άδικοι», μισθοσυντήρητοι και λαμόγια, νεόπλουτοι και νεόφτωχοι, να πληρώσουμε ΟΛΟΙ ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ το κόστος των εγκληματικών λαθών των πολιτικών. Να πληρώσουμε πανάκριβα την ανευθυνότητα και ανικανότητα του μεταπολιτευτικού πολιτικού μας συστήματος. Για αυτό, κάθε πρόβλεψη για ενδεχόμενες κοινωνικές αντιδράσεις, στο τσουνάμι των αντιλαϊκών και επαχθών μέτρων, είναι παρακινδυνευμένη.

Πιθανότατα, η αναμενόμενη κοινωνική έκρηξη, να υπερβεί συνδικαλιστικές και κομματικές ηγεσίες και να παράξει πολιτικά αποτελέσματα, που θα αναδιατάξουν τον πολιτικό χάρτη της χώρας.

************

Προκύπτει όμως και ένα θέμα λειτουργίας της Δημοκρατίας και των Κοινοβουλευτικών μας θεσμών.

Ο Λαός, με τη ψήφο του ορίζει τους αντιπροσώπους του και εκλέγει Κυβέρνηση, για να ασκήσει πολιτική εξουσίας. Όταν η εκλεγμένη Κυβέρνηση δεν υλοποιεί τις προεκλογικές υποσχέσεις της , τότε σε μια ευνομούμενη Δημοκρατία, οι πολίτες ζητούν εξηγήσει και καταλογίζουν πολιτικές ευθύνες στο πολιτικό κόμμα, που με λαϊκή εντολή έχει την ευθύνη της διακυβέρνησης της χώρας.

Όταν όμως, η διακυβέρνηση της χώρα έχει περάσει σε υπερεθνικούς οργανισμούς, όπως το Δ.Ν.Τ. και η Ευρωπαϊκή Ένωση, από ποιόν θα ζητήσουν ευθύνες οι πολίτες-ψηφοφόροι; Οι τεχνοκράτες του Δ.Ν.Τ. και της Ε.Ε., που υπαγορεύουν τις αποφάσεις τους στην Κυβέρνηση, δεν είναι αιρετοί, άρα δεν είναι και υπόλογοι στον Λαό, ούτε φυσικά ελέγχονται από το Κοινοβούλιο.

Με την κηδεμονία της χώρας από το Δ.Ν.Τ. και την Ε.Ε., αποδομείται το κοινωνικό κράτος και ξεθεμελιώνονται εργατικά δικαιώματα. Ο έλληνας πολίτης, δεν κινδυνεύει να χάσει μόνο τη δουλειά του, τη σύνταξή του, τα δικαιώματα που έχει ως νομοταγής πολίτης . Το επίδικο είναι η ΚΑΙ η Εθνική μας κυριαρχία. Κινδυνεύει να απολεσθεί, ή να σμικρύνει απελπιστικά, η ισχύς του Κράτους, το έσχατο αποκούμπι και σημείο αναφοράς, για κάθε έλληνα, που διαθέτει μόνο μία ιθαγένεια, την Ελληνική, που δεν έχει καταθέσεις σε ξένες τράπεζες και ακίνητα στις μεγαλουπόλεις της Δύσης, που έχει βιβλιάριο του ΙΚΑ και όχι κάρτα υγείας για νοσηλεία σε Ιδιωτικά Θεραπευτήρια και Ιατρικά Κέντρα του Εξωτερικού.

*********

Στη σημερινή πολύ κακή οικονομική και πολιτική συγκυρία, είναι αδιανόητο η Ελληνική Κυβέρνηση να επιχειρήσει επίλυση των μεγάλων Εθνικών προβλημάτων, όπως είναι το Κυπριακό, το Σκοπιανό και οι απαιτήσεις της Τουρκίας στο Αιγαίο και τη Θράκη.

Είναι βασική αρχή, όταν είσαι σε θέση αδυναμίας, δεν διαπραγματεύεσαι με ισχυρότερους, διότι, ο ισχυρός τελικά, θα επιβάλει τη θέλησή του. Αρχή διαχρονική, που την πρωτο-διατύπωσε ο μέγας ιστορικός και στρατηγικός αναλυτής ο ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ.

Η αμερικανική διπλωματία, το ΝΑΤΟ και η Ε.Ε., πιέζουν τώρα, που η οικονομική κρίση έχει γονατίσει την Ελλάδα, να επιλυθεί μέχρι το τέλους του χρόνου το Κυπριακό, να υποχωρήσει η Ελλάδα στο Σκοπιανό, εγκαταλείποντας την πολιτική του βέτο, ώστε σύντομα η π.Γ.Δ. Μακεδονίας να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ, ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας».

Και ακόμη μεθοδεύεται η δορυφοριοποίηση της χώρας μας στον τουρκικό νέο-οθωμανισμό, των Αχμετ Νταβούντογου και Ταγίπ Ερντογάν.

*****************

*************

Όμως, είναι δυνατόν, από αυτή την πολύ σοβαρή και πολύπλευρη κρίση, διότι, της οικονομικής κρίσης, έχει προηγηθεί η ηθική και πολιτική κρίση, που κατέστησαν το πολιτικό μας σύστημα αναξιόπιστο. Από αυτή λοιπόν την σημερινή κρίση, είναι δυνατόν να προκύψει κάτι νέο και ελπιδοφόρο.

Καταρχήν , είναι εφικτό να μπει μια τάξη στο ΧΑΟΣ που επικρατεί στα δημοσιονομικά. Να εξυγιανθεί ο σπάταλος και διεφθαρμένος Δημόσιος τομέας, να μπει τέλος στη φοροκλοπή. Να ποινικοποιηθεί ο παράνομος πλουτισμός και να επιβραβευτεί η φορολογική συνέπεια.

Θα μπορούσε λοιπόν, η κρίση, να γίνει ευκαιρία αναγέννησης του Έθνους και αναδιοργάνωσης του Κράτους, αν ένα δυνατό κοινωνικό κίνημα αναδείκνυε μια νέα πολιτική ηγεσία, που θα είχε τη δύναμη και την ικανότητα, να αντιμετωπίσει επιτυχώς τα προβλήματα που γέννησαν την οικονομική και πολιτική κρίση και όχι για να αναθέσει τη διακυβέρνηση της χώρας σε υπερεθνικούς οργανισμούς.